Første Samuelsbok 9 N78NN

1. Kisj heitte ein mann av Benjamins-ætta. Han var son til Abiel, son til Seror, son til Bekorat, son til Afiak, som var frå Benjamin. Kisj var ein velhalden mann.

2. Han hadde ein son som heitte Saul, ein ung og fager mann. Det fanst ingen i Israel som var fagrare enn han, og han var eit hovud høgare enn alt folket.

3. Ein gong kom det bort nokre eselhopper for Kisj, far til Saul. Då sa han til son sin: «Ta med deg ein av tenestgutane, og gå av stad og leita etter eselhoppene!»

4. Dei fór over Efraims-heiane og gjennom Sjalisja-bygda, men fann dei ikkje. Så fór dei gjennom Sja’alim-bygda, men esla var ikkje der heller. Sidan fór dei gjennom Benjamins-landet, men fann dei ikkje.

5. Då dei kom til Suf-bygda, sa Saul til tenestguten som var med han: «Kom, lat oss fara heim att, elles kunne far verta meir illhuga for oss enn for esla.»

6. Men tenestguten svara: «I byen her bur det ein gudsmann som det går gjetord av. Alt det han seier, slår til. Lat oss gå dit! Han kan visst seia oss vegen vi skal gå.»

7. Så sa Saul til tenestguten: «Ja, men om vi går dit, kva skal vi så ha med til mannen? Brødet i skreppene våre er ende, og vi har inga gåve vi kan by gudsmannen. Kva har vi vel med oss?»

8. Tenestguten tok til ords att og sa til Saul: «Sjå, her har eg ein kvart sekel sølv; den kan eg gje gudsmannen, så seier han oss nok kva veg vi skal ta.»

9. Før i tida sa dei i Israel når dei skulle av og spørja Gud til råds: «Kom, lat oss gå til sjåaren!» Det dei no kallar profet, kalla dei før i tida sjåar. –

10. Saul svara: «Du har rett. Kom, lat oss gå dit!» Så gjekk dei til byen der gudsmannen var.

11. Då dei gjekk opp bakken som førte til byen, møtte dei nokre jenter som kom ut og skulle henta vatn, og spurde dei: «Er sjåaren her?» –

12. Jentene svara: «Ja, han er beint framføre dykk. Skunda dykk, no er han komen til byen, for i dag held folket ei offerhøgtid på haugen.

13. Når de kjem inn i byen, finn de han før han går opp på haugen til måltidet. Folket et ikkje før han kjem, for det er han som velsignar offeret. Fyrst då tek gjestene til å eta. Gå berre opp, for no råkar de han.»

14. Så gjekk dei opp til byen, og med det same dei kom inn i byen, kom Samuel imot dei; han var på veg opp til offerhaugen.

15. Men dagen før Saul kom, hadde Herren varsla Samuel og sagt:

16. «I morgon på denne tid sender eg til deg ein mann frå Benjamins-landet; han skal du salva til fyrste over Israel, folket mitt. Han skal frelsa folket mitt frå filistarveldet; for eg har sett kor vondt folket mitt har det, og naudropa deira har nått opp til meg.»

17. Då Samuel fekk auga på Saul, sa Herren til han: «Sjå, der er den mannen som eg tala til deg om. Han skal styra folket mitt.»

18. Saul gjekk bort til Samuel midt i porten og sa: «Gjer vel og sei meg kvar sjåaren bur!»

19. Samuel svara: «Eg er sjåaren. Gå føre meg opp på haugen! De skal eta med meg i dag. Så kan du fara i veg att i morgon, og då skal du få greie på alt det du gjerne vil vita.

20. Eselhoppene som kom bort for deg for tre dagar sidan, skal du ikkje vera redd for; dei er komne til rettes. Kva er det heile Israel ynskjer seg? Er det ikkje deg og farsætta di?»

21. Saul svara: «Men eg er berre ein benjaminitt, frå ei av dei minste ættene i Israel! Og ættgreina mi er den ringaste av alle ættgreiner i Benjamin. Kvifor talar du då såleis til meg?»

22. Men Samuel tok Saul og tenestguten hans og førte dei inn i halla. Han lét dei setja seg øvst mellom gjestene. Det var om lag tretti mann der.

23. Så sa han til kokken: «Kom hit med det stykket som eg gav deg og bad deg ta vare på.»

24. Då tok kokken opp lårstykket og feitthalen og sette det fram for Saul. Og Samuel sa: «Her har du det som er att. Et no! Det vart halde av for deg til denne høgtida som eg har kalla folket saman til.» Så åt då Saul i lag med Samuel den dagen.

25. Sidan gjekk dei ned av haugen og inn i byen, og han sat og tala med Saul på taket.

26. Tidleg om morgonen, med det same det tok til å dagast, stod dei opp, og Samuel ropa til Saul oppe på taket: «Stå opp, så skal eg fylgja deg på veg.» Saul stod opp, og dei gjekk ut i lag, han og Samuel.

27. Då dei kom til utkanten av byen, sa Samuel til Saul: «Sei til tenestguten din at han skal fara føre.» Tenestguten gjekk, og Samuel sa: «Stogga du her, så skal du få høyra kva Gud har sagt.»