II. Tarihler 18 KMEYA
1. VE Yehoşafatın bol serveti ve izzeti vardı; ve Ahabla hısım oldu.
2. Ve bir kaç yıl sonra Samiriyeye Ahabın yanına indi. Ve Ahab onun için ve onunla beraber olan kavm için pek çok koyun ve sığır boğazladı, ve onu Ramot-gileada birlikte çıkmağa kandırdı.
3. Ve İsrail kıralı Ahab Yahuda kıralı Yehoşafata dedi: Benimle Ramot-gileada gider misin? Ve ona dedi: Beni kendin gibi say, ve kavmımı kavmın gibi say; ve cenkte seninle beraber oluruz.
4. Ve Yehoşafat İsrail kıralına dedi: Rica ederim, önce RABBİN sözünü sor.
5. Ve İsrail kıralı peygamberleri, dört yüz kişiyi topladı, ve onlara dedi: Ramot-gileada cenge gidelim mi, yoksa vazgeçeyim mi? Ve dediler: Çık; ve Allah onu kıralın eline verecektir.
6. Fakat Yehoşafat dedi: Bunlardan başka burada RABBİN bir peygamberi yok mu ki, ondan soralım?
7. Ve İsrail kıralı Yehoşafata dedi: Bir kişi daha var, onun vasıtası ile RABDEN sorabiliriz; fakat ben ondan nefret ederim; çünkü benim hakkımda hiç bir zaman iyilik haber vermez, daima kötülük haber verir; o İmlanın oğlu Mikayadır. Ve Yehoşafat: Kıral böyle söylemesin, dedi.
8. Ve İsrail kıralı bir harem ağası çağırıp dedi: Çabuk, İmlanın oğlu Mikayayı getir.
9. Ve İsrail kıralı ile Yahuda kıralı Yehoşafat, her biri kendi tahtı üzerinde, kıral elbiselerini giyinmiş olarak oturdular, ve Samiriye kapısının girilecek yerinde olan açıklıkta oturuyorlardı; ve bütün peygamberler onların önünde peygamberlik ediyorlardı.
10. Ve Kenaananın oğlu Tsedekiya kendine demir boynuzlar yapıp dedi: RAB şöyle diyor: Suriyeliler bitinciye kadar onları bu boynuzlarla süseceksin.
11. Ve bütün peygamberler böylece peygamberlik edip dediler: Ramot-gileada çık, ve işin iyi gidecek; çünkü RAB onu kıralın eline verecektir.
12. Ve Mikayayı çağırmak için giden ulak ona söyliyip dedi: İşte, peygamberler kırala bir ağızdan iyilik söyliyorlar; rica ederim, senin sözün de onlardan birinin sözü gibi olsun, ve iyilik söyle.
13. Ve Mikaya dedi: Hay olan RABBİN hakkı için, Allahım bana ne derse, ben onu söylerim.
14. Ve kıralın yanına geldi, ve kıral ona dedi: Mikaya, cenk için Ramot-gileada gidelim mi, yoksa vazgeçeyim mi? Ve ona dedi: Çıkın, ve işiniz iyi gidecektir; ve onlar sizin elinize verilecektir.
15. Ve kıral ona dedi: RABBİN ismile hakikatten başka bana bir şey söylemiyeceğine sana kaç kere daha and ettireyim?
16. Ve dedi: Bütün İsraili dağlar üzerinde çobanı olmıyan koyunlar gibi dağılmış gördüm; ve RAB dedi: Bunların efendisi yok; herkes kendi evine selâmetle dönsün.
17. Ve İsrail kıralı, Yehoşafata dedi: Hakkımda iyilik değil, kötülük haber verecektir, diye sana söylemedim mi?
18. Ve Mikaya dedi: Öyle ise RABBİN sözünü dinleyin: RABBİ tahtı üzerinde oturmakta, ve bütün gökler ordusunu sağında ve solunda durmakta gördüm.
19. Ve RAB dedi: Ramot-gileada çıksın da düşsün diye Ahabı kim kandıracak? Ve kimi böyle, kimi şöyle dedi.
20. Ve bir ruh çıkıp RABBİN önünde durdu, ve dedi: Ben onu kandırırım. Ve RAB ona dedi: Ne ile?
21. Ve dedi: Ben çıkarım, ve bütün peygamberlerinin ağzında yalancı bir ruh olurum. Ve dedi: Kandırırsın, hem de onunla başa çıkarsın; çık ve öyle yap.
22. Ve şimdi, işte RAB senin bu peygamberlerinin ağzına yalancı bir ruh koymuştur; ve RAB senin hakkında kötü olanı söylemiştir.
23. Ve Kenaananın oğlu Tsedekiya yaklaştı, ve Mikayanın yanağına vurup dedi: RABBİN Ruhu seninle söyleşmek için benden sana hangi yoldan geçti?
24. Ve Mikaya dedi: İşte, gizlenmek için bir iç odaya gireceğin gün görürsün.
25. Ve İsrail kıralı dedi: Mikayayı alın, ve onu şehrin reisi Amona, ve kıralın oğlu Yoaşa geri götürün;
26. ve diyin: Kıral şöyle diyor: Bunu hapishaneye atın, ve ben selâmetle dönünciye kadar ona elem ekmeği yedirin, ve elem suyu içirin.
27. Ve Mikaya dedi: Eğer sen selâmette dönecek olursan, RAB benim vasıtamla söylememiştir. Ve dedi: Ey kavmlar, hepiniz işitin.
28. Ve İsrail kıralı ile Yahuda kıralı Yehoşafat Ramot-gileada çıktılar.
29. Ve İsrail kıralı, Yehoşafata dedi: Ben kılığımı değiştireceğim, ve cenge gireceğim; fakat sen kendi esvabını giy. Ve İsrail kıralı kılığını değiştirdi; ve cenge girdiler.
30. Ve Suriye kıralı, arabalarının başbuğlarına: Ne küçükle ne büyükle, ancak İsrail kıralı ile cenkedin, diye emretmişti.
31. Ve vaki oldu ki, arabaların başbuğları Yehoşafatı görünce dediler: İsrail kıralı budur! ve ona karşı cenketmek için o tarafa döndüler; ve Yehoşafat bağırdı, ve RAB ona yardım etti; ve Allah onları ondan saptırdı.
32. Ve vaki oldu ki, arabaların başbuğları onun İsrail kıralı olmadığını görünce onun ardından döndüler.
33. Ve bir adam nişan almadan yay çekti, ve İsrail kıralını zırhların bitiştiği yerden vurdu; ve kıral arabacısına dedi: Dizgini çevir, ve beni ordudan çıkar; çünkü ağır yaralandım.
34. Ve cenk o gün arttı; ve Suriyelilere karşı İsrail kıralı akşama kadar kendi cenk arabasında direndi; ve güneş battığı vakitlerde öldü.