II. Tarihler 16 KMEYA

1. ASANIN kırallığının otuz altıncı yılında İsrail kıralı Baaşa Yahudaya karşı çıktı, ve Yahuda kıralı Asanın yanına giren ve çıkan adam bırakmasın diye Rama şehrini yaptı.

2. Ve Asa RAB evinin ve kıral evinin hazinelerinden gümüş ve altın çıkardı, ve Şamda oturan Suriye kıralı Ben-hadada gönderip dedi:

3. Babanla benim babam arasında olduğu gibi, seninle benim aramda ahit vardır; işte, sana gümüş ve altın gönderdim; git, İsrail kıralı Baaşa ile olan ahdini boz da üzerimden gitsin.

4. Ve Ben-hadad kıral Asayı dinledi, ve ordularının başbuğlarını İsrail şehirlerine karşı gönderdi; ve İyonu, ve Danı, ve Abel-mayimi, ve Naftalinin bütün ambar şehirlerini vurdular.

5. Ve vaki oldu ki, Baaşa bunu işitince, Ramayı yapmaktan vazgeçti, ve işini bıraktı.

6. Ve kıral Asa bütün Yahudayı yanına aldı, ve Baaşanın bina etmekte olduğu Ramanın taşlarını ve kerestesini taşıdılar; ve onlarla Gebayı ve Mitspayı yaptı.

7. Ve o vakitte Gören Hanani, Yahuda kıralı Asanın yanına geldi, ve ona dedi: Mademki Suriye kıralına dayandın, ve Allahın RABBE dayanmadın, bundan dolayı Suriye kıralının ordusu senin elinden kaçıp kurtuldu.

8. Habeşler, ve Lubîler, pek çok atlılar ve cenk arabaları ile çok büyük bir ordu değil mi idiler? ve RABBE dayandığın için onları senin eline verdi.

9. Çünkü RABBİN gözleri, yürekleri kendisi ile bütün olanlar uğrunda kuvvetli olduğunu göstermek için bütün yeryüzünde fırlanır. Bu işte akılsızlık ettin; çünkü bundan böyle seninle cenkler olacak.

10. Ve Asa Görene öfkelendi, ve onu hapishaneye attı; çünkü bundan ötürü ona karşı köpürüyordu. Ve o vakitte Asa kavmdan bazı kimseleri ezdi.

11. Ve işte, Asanın işleri, ilk işleri de son işleri de, işte, onlar Yahuda ve İsrail kırallarının kitabında yazılıdır.

12. Ve kırallığının otuz dokuzuncu yılında Asa ayaklarından hastalandı; hastalığı aşırı derece ağırdı; hem de hastalığında RABBİ değil ancak hekimleri aradı.

13. Ve Asa, kırallığının kırk birinci yılında ölüp ataları ile uyudu.

14. Ve onu Davud şehrinde kendisi için kazmış olduğu kabrine gömdüler, ve onu güzel kokularla, ve attar işine göre hazırlanmış türlü türlü baharatla dolu bir yatağa yatırdılar; ve onun için pek çok tütsü yaktılar.