1 Królewska 4 SNP

1. Tak zatem król Salomon został władcą całego Izraela.

2. A oto jego książęta: Azariasz, syn Sadoka, kapłan.

3. Elichoref i Achiasz, synowie Sziszy, pisarze. Jehoszafat, syn Achiluda, kanclerz.

4. Benajasz, syn Jehojady, dowodzący wojskiem. Sadok i Abiatar, kapłani.

5. Azariasz, syn Natana, zarządzający namiestnikami. Zabud, syn Natana, kapłan i osobisty doradca króla.

6. Achiszar, zarządzający pałacem. Adoniram, syn Abdy, przełożony prac przymusowych.

7. Salomon miał nad całym Izraelem dwunastu namiestników. Oni zaopatrywali króla oraz jego dwór. Każdy z nich czynił to w ustalonym miesiącu.

8. Oto ich imiona: Ben-Chur na pogórzu Efraima.

9. Ben-Deker w Makas, w Szaalbim, w Bet-Szemesz, w Elon-Bet-Chanan.

10. Ben-Chesed w Arubot; do niego należało Socho i cała ziemia Chefer.

11. Ben-Abinadab nad całym Nafat-Dor; jego żoną była Tafat, córka Salomona.

12. Baana, syn Achiluda, w Tanak i Megiddo, i w całym Bet-Szeanie — który leżał przy Sartanie pod Jizreelem — od Bet-Szean po Abel-Mechola i aż poza Jokmeam.

13. Ben-Geber w Ramot-Gilead; do niego należały Osady Jaira, syna Manassesa, które leżą w Gileadzie; do niego należał też okręg Argob w Baszanie, sześćdziesiąt dużych miast z murem i brązowymi zasuwami.

14. Achinadab, syn Iddo, w Machanaim.

15. Achimaas w Naftalim; on też pojął za żonę córkę Salomona, Basemat.

16. Baana, syn Chuszaja, w Aszer i w Bealot.

17. Jehoszafat, syn Paruacha, w Issacharze.

18. Szimei, syn Eli, w Beniaminie.

19. Geber, syn Uriego, w ziemi Gilead, ziemi Sychona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu — jeden namiestnik [odpowiadał za podległy mu obszar] ziemi.

20. Juda i Izrael miały tyle ludności, ile piasku nad morzem. Wszyscy oni jedli, pili — i weselili się.

21. A Salomon panował nad wszystkimi królestwami od Eufratu przez ziemię filistyńską aż po granicę z Egiptem. Wszystkie te królestwa składały mu daniny i służyły Salomonowi przez całe jego życie.

22. Na dzienne wyżywienie dworu Salomona składało się: trzydzieści korów najlepszej mąki, sześćdziesiąt korów mąki zwykłej,

23. dziesięć sztuk tucznego bydła, dwadzieścia sztuk bydła branego z pastwiska oraz sto owiec — oprócz jeleni, gazeli, saren i tucznego drobiu.

24. Salomon bowiem rządził na całym Zarzeczu, od Tifsach aż po Gazę, wszystkimi królami tego obszaru — i cieszył się pokojem ze wszystkich stron wokoło.

25. Mieszkańcy Judy zatem i Izraela mieszkali bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim figowcem, od Dan po Beer-Szebę, przez wszystkie dni Salomona.

26. Salomon miał też cztery tysiące miejsc w stajniach, dla koni do swoich rydwanów, i dwanaście tysięcy jeźdźców.

27. Wspomniani zaś namiestnicy, każdy w swoim miesiącu, zaopatrywali króla Salomona i wszystkich korzystających z jego stołu. Dbali oni o to, aby niczego nie zabrakło.

28. Dostarczali również jęczmień i sieczkę dla koni i wierzchowców do miejsc, w których było to potrzebne, każdy w swej kolejności.

29. A Bóg obdarzył Salomona mądrością, wielkim rozumem i rozległością wiedzy taką, jak piasek na brzegu morskim.

30. Mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich ludzi Wschodu i całą mądrość Egiptu.

31. Był mądrzejszy niż inni ludzie, niż Etan Ezrachita, niż Heman, Kalkol i Darda, synowie Machola — i cieszył się sławą u wszystkich okolicznych narodów.

32. Wygłosił też trzy tysiące przypowieści, a jego pieśni było tysiąc i pięć.

33. Wypowiadał się o drzewach, począwszy od cedru na Libanie po hizop, który wyrasta z muru, o zwierzętach i ptactwie, o płazach i rybach.

34. Schodzili się zatem ciekawi spośród wszystkich ludów, by słuchać mądrości Salomona, przybywali poddani wszystkich królów ziemi — ludzie, którzy zetknęli się z jego mądrością.