I. Tarihler 17 KMEYA

1. VE vaki oldu ki, Davud evinde oturunca, Davud Natan peygambere dedi: İşte, ben erz ağacından bir evde oturuyorum, fakat RABBİN ahit sandığı perdeler altında duruyor.

2. Ve Natan Davuda dedi: Yüreğinde olanın hepsini yap; çünkü Allah seninle beraberdir.

3. Ve o gece vaki oldu ki, Natana Allahın şu sözü geldi:

4. Git, ve kulum Davuda söyle: RAB şöyle diyor: Oturmak için sen bana ev yapmıyacaksın;

5. çünkü İsraili çıkardığım günden bugüne kadar bir evde oturmadım, fakat çadırdan çadıra, ve meskenden meskene gezdim.

6. Bütün İsrail ile beraber yürüdüğüm yerlerin hepsinde, kavmımı gütmek için kendilerine emrettiğim İsrail hâkimlerinden birine: Niçin bana erz ağacından bir ev yapmadınız, diye bir söz söyledim mi?

7. Ve şimdi, kulum Davuda söyle diyeceksin: Orduların RABBİ şöyle diyor: Kavmım İsrail üzerine hükümdar olmak üzre seni ağıldan, koyunların ardından aldım;

8. ve yürüdüğün her yerde seninle beraber oldum, ve senin önünden bütün düşmanlarını söküp attım; ve dünyada olan büyüklerin adı gibi sana bir ad yapacağım.

9. Ve kavmım İsrail için bir yer hazırlıyacağım, ve onu dikeceğim, ve yerinde oturup artık sarsılmıyacak; ve önceleri olduğu gibi,

10. ve kavmım İsrail üzerine hâkimler emrettiğim günlerden beri olduğu gibi, kötülük oğulları bir daha onlara cefa etmiyecekler; ve bütün senin düşmanlarına baş iğdireceğim. Ve RABBİN senin için bir ev yapacağını sana bildiriyorum.

11. Ve vaki olacak ki, günlerin dolup atalarınla beraber olmak üzre gittiğin zaman, senden sonra oğullarından olacak zürriyetini durduracağım, ve onun kırallığını pekiştireceğim.

12. O bana ev yapacak, ve onun tahtını ebediyen pekiştireceğim.

13. Ben ona baba olacağım, ve o bana oğul olacak; ve senden önce olandan inayetimi geri aldığım gibi ondan geri almıyacağım;

14. ve onu kendi evimde ve kendi kırallığımda daima durduracağım; ve onun tahtı ebediyen pekişecektir.

15. Natan bütün bu sözlere göre ve bütün bu rüyete göre Davuda söyledi.

16. Ve kıral Davud içeri girip RABBİN önünde oturdu; ve dedi: Ya RAB Allah, ben kimim, ve evim nedir ki, beni buraya kadar getirdin?

17. Ve senin gözünde bu küçük bir şey göründü, ey Allah; ve uzun bir vakit için bu kulunun evi hakkında söyledin; ve bana yüksek bir adammışım gibi baktın, ya RAB Allah!

18. Bu kuluna olan izzetten ötürü Davud artık sana daha ne diyebilir? çünkü sen bu kulunu bilirsin.

19. Ya RAB kulunun hatırı için, ve senin kendi yüreğine göre bu büyük şeylerin hepsini bildirmek için bütün bu büyüklüğü ettin.

20. Ya RAB, kulaklarımızla işittiklerimizin hepsine göre, senin gibisi yoktur, ve senden başka Allah yoktur.

21. Kendi kavmın önünden ümmetleri kovarak, büyük ve korkunç işlerle kendine isim yapmak için, Mısırdan fidye ile kurtardığın kavmın İsrail gibi, yeryüzünde hangi bir millet var ki, Allah onu kendisine kavm olarak kurtarsın diye gitmiştir?

22. Ve kavmın İsraili ebediyen kendine kavm ettin; ve sen, RAB, onlara Allah oldun.

23. Ve şimdi, ya RAB, kulun hakkında ve evi hakkında söylediğin söz ebediyen sabit olsun, ve söylediğin gibi yap.

24. Ve: Orduların RABBİ İsrailin Allahı, İsraile Allahtır, desinler de ismin ebediyen sabit olsun, ve büyütülsün; ve kulun Davudun evi senin önünde sabit olsun.

25. Çünkü sen, ey Allahım: Sana ev yapacağım, diye kulunun kulağını açtın; bu kulun senin önünde dua etmeğe bundan ötürü cesaret buldu.

26. Ve şimdi, ya RAB, sen Allahsın, ve kuluna bu iyi şeyi vadettin;

27. ve şimdi, ebediyen senin önünde olsun diye bu kulunun evini mubarek kılmak sana hoş göründü; çünkü sen, ya RAB, onu mubarek kıldın, ve ebediyen mubarektir.