I. Kırallar 1 KMEYA

1. VE kıral Davud kocamış ve yaşta ilerlemişti; ve onu esvaplarla örttüler, fakat ısınmadı.

2. Ve kulları ona dediler: Efendim kıral için genç bir kız aransın; ve o kıralın önünde dursun, ve ona baksın; ve senin koynunda yatsın da efendim kıral ısınsın.

3. Ve İsrailin bütün sınırlarında güzel bir genç kadın aradılar, ve Şunemli Abişagı buldular, ve onu kırala getirdiler.

4. Ve genç kadın çok güzeldi; ve kırala baktı, ve ona hizmet etti; fakat kıral onu bilmedi.

5. Ve Haggitin oğlu Adoniya: Ben kıral olacağım, diye kendini yükseltti; ve kendisine arabalar ve atlılar, ve önünde koşmak için elli kişi hazırladı.

6. Ve babası: Niçin böyle yaptın? diye hiç bir vakit onu gücendirmemişti; ve o da görünüşü çok güzel bir adamdı; ve kendisi Abşalomdan sonra doğmuştu.

7. Ve Tseruyanın oğlu Yoabla, ve kâhin Abiatarla söyleşti; ve bunlar Adoniyanın ardına düşüp kendisine yardım ettiler.

8. Fakat kâhin Tsadok, ve Yehoyadanın oğlu Benaya, ve peygamber Natan, ve Şimei, ve Rei, ve Davudun yiğitleri, Adoniya ile beraber değildiler.

9. Ve Adoniya En-rogel yakınında olan Tsohelet taşı yanında koyunlar ve sığırlar ve besili hayvanlar kurban etti; ve bütün kardeşleri, kıral oğullarını, ve kıralın kullarını, bütün Yahuda adamlarını çağırdı;

10. fakat peygamber Natanı, ve Benayayı, ve yiğitleri, ve kardeşi Süleymanı çağırmadı.

11. Ve Natan Süleymanın anası Bat-şebaya söyliyip dedi: Haggitin oğlu Adoniya kırallık ediyor, işitmedin mi? ve efendimiz Davud bilmiyor.

12. Ve şimdi gel, rica ederim, kendi canını, ve oğlun Süleymanın canını kurtarman için sana öğüt vereyim.

13. Git ve kıral Davudun yanına gir, ve kendisine de: Efendim kıral: Gerçek oğlun Süleyman benden sonra kırallık edecek, ve tahtıma o oturacaktır, diye cariyene sen and etmedin mi? ve niçin Adoniya kırallık ediyor?

14. İşte, sen daha orada kıralla söyleşirken, ben de senin ardından gireceğim, ve senin sözlerini tasdik edeceğim.

15. Ve Bat-şeba odaya, kıralın yanına girdi; ve kıral çok kocamıştı; ve Şunemli Abişag kırala hizmet ediyordu.

16. Ve Bat-şeba iğildi, ve kıralın önünde yere kapandı. Ve kıral: Nen var? dedi.

17. Ve ona dedi: Gerçek oğlun Süleyman benden sonra kırallık edecek, ve tahtıma o oturacaktır, diye sen, efendim, cariyene Allahın RABBİN hakkı için and ettin.

18. Ve işte, şimdi Adoniya kırallık ediyor; ve sen, efendim kıral, bunu bilmiyorsun;

19. ve bir çok öküzler ve besili hayvanlar ve koyunlar kurban etti, ve kıralın bütün oğullarını, ve kâhin Abiatarı, ve ordunun başbuğu Yoabı çağırdı; fakat kulun Süleymanı çağırmadı.

20. Ve sen, efendim kıral, kendisinden sonra efendim kıralın tahtına kim oturacağını bildiresin diye bütün İsrailin gözleri senin üzerindedir.

21. Yoksa, vaki olacak ki, efendim kıral ataları ile uyuduğu zaman, ben ve oğlum Süleyman suçlu sayılacağız.

22. Ve işte, daha o kıralla söyleşirken, peygamber Natan geldi.

23. Ve: İşte, peygamber Natan, diye kırala bildirdiler. Ve kıralın karşısına geldiği zaman, kıralın önünde yüz üstü yere kapandı.

24. Ve Natan dedi: Efendim kıral: Benden sonra Adoniya kırallık edecek, ve tahtıma o oturacak, diye söyledin mi?

25. Çünkü o bugün indi, ve bir çok öküzler ve besili hayvanlar ve koyunlar kurban etti, ve kıralın bütün oğullarını, ve ordunun başbuğlarını, ve kâhin Abiatarı çağırdı; ve işte, onun önünde yiyip içiyorlar, ve: Yaşasın kıral Adoniya, diyorlar.

26. Fakat beni, bu kulunu, ve kâhin Tsadoku, ve Yehoyadanın oğlu Benayayı, ve kulun Süleymanı çağırmadı.

27. Bu iş efendim kıral tarafından mı oldu? ve efendim kıralın tahtına kendisinden sonra kim oturacağını kullarına bildirmedin.

28. Ve kıral Davud cevap verip: Bat-şebayı bana çağırın, dedi. O da kıralın önüne geldi, ve kıralın önünde durdu.

29. Ve kıral and edip dedi: Canımı bütün sıkıntılardan kurtaran hay olan RABBİN hakkı için,

30. benden sonra mutlaka senin oğlun Süleyman kırallık edecek, ve benim yerime tahtıma o oturacak, diye İsrailin Allahı RABBİN hakkı için gerçek sana nasıl and ettimse, gerçek bugün böyle yapacağım.

31. Ve Bat-şeba kırala iğildi, ve yüz üstü yere kapanıp dedi: Efendim kıral Davud ebediyen yaşasın.

32. Ve kıral Davud dedi: Kâhin Tsadoku, ve peygamber Natanı, ve Yehoyadanın oğlu Benayayı bana çağırın. Ve kıralın önüne geldiler.

33. Ve kıral onlara dedi: Efendinizin kullarını yanınıza alın, ve oğlum Süleymanı benim kendi katırıma bindirin, ve onu Gihona indirin;

34. ve orada kâhin Tsadok, ve peygamber Natan İsrail üzerine kıral olarak onu meshetsinler; ve boru çalın, ve: Yaşasın kıral Süleyman, diyin.

35. Ve onun ardınca çıkacaksınız, ve o gelip tahtıma oturacak; çünkü benim yerime kıral olacak; ve İsrail üzerine ve Yahuda üzerine hükümdar olarak onu tayin ettim.

36. Ve Yehoyadanın oğlu Benaya kırala cevap verip dedi: Amin; efendim kıralın Allahı RAB da böyle desin.

37. RAB nasıl efendim kıralla beraber oldu ise Süleyman ile de öyle olsun, ve onun tahtını efendim kıral Davudun tahtından daha büyük etsin.

38. Ve kâhin Tsadok, ve peygamber Natan, ve Yehoyadanın oğlu Benaya, ve Keretîler, ve Peletîler indiler, ve Sülemanı kıral Davudun katırına bindirdiler, ve onu Gihona götürdüler.

39. Ve kâhin Tsadok Çadırdan yağ boynuzunu aldı, ve Süleymanı meshetti. Ve boru çaldılar; ve bütün kavm: Yaşasın kıral Süleyman, dediler.

40. Ve bütün kavm onun ardınca çıktılar, ve kavm zurnalar çalıp büyük sevinçle sevindiler, ve onların sesinden yer çatladı.

41. Ve Adoniya ve onun yanında olan bütün davetliler yemek yemeği bitirdikleri zaman işittiler. Ve Yoab boru sesini işitince dedi: Şehirden gelen bu gürültü nedir?

42. Daha o söylerken, işte, kâhin Abiatarın oğlu Yonatan geldi, ve Adoniya dedi: İçeri gir; çünkü sen yiğit bir adamsın, ve müjde getiriyorsun.

43. Ve Yonatan cevap verip Adoniyaya dedi: Gerçek, efendimiz kıral Davud Süleymanı kıral etti;

44. ve kıral kâhin Tsadoku, ve peygamber Natanı, ve Yehoyadanın oğlu Benayayı, ve Keretîleri ve Peletîleri onunla beraber gönderdi; ve onu kıralın katırına bindirdiler;

45. ve kâhin Tsadok, ve peygamber Natan Gihonda onu kıral olarak meshettiler; ve oradan sevinerek çıktılar, ve şehir çınladı. İşittiğiniz ses budur.

46. Hem de Süleyman kırallık tahtı üzerinde oturuyor.

47. Kıralın kulları da efendimiz kıral Davudu tebrik etmek için gelip dediler: Senin Allahın Süleymanın adını senin adından daha iyi etsin, ve onun tahtını senin tahtından daha büyük etsin; ve kıral yatak üzerine iğildi.

48. Hem de kıral şöyle dedi: Bugün gözlerimle görürken tahtım üzerine bir oturan vermiş olan İsrailin Allahı RAB mubarek olsun.

49. Ve Adoniyanın bütün davetlileri korkup kalktılar, ve herkes kendi yoluna gitti.

50. Ve Adoniya Süleymandan ötürü korktu, ve kalkıp gitti, ve mezbahın boynuzlarına yapıştı.

51. Ve Süleymana bildirip dediler: İşte, Adoniya kıral Süleymandan korkuyor; ve işte: Kıral Süleyman bu kulunu kılıçla öldürmiyeceğine bugün bana and etsin, diyerek mezbahın boynuzlarına yapıştı.

52. Ve Süleyman dedi: Eğer yiğit bir adam olduğunu gösterirse, bir saçı bile yere düşmez; fakat kendisinde kötülük bulunursa ölür.

53. Ve kıral Süleyman gönderdi, ve onu mezbahtan indirdiler. Ve gelip kıral Süleymana iğildi; ve Süleyman ona: Evine git, dedi.