I. Samuel 23 KMEYA

1. VE Davuda bildirip dediler: İşte, Filistîler Keilaya karşı cenk ediyorlar, ve harmanları yağma ediyorlar.

2. Ve Davud: Gidip bu Filistîleri vurayım mı? diye RABDEN sordu. Ve RAB Davuda dedi: Git, ve Filistîleri vurup Keilayı kurtar.

3. Ve Davudun adamları kendisine dediler: İşte, biz burada Yahudada korkmaktayız; ya Keilaya, Filistîlerin dizilerine karşı gidersek?

4. Ve Davud RABDEN bir kere daha sordu. Ve RAB ona cevap verip dedi: Kalk, Keilaya in; çünkü Filistîleri senin eline vereceğim.

5. Ve Davudla adamları Keilaya gittiler, ve Filistîlere karşı cenkettiler, ve onların hayvanlarını sürdüler, ve onları büyük vuruşla vurdular. Ve Davud Keila ahalisini kurtardı.

6. Ve vaki oldu ki, Ahimelekin oğlu Abiatar Keilaya Davudun yanına kaçtığı zaman, efod elinde olarak indi.

7. Ve Davudun Keilaya geldiği Saula bildirildi. Ve Saul dedi: Allah onu bana sattı; çünkü kapıları ve sürgüleri olan bir şehre girmekle kapanmış oldu.

8. Ve Saul Keilaya inmek ve Davudla adamlarını kuşatmak için bütün kavmı cenge çağırdı.

9. Ve Saulun kendisine karşı kötülük kurmakta olduğunu Davud biliyordu, ve kâhin Abiatara: Efodu buraya getir, dedi.

10. Ve Davud dedi: Ey İsrailin Allahı RAB, benim yüzümden şehri helâk etmek için, Saulun Keilaya gelmeğe çalıştığını bu kulun muhakkak olarak işitti.

11. Keila erleri beni onun eline verecekler mi? Saul, senin kulunun işittiği gibi inecek mi? Ey İsrailin Allahı RAB, niyaz ederim, bu kuluna bildir. Ve RAB: İnecek, dedi.

12. Ve Davud dedi: Keila erleri beni ve adamlarımı Saulun eline verecekler mi? Ve RAB: Verecekler, dedi.

13. Ve Davudla altı yüz kişi kadar olan adamları kalktılar, ve Keiladan çıktılar, ve gidebildikleri yere gittiler. Ve Davudun Keiladan kurtulduğu Saula bildirildi; o da çıkmaktan vaz geçti.

14. Ve Davud çölde hisarlarda oturdu, ve Zif çölündeki dağlıkta kaldı. Ve Saul her gün onu arıyordu, fakat Allah Davudu onun eline vermedi.

15. Ve Saulun, canını aramak için çıktığını Davud gördü; ve Davud Zif çölünde ormanda idi.

16. Ve Saulun oğlu Yonatan kalktı, ve ormana Davudun yanına gitti, ve onun elini Allah ile kuvvetlendirdi.

17. Ve ona dedi: Korkma, çünkü babam Saulun eli seni bulmıyacaktır; ve sen İsrail üzerine kıral olacaksın, ve ben sana ikinci olacağım; babam Saul da bunu biliyor.

18. Ve ikisi de RABBİN önünde ahdettiler; ve Davud ormanda kaldı, ve Yonatan evine gitti.

19. Ve Zifliler Gibeaya Saulun yanına çıkıp dediler: Davud bizim yanımızda, çölün cenubundaki Hakila tepesinde, ormanda, hisarlarda gizlenmiyor mu?

20. Ve canının bütün inmek arzusuna göre, ey kıral, şimdi in; onu kıralın eline vermek de bize düşer.

21. Ve Saul dedi: Siz RAB tarafından mubarek olasınız, çünkü bana acıdınız.

22. Gidin, rica ederim, daha iyi araştırın, ve ayağının olduğu yeri, orada onu kimin gördüğünü anlayın ve görün; çünkü onun çok kurnazlıkla davrandığını bana söyliyorlar.

23. Bütün gizlendiği yerleri görün ve anlayın, ve tekrar doğru haberle yanıma gelin, ben de sizinle giderim; ve vaki olacak ki, eğer o memlekette ise, bütün Yahuda binleri arasında onu araştırırım.

24. Ve kalktılar, ve Saulun önünce Zife gittiler; ve Davudla adamları Arabada, çölün cenubunda, Maon çölünde idiler.

25. Ve Saul ile adamları onu aramak için gittiler. Ve Davuda bildirildi; ve kayaya indi, ve Maon çölünde oturdu. Ve Saul bunu işitince Maon çölünde Davudun ardını kovaladı.

26. Ve Saul dağın bir tarafından ve Davudla adamları dağın obir tarafından yürümekte idiler; ve Davud Saulun önünden kurtulmak için çabuk davrandı; çünkü Saulla adamları Davudu ve adamlarını tutmak için onları kuşattılar.

27. Ve Saulun yanına bir ulak gelip dedi: Çabuk ol, ve gel; çünkü Filistîler memlekete akın ettiler.

28. Ve Saul Davudu kovalamaktan döndü, ve Filistîlere karşı gitti; onun için o yere Sela-hammahlekot denildi.

29. Ve Davud oradan çıkıp En-gedi hisarlarında oturdu.