1 Samuela 6 SNP
1. Skrzynia PANA przebywała na polach Filistynów przez siedem miesięcy.
2. Potem Filistyni zwołali kapłanów oraz wróżbitów i zapytali: Co mamy zrobić ze skrzynią PANA? Pouczcie nas, w jaki sposób mamy ją odesłać z powrotem?
3. Ci odpowiedzieli: Jeśli chcecie odesłać skrzynię Boga Izraela, to nie odsyłajcie jej z niczym. Wraz z nią koniecznie wyślijcie dla Niego ofiarę za przewinienie. Wtedy wyzdrowiejecie i w ten sposób przekonacie się, dlaczego wcześniej nie przestawał was trapić.
4. Zapytali więc dalej: A jaka ma być ta ofiara za przewinienie, którą mamy dołączyć? Ma odpowiadać liczbie rządców filistyńskich — usłyszeli — to znaczy powinno to być pięć złotych wyobrażeń bolesnych wrzodów i pięć złotych myszy, ponieważ was i waszych rządców dotknęła ta sama plaga.
5. Sporządźcie więc wyobrażenia waszych bolesnych wrzodów oraz wyobrażenia myszy, które niszczą waszą ziemię, i oddajcie chwałę Bogu Izraela. Może Jego ręka przestanie ciążyć na was, na waszych bogach i na waszej ziemi.
6. Nie zatwardzajcie waszych serc, jak czynili to Egipcjanie i faraon! Czy, podobnie jak oni, chcecie wypuścić ich dopiero wtedy, gdy potraktuje was równie surowo?
7. Czym prędzej przygotujcie jeden nowy wóz i dwie karmiące krowy, na które jeszcze nie wkładano jarzma. Zaprzęgnijcie te krowy do wozu, lecz ich cielęta odprowadźcie do zagrody.
8. Następnie weźcie skrzynię PANA i włóżcie ją na wóz wraz ze złotymi przedmiotami, które będziecie dla Niego wysyłać. Tę ofiarę za przewinienie włóżcie do skrzynki obok, po czym wyprawcie skrzynię — niech jedzie!
9. Przy tym jednak zwróćcie uwagę: Jeśli skrzynia pojedzie ku swoim stronom drogą na Bet-Szemesz, będzie to oznaczało, że to On wyrządził nam to wielkie nieszczęście. Jeśli nie, to będziemy wiedzieli, że to nie Jego ręka nas dotknęła, ale że był to po prostu przypadek.
10. Filistyni postąpili zgodnie z tą radą: wzięli dwie karmiące krowy, zaprzęgli je do wozu, a ich cielęta zatrzymali w zagrodzie.
11. Na wozie umieścili skrzynię PANA oraz skrzynkę ze złotymi myszami i wyobrażeniami swoich wrzodów.
12. Krowy ruszyły. Poszły prosto, traktem na Bet-Szemesz. Idąc, porykiwały. Nie zbaczały ani w prawo, ani w lewo. Rządcy filistyńscy szli za nimi aż do granicy Bet-Szemesz.
13. Mieszkańcy Bet-Szemesz żęli właśnie w dolinie pszenicę. Gdy podnieśli wzrok i zobaczyli skrzynię, ucieszyli się!
14. Wóz natomiast dotarł do pola Jozuego z Bet-Szemesz i tam stanął. A na tym miejscu znajdował się akurat ogromny kamień. Porąbali zatem drewniane części wozu, a krowy złożyli w ofierze całopalnej dla PANA.
15. Lewici zdjęli skrzynię PANA wraz ze skrzynką ze złotymi przedmiotami i ustawili ją na tym ogromnym kamieniu. Mieszkańcy Bet-Szemesz z kolei złożyli PANU w tym dniu całopalenia i rzeźne ofiary.
16. Pięciu rządców filistyńskich przyglądało się temu, po czym — jeszcze tego samego dnia — wróciło do Ekronu.
17. Co do złotych wyobrażeń wrzodów, które Filistyni złożyli PANU jako ofiarę za przewinienie, to pochodziły one — po jednym — z Aszdodu, z Gazy, z Aszkelonu, z Gat i z Ekronu.
18. Liczba złotych myszy również odpowiadała liczbie pięciu rządców. Pochodziły one od mieszkańców miast filistyńskich, zarówno miast warownych, jak i wsi. Świadkiem tego wszystkiego — aż po dzień dzisiejszy — jest ten ogromny kamień, na którym ustawiono skrzynię PANA na polu Jozuego z Bet-Szemesz.
19. Wojownicy z Bet-Szemesz zaglądali jednak do skrzyni PANA, dlatego wybił On wśród nich siedemdziesięciu ludzi, pięćdziesiąt oddziałów mężczyzn. Lud opłakiwał to, że PAN zadał mu tak wielki cios.
20. Kto zdoła ostać się przed PANEM, tym świętym Bogiem? — zastanawiali się mieszkańcy Bet-Szemesz. — I do kogo uda się On od nas?
21. Potem wyprawili posłańców do Kiriat-Jearim: Filistyni zwrócili skrzynię PANA — donosili. — Przyjdźcie do nas i zabierzcie ją do siebie.