2 Kronik 13 SNP
1. W osiemnastym roku panowania króla Jeroboama, nad Judą zapanował Abiasz.
2. Panował on w Jerozolimie trzy lata, a jego matka miała na imię Maaka i była córką Uriela z Gibei. Między Abiaszem a Jeroboamem toczyła się wojna.
3. Abiasz wyruszył na wojnę z wojskiem liczącym czterysta tysięcy doświadczonych wojowników, ludzi doborowych, a Jeroboam ustawił przy sobie do bitwy osiemset tysięcy doborowych, dzielnych wojowników.
4. Przed bitwą Abiasz stanął na górze Semaraim, która leży na pogórzu Efraima, i zawołał: Słuchajcie mnie, ty, Jeroboamie, i cały Izraelu!
5. Czy nie wiecie, że na mocy trwałego przymierza PAN, Bóg Izraela, dał Dawidowi i jego potomkom władzę nad Izraelem na wieki?
6. Lecz powstał Jeroboam, syn Nebata, sługa Salomona, syna Dawida, i zbuntował się przeciw swojemu panu.
7. Zebrali się przy nim ludzie próżni, niegodziwi i okazali się na tyle mocni, że Rechabeam, syn Salomona, wciąż młody i niedoświadczony, nie mógł się im oprzeć.
8. Lecz teraz, czy myślicie, że jesteście w stanie przeciwstawić się królestwu PANA powierzonemu synom Dawida, tylko dlatego, że zebraliście się ogromnym tłumem i macie ze sobą złote cielce, z których Jeroboam porobił wam bóstwa?
9. Czy nie wypędziliście kapłanów PANA, synów Aarona i Lewitów, i czy nie ustanowiliście sobie sami kapłanów, podobnie jak ościenne ludy? Każdy, kto u nich przychodzi po wyświęcenie, mając z sobą młodego cielca i siedem baranów, zostaje kapłanem tych, którzy właściwie nie są bogami!
10. Co do nas, PAN jest naszym Bogiem! My nie opuściliśmy Go! U nas służą PANU synowie Aarona i Lewici! Oni są naszymi kapłanami!
11. Składają oni PANU ofiary całopalne rano i wieczorem, spalają kadzidła, rozkładają chleb obecności na stole z czystego złota i dbają o to, by lampy na złotym świeczniku paliły się co wieczór. My bowiem służymy PANU, naszemu Bogu, a wy Go opuściliście!
12. U nas na czele jest Bóg oraz Jego kapłani, u nas są trąby, by w nie zadąć na zew przeciwko wam, synowie Izraela! Nie walczcie z PANEM, Bogiem waszych ojców, bo wam się nie powiedzie!
13. Jeroboam tymczasem urządził zasadzkę. Kazał zajść wojska Judy od tyłu.
14. Gdy Judejczycy obejrzeli się za siebie, stało się dla nich jasne, że przyjdzie im walczyć na dwa fronty. Wówczas zawołali do PANA. Kapłani zadęli w trąby,
15. a Judejczycy wydali okrzyk bitewny! Kiedy to się stało, Bóg pobił Jeroboama i całego Izraela wobec Abiasza i Judy.
16. Synowie Izraela rzucili się do ucieczki przed Judejczykami, a Bóg wydał ich w ręce Judy.
17. Abiasz ze swoimi wojskami zadał im wielką klęskę. Padło pięćset tysięcy doborowych wojowników Izraela.
18. W taki sposób Izraelici zostali upokorzeni, a Judejczycy doznali wzmocnienia, gdyż zaufali PANU, Bogu swoich ojców.
19. Abiasz natomiast ruszył za Jeroboamem i zdobył na nim następujące miasta: Betel wraz z jego osadami, Jeszanę wraz z jej osadami i Efron wraz z jego osadami.
20. Za życia Abiasza Jeroboam nie odbudował już swojej potęgi, PAN zaś dotknął go tak, że ten umarł.
21. Abiasz natomiast umocnił swoją władzę, pojął sobie czternaście żon i został ojcem dwudziestu dwóch synów oraz szesnastu córek.
22. Pozostałe sprawy Abiasza, przebieg jego panowania, zostały opisane w Rozważaniach proroka Iddo.
23. Gdy Abiasz spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go w Mieście Dawida, a władzę królewską po nim objął jego syn Asa. Za jego dni panował w kraju spokój przez dziesięć lat.