1 Kronik 14 SNP

1. Również Chiram, król Tyru, wysłał do Dawida posłańców z drewnem cedrowym, a także murarzy i cieśli, którzy mieli zbudować mu pałac.

2. Dzięki temu Dawid nabrał pewności, że to PAN ustanowił go królem nad Izraelem i że ze względu na swój lud przydał znaczenia jego królewskiej władzy.

3. W Jerozolimie Dawid pojął sobie jeszcze więcej żon, które mu urodziły kolejnych synów i córki.

4. A oto imiona dzieci Dawida, które urodziły mu się w Jerozolimie: Szamua, Szobab, Natan, Salomon,

5. Jibchar, Eliszua, Elpalet,

6. Nogah, Nefeg, Jafia,

7. Eliszama, Beeliada i Elfelet.

8. Gdy Filistyni usłyszeli, że Dawid został namaszczony na króla nad całym Izraelem, wyruszyli wszyscy, aby go schwytać. Dawid usłyszał o tym i wyruszył im naprzeciw.

9. Filistyni tymczasem najechali dolinę Refaim.

10. Wówczas Dawid zwrócił się do Boga z pytaniem: Czy mam ruszyć na Filistynów? Czy wydasz ich w moje ręce? A PAN odpowiedział: Wyrusz, bo wydam ich w twoje ręce.

11. Ruszyli zatem na Baal-Perasim i Dawid odniósł tam nad nimi zwycięstwo. Po bitwie powiedział: Bóg moją ręką przełamał moich wrogów, podobnie jak przełamują się wody. Dlatego nadano temu miejscu nazwę Baal-Perasim.

12. Filistyni porzucili tam nawet swoje bożki, a Dawid rozkazał je spalić.

13. Filistyni jednak wyruszyli jeszcze raz i znów najechali dolinę.

14. Gdy tym razem Dawid prosił Boga o radę, otrzymał odpowiedź: Nie wyruszaj na nich od przodu. Zajdź ich od tyłu i uderz od strony balsamowców.

15. Kiedy usłyszysz odgłos stąpania po wierzchołkach balsamowców, daj rozkaz do natarcia, bo wtedy Bóg ruszy do boju przed tobą, aby pobić wojska Filistynów.

16. Dawid uczynił tak, jak polecił mu Bóg. I pobili wojska wroga od Gibeonu aż po Gezer.

17. W ten sposób sława Dawida rozeszła się po wszystkich krajach, a PAN rzucił strach przed nim na wszystkie narody.