I. Kırallar 2 KMEYA

1. VE Davudun öleceği günler yaklaştı; ve oğlu Süleymana emredip dedi:

2. Ben bütün dünyanın gittiği yola gidiyorum; sen kuvvetli ol, ve erkek ol;

3. yaptığın her işte, ve yüneldiğin her tarafta hikmetli olasın diye, Musanın şeriatinden yazılmış olana göre Allahın RABBİN yollarında yürümek, ve kanunlarını, ve emirlerini, ve hükümlerini, ve şehadetlerini tutmak için onun bekçiliğini tut ki,

4. RAB: Eğer çocukların bütün yüreklerile ve bütün canları ile önümde sadakatle yürümek için yollarına dikkat ederlerse, İsrail tahtında senden bir erkek eksik olmıyacaktır, diye hakkımda söylediği sözü sabit kılsın.

5. Tseruyanın oğlu Yoabın bana ettiğini, evet, İsrail ordusunun iki başbuğuna, Nerin oğlu Abnere, ve Yeterin oğlu Amasaya yaptığını sen de bilirsin; barışıklık zamanında cenk kanı dökerek, ve beline kuşanmış olduğu kuşağına, ve ayaklarındaki çarıkları içine cenk kanı bulaştırarak onları öldürdü.

6. Ve sen hikmetine göre yap, ve onun ağarmış başı ölüler diyarına selâmetle inmesin.

7. Fakat Gileadlı Barzillayın oğullarına lûtuf göster, ve sofranda yemek yiyenler arasında olsunlar; çünkü kardeşin Abşalomdan kaçtığım zaman onlar benim yanıma böyle geldiler.

8. Ve işte, Bahurimden olan Benyaminî Geranın oğlu Şimei senin yanındadır; Mahanaime gittiğim gün o beni ağır lânetle lânetledi; fakat Erdende beni karşılamak için indi; ve ben ona: Seni kılıçla öldürmem, diyerek RABBİN hakkı için and ettim.

9. Ve şimdi onu suçsuz tutma, çünkü sen hikmetli adamsın; ve ona yapacağını bilirsin, ve sen onun ağarmış başını kanla ölüler diyarına indirirsin.

10. Ve Davud ataları ile uyudu, ve Davud şehrinde gömüldü.

11. Ve Davudun İsrail üzerinde kırallık ettiği günler kırk yıldı; yedi yıl Hebronda kırallık etti, ve otuz üç yıl Yeruşalimde kırallık etti.

12. Ve Süleyman babası Davudun tahtına oturdu; ve onun kırallığı çok kuvvetli oldu.

13. Ve Haggitin oğlu Adoniya Süleymanın anası Bat-şebaya geldi. Ve o dedi: Barışıklıkla mı geliyorsun? Ve dedi: Barışıklıkla.

14. Ve dedi: Benim sana söyliyeceğim var. Ve: Söyle, dedi.

15. Ve dedi: Sen bilirsin ki, kırallık benimdi, ve ben kırallık edeyim diye bütün İsrail bana yünelmişti; fakat kırallık çevrilip kardeşimin oldu; çünkü RAB tarafından onundu.

16. Ve şimdi benim senden bir dileğim var; beni boş döndürme. Ve ona: Söyle, dedi.

17. Ve dedi: Rica ederim, kıral Süleymana söyle (çünkü o sana yok demez), Şunemli Abişagı bana karı olarak versin.

18. Ve Bat-şeba dedi: Peki, senin için kırala söylerim.

19. Ve Bat-şeba kıral Süleymana Adoniya için söylemek üzre onun yanına gitti. Ve kıral onu karşılamak için ayağa kalktı, ve ona iğildi, ve tahtına oturdu, ve kıralın anası için bir taht koydurttu; ve anası onun sağında oturdu.

20. Ve dedi: Senden küçük bir dileğim var; beni boş döndürme. Ve kıral ona dedi: İste, anam; çünkü seni boş döndürmem.

21. Ve dedi: Şunemli Abişag kardeşin Adoniyaya karı olarak verilsin.

22. Ve kıral Süleyman cevap verip anasına dedi: Sen neden Adoniya için Şunemli Abişagı istiyorsun? kırallığı da onun için iste, çünkü o benden büyük kardeşimdir; hem onun için hem de kâhin Abiatarla Tseruyanın oğlu Yoab için iste.

23. Ve kıral Süleyman RABBİN hakkı için and edip dedi: Eğer Adoniya bu sözü kendi canına karşı söylemedi ise, Allah bana öylesini ve ziyadesini etsin.

24. Ve şimdi, beni pekiştiren, ve babam Davudun tahtına beni oturtan, ve söylemiş olduğu gibi bana bir hanedan kuran hay olan RABBİN hakkı için, Adoniya mutlaka bugün öldürülecektir.

25. Ve kıral Süleyman Yehoyadanın oğlu Benaya elile gönderdi; o da onu vurdu, ve öldü.

26. Ve kıral kâhin Abiatara dedi: Anatota, kendi tarlalarına git; çünkü sen öldürülecek bir adamsın; fakat seni bu zamanda öldürmem; çünkü sen babam Davudun önünde RAB Yehovanın sandığını taşıdın, ve çünkü babamın zahmet çektiği bütün işlerde sen de zahmet çektin.

27. Ve Eli evi hakkında RABBİN Şiloda söylemiş olduğu sözü yerine getirmek için Süleyman Abiatarı RABBİN kâhinliğinden attı.

28. Ve haber Yoaba erişti; çünkü Yoab Abşaloma uymadığı halde Adoniyaya uymuştu. Ve Yoab RABBİN Çadırına kaçtı, ve mezbahın boynuzlarını tuttu.

29. Ve kıral Süleymana söylediler: Yoab RABBİN Çadırına kaçtı, ve işte, mezbahın yanındadır. Ve Süleyman: Git, onu vur, diyerek Yehoyadanın oğlu Benayayı gönderdi.

30. Ve Benaya RABBİN Çadırına gelip ona dedi: Çık, kıral böyle buyuruyor. Ve o dedi: Hayır; burada öleyim. Ve Benaya kırala: Yoab böyle dedi, ve bana böyle cevap verdi, diye haber getirdi.

31. Ve kıral ona dedi: Onun dediği gibi yap, onu vur ve göm ki, Yoabın sebepsiz döktüğü kanı benim üzerimden ve babamın evi üzerinden kaldırasın.

32. Ve RAB onun kanını kendi başı üzerine döndürecektir, çünkü o kendisinden daha salih ve daha iyi iki adamı, İsrail ordusunun başbuğu Nerin oğlu Abneri, ve Yahuda ordusunun başbuğu Yeterin oğlu Amasayı vurdu, ve onları kılıçla öldürdü, ve babam Davud bilmiyordu.

33. Böylece onların kanı Yoabın başı üzerine, ve onun zürriyetinin başı üzerine ebediyen dönecektir; fakat RAB tarafından Davuda, ve zürriyetine, ve evine, ve tahtına, ebediyen selâmet olacaktır.

34. Ve Yehoyadanın oğlu Benaya çıktı, ve onu vurup öldürdü; ve çölde kendi evinde gömüldü.

35. Ve kıral onun yerine Yehoyadanın oğlu Benayayı ordunun başına koydu; ve kıral Abiatarın yerine kâhin Tsadoku koydu.

36. Ve kıral gönderip Şimeiyi çağırdı, ve ona dedi: Yeruşalimde kendine bir ev yap, ve orada otur, ve oradan hiç bir yere çıkma.

37. Ve çıktığın, ve Kidron vadisini geçtiğin gün gerçekten bil ki, mutlaka öleceksin; kanın kendi başın üzerinde olacaktır.

38. Ve Şimei kırala dedi: Bu söz iyidir; efendim kıral nasıl dedi ise, kulun öyle yapacaktır. Ve Şimei bir çok zaman Yeruşalimde oturdu.

39. Ve vaki oldu ki, üç yılın sonunda Şimeinin iki kulu Gat kıralı Maakanın oğlu Akişin yanına kaçtılar. Ve Şimeiye: İşte, kulların Gattadır, diye haber verildi.

40. Ve Şimei kalkıp eşeğine palan vurdu, ve Gata, Akişe, kullarını aramağa gitti; ve Şimei gidip kullarını Gattan getirdi.

41. Ve Şimeinin Yeruşalimden Gata gitmiş ve dönmüş olduğunu Süleymana söylediler.

42. Ve kıral gönderip Şimeiyi çağırdı, ve ona dedi: Sana RABBİN hakkı için and ettirmedim mi, ve sana: Çıktığın, ve dışarıda ötede beride dolaştığın gün gerçekten bil ki, mutlaka öleceksin, diye sıkı tenbih etmedim mi? sen de bana: İşittiğim söz iyidir, dedin.

43. Öyle ise RABBİN andını ve sana verdiğim emri niçin tutmadın?

44. Ve kıral Şimeiye dedi: Babam Davuda yaptığın kötülüğün hepsini bilirsin, yüreğin de bilir; ve kendi kötülüğünü RAB senin başına döndürecektir.

45. Fakat kıral Süleyman mubarek olacak, ve Davudun tahtı RABBİN önünde ebediyen pekiştirilecektir.

46. Ve kıral Yehoyadanın oğlu Benayaya emretti; ve çıkıp onu vurdu, ve o öldü. Ve kırallık Süleymanın elinde pekiştirildi.