1 Korintiërs 13 VB

1. Al zou ik de talen van mensen en engelen spreken, maar ik had geen liefde – ik zou slechts een galmende gong zijn of een schelle cimbaal.

2. Al zou ik de gave van profetie hebben, alle geheimenissen kennen, alle kennis bezitten en zo veel geloof hebben dat ik bergen kon verplaatsen, maar ik had geen liefde – ik zou helemaal niets zijn.

3. Al zou ik mijn hele bezit uitdelen aan de armen en mijn lichaam opofferen om te worden verbrand, maar ik had geen liefde – ik zou er niets aan hebben.

4. De liefde is geduldig en vriendelijk. De liefde is niet afgunstig. De liefde schept niet op en is niet verwaand;

5. ze kwetst niet, ze is niet zelfgericht, ze raakt niet verbitterd en ze rekent kwaad niet toe.#13:5 vgl Spr 10:12

6. Ze verheugt zich niet over onrecht, maar over de waarheid;

7. ze verdraagt alles, ze is altijd vol vertrouwen, altijd hoopvol, altijd volhardend.

8. De liefde vergaat nooit, maar profetieën zullen ophouden, talen van de Geest zullen verstommen, kennis zal van geen belang meer zijn.

9. Want nu is ons kennen onvolledig en ons profeteren onvolkomen,

10. maar wanneer het volmaakte gekomen zal zijn, wordt al het onvolmaakte weggedaan.

11. Toen ik nog een kind was, sprak ik als een kind, reageerde ik als een kind, dacht ik als een kind; maar nu ik een man geworden ben, heb ik al het kinderlijke weggedaan.

12. Nu zien we nog onduidelijk, als in een beslagen spiegel, maar straks zullen we oog in oog staan. Nu ken ik nog onvolledig, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben.

13. Zo hebben we dus deze drie dingen: geloof, hoop en liefde, maar de belangrijkste hiervan is de liefde.