Første Timoteusbrev 1 N78NN

1. Paulus, Kristi Jesu apostel etter påbod frå Gud, vår frelsar, og frå Kristus Jesus, vår von,

2. helsar Timoteus, sin ektefødde son i trua. Nåde, miskunn og fred frå Gud Fader og Kristus Jesus, vår Herre!

3. Då eg fór til Makedonia, bad eg deg vera att i Efesos. Du skulle forby visse folk å fara med anna lære.

4. Sei til dei at dei ikkje må gje seg av med mytar og endelause ættetavler. For slikt fører berre til spekulasjonar og tener ikkje Guds frelsesplan; den er for trua.

5. Men målet for dette påbodet er den kjærleiken som kjem frå eit reint hjarta, eit godt samvit og ei ærleg tru.

6. Nokre har villa seg bort frå dette målet og har hamna i tomt snakk.

7. Dei vil vera lovlærarar, men skjønar korkje det dei sjølve seier eller det dei talar så sjølvtrygge om.

8. Men vi veit at lova er god når ho vert bruka som ho skal brukast.

9. Vi må hugsa at lova ikkje er gjeven for rettferdige, men for lovbrytarar og sjølvrådige, ugudelege og syndarar, folk utan age for det heilage, verdslege, born som slår far sin eller mor si, mordarar,

10. menn som driv hor eller har utuktig omgang med menn, slavehandlarar, lygnarar og dei som gjer rang eid, og kva det elles måtte vera som strider mot den sunne læra.

11. Dette seier eg i samsvar med evangeliet om den sæle Guds herlegdom, det som eg har fått overlate.

12. Eg takkar han som gjorde meg sterk, Kristus Jesus, vår Herre, fordi han synte meg tillit og sette meg til tenesta,

13. eg som før spotta, forfylgde og fór fram med vald. Men eg fekk miskunn, for vantruande som eg var, visste eg ikkje kva eg gjorde.

14. Og vår Herres nåde har vore overstrøymande rik og gjeve meg tru og kjærleik i Kristus Jesus.

15. Det er eit truverdig ord og vel verdt å ta imot, at Kristus Jesus kom til verda for å frelsa syndarar, og mellom dei er eg den største.

16. Men når eg fekk miskunn, var det for at Jesus Kristus fyrst skulle syna alt sitt langmod på meg, til eit føredøme for dei som sidan skulle koma til tru på han og få evig liv.

17. Han som er konge frå æve til æve, den uforgjengelege, usynlege, einaste Gud, han skal ha pris og ære i all æve. Amen.

18. Å forkynna dette, Timoteus, son min, er den oppgåva eg overgjev deg, i samsvar med dei profetord som før er tala til deg. Ved dei skal du strida den gode striden,

19. i tru og med godt samvit. Nokre har kasta frå seg det gode samvitet og lide skipbrot på trua.

20. Mellom dei er Hymeneus og Aleksander, som eg har overgjeve til Satan, så dei skal tuktast til å la vera å spotta.