1 Koningen 21 EBV24

1. Na deze dingen gebeurde het volgende met de wijngaard van Naboth, de Jizreëliet, die in Jizreël lag naast het paleis van Achab, de koning van Samaria.

2. Achab sprak tot Naboth en zei: “Geef mij je wijngaard, opdat die mij als groentetuin kan dienen, want hij ligt dicht bij mijn huis. Ik zal je er een wijngaard voor in de plaats geven die beter is dan deze, of, als het goed is in jouw ogen, zal ik je de waarde ervan in zilvergeld geven.”

3. Maar Naboth zei tegen Achab: “Mag de HEERE mij ervan weerhouden dat ik u het erfdeel van mijn vaderen zou geven!”

4. Achab kwam terneergeslagen thuis, kwaad over het woord dat Naboth, de Jizreëliet, tot hem gesproken had, toen hij zei: “Ik zal het erfdeel van mijn vaderen niet weggeven.” Hij ging op zijn bed liggen, draaide zijn gezicht om en at geen brood.

5. Zijn vrouw Izebel kwam naar hem toe en sprak tot hem: “Wat is er dat je zo terneergeslagen bent en geen brood eet?”

6. Hij zei tegen haar: “Omdat ik met Naboth, de Jizreëliet, gesproken heb en hem gezegd heb: ‘Geef mij je wijngaard voor zilver of, als je wilt, zal ik je er een andere wijngaard voor in de plaats geven!’, maar hij heeft gezegd: ‘Ik zal mijn wijngaard niet aan jou geven!’”

7. Zijn vrouw Izebel zei tegen hem: “Ben jij nu koning over Israël? Sta op, eet wat brood en doe jezelf tegoed. Ik zal je de wijngaard van de Jizreëliet Naboth geven.”

8. Zij schreef brieven op naam van Achab en verzegelde die met zijn zegelring en verstuurde de brieven aan de oudsten en aan de edelen die bij Naboth in zijn stad woonden.

9. In de brieven schreef zij: “Roep een vasten uit en laat Naboth aan het hoofd van het volk zitten

10. en plaats twee mannen van niets tegenover hem om tegen hem te getuigen door te zeggen: ‘Je hebt GOD en de koning gelasterd!’ Leid hem dan naar buiten en stenig hem, zodat hij sterft.”

11. De mannen van zijn stad, de oudsten en de edelen, die in zijn stad woonden, handelden zoals Izebel hen had opgedragen, zoals geschreven stond in de brieven, die zij hen gestuurd had.

12. Zij riepen een vasten uit en lieten Naboth aan het hoofd van het volk zitten.

13. Toen kwamen er twee mannen van niets en zij gingen tegenover hem zitten. De nietswaardige mannen getuigden tegen hem, tegen Naboth, ten overstaan van het volk en zij zeiden: “Naboth heeft GOD en de koning gelasterd.” Daarop brachten zij hem buiten de stad en stenigden hem, zodat hij stierf.

14. Daarna lieten zij aan Izebel zeggen: “Naboth is gestenigd, hij is dood.”

15. Toen Izebel hoorde, dat Naboth gestenigd en gedood was, zei Izebel tegen Achab: “Sta op, neem de wijngaard van de Jizreëliet Naboth, die hij weigerde voor zilvergeld aan jou te geven, als erfdeel in bezit, want Naboth leeft niet meer, hij is dood.”

16. Toen Achab hoorde dat Naboth dood was, stond Achab op om naar de wijngaard van de Jizreëliet Naboth af te dalen om die als erfdeel in bezit te nemen.

17. Toen kwam het woord van de HEERE tot de Tisbiet Elia en het luidde:

18. “Sta op, daal af om Achab, de koning van Israël die in Samaria is, te ontmoeten. Zie, hij is in de wijngaard van Naboth, waarheen hij is afgedaald om die als erfdeel in bezit te nemen.

19. Je moet tot hem spreken en zeggen: ‘Zo zegt de HEERE: Heb jij een moord gepleegd en ook nog het erfdeel in bezit genomen?’ Ook moet je tot hem spreken en zeggen: ‘Zo zegt de HEERE: Op de plaats waar de honden het bloed van Naboth hebben opgelikt, zullen de honden ook jouw bloed oplikken, ja, dat van jou!’”

20. Achab zei tegen Elia: “Heb je mij gevonden, mijn vijand?” Hij zei: “Ik heb je gevonden, omdat jij jezelf hebt laten gebruiken om te doen wat kwaad is in de ogen van de HEERE.

21. Zie, Ik zal kwaad over je brengen en ik zal je nakomelingen wegvagen. Van Achab zal ik ieder die tegen de muur pist uitroeien, zowel wie in Israël opgesloten is, als wie achtergelaten is.

22. Ik zal je huis gelijkmaken aan het huis van Jerobeam, de zoon van Nebat, en aan het huis van Baësa, de zoon van Ahia, vanwege het gekrenk waarmee je Mij gekrenkt hebt en omdat je Israël hebt doen zondigen.”

23. Ook sprak de HEERE over Izebel en zei: “De honden zullen Izebel opeten bij de voorwal van Jizreël.

24. Wie van Achab in de stad sterft, zullen de honden opeten en wie in het veld sterft, zullen de vogels van de hemel opeten.”

25. Niemand was ooit zo als Achab die zichzelf liet gebruiken om te doen wat kwaad is in de ogen van de HEERE, waarbij zijn vrouw Izebel hem opstookte.

26. Hij handelde buitengewoon gruwelijk door de drolgoden achterna te lopen, precies zoals de Amorieten gedaan hadden, die de HEERE voor de ogen van de zonen van Israël uit het erfdeel verdreven had.

27. Toen Achab deze woorden hoorde, scheurde hij zijn kleren, deed een rouwzak over zijn lichaam en vastte. Hij ging ook in de rouwzak slapen en hij liep langzaam rond.

28. Toen kwam het woord van de HEERE tot de Tisbiet Elia en het luidde:

29. “Heb je gezien, dat Achab zich voor Mij vernederd heeft? Omdat hij zich voor Mij vernederd heeft, zal Ik het kwaad niet in zijn dagen doen komen, maar in de dagen van zijn zoon zal Ik het kwaad over zijn huis doen komen.”