2 Kronik 21 SNP

1. Gdy Jehoszafat spoczął ze swoimi przodkami, pochowano go przy nich w Mieście Dawida, a władzę po nim objął jego syn Jehoram.

2. Miał on braci, synów Jehoszafata: Azariasza, Jechiela, Zachariasza, Azariasza, Michaela i Szefatiasza. Wszyscy oni byli synami króla Izraela Jehoszafata.

3. Ich ojciec obdarzył ich hojnymi darami w srebrze, złocie i klejnotach, dał im też warowne miasta w Judzie. Władzę królewską jednak przekazał Jehoramowi, ponieważ on był pierworodnym.

4. Gdy Jehoram zasiadł na tronie swojego ojca i umocnił się u władzy, wybił mieczem wszystkich swoich braci, a także niektórych książąt Izraela.

5. Jehoram miał trzydzieści dwa lata, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie osiem lat.

6. Kroczył on drogą królów Izraela, postępował tak, jak ród Achaba, gdyż córka Achaba była jego żoną. Dopuszczał się więc tego, co złe w oczach PANA.

7. Mimo to PAN nie chciał zniszczyć rodu Dawida. Czynił to ze względu na zawarte z Dawidem przymierze, w którym zapowiedział, że lampa jego dynastii świecić będzie na zawsze.

8. Za czasów Jehorama Edom wyzwolił się spod władzy Judy i ustanowił sobie własnego króla.

9. Na wieść o tym Jehoram zebrał swoich dowódców, wszystkie swoje rydwany i wyruszył na Edom. Został wtedy, wraz z dowódcami swoich rydwanów, otoczony przez wojska Edomu, lecz uderzył na nie w nocy i wyrwał się z oblężenia.

10. Edom zatem wyzwolił się spod władzy Judy i tak pozostało do dnia dzisiejszego. W tym czasie spod jego władzy wyzwoliła się również Libna. Stało się tak dlatego, że opuścił PANA, Boga swoich ojców.

11. Jehoram pobudował także świątynki w górach Judy, przez co przywiódł do nierządu mieszkańców Jerozolimy i w podobną stronę popchnął również Judę.

12. Wtedy przyszło do niego od proroka Eliasza pismo tej treści: Tak mówi PAN, Bóg twojego praojca Dawida: Dlatego, że nie kroczyłeś drogami swojego ojca Jehoszafata ani drogami Asy, króla Judy,

13. ale poszedłeś drogą królów Izraela i przywiodłeś do nierządu Judę oraz mieszkańców Jerozolimy, podobnie jak to czynił ród Achaba, oraz pomordowałeś swoich braci, rodzinę swojego ojca, ludzi lepszych od ciebie,

14. to wkrótce PAN zada ciężką klęskę twojemu ludowi, twoim synom, twoim żonom i wszystkiemu, co do ciebie należy.

15. Ty sam natomiast zapadniesz na bardzo ciężką chorobę jelit i z powodu tej choroby, po pewnym czasie, zaczną wychodzić z ciebie wnętrzności.

16. Wkrótce potem PAN wzbudził u Filistynów i Arabów, mieszkających obok Kuszytów, wrogość względem Jehorama.

17. Wyruszyli oni zatem przeciwko Judzie, wdarli się do niej, zagarnęli całe mienie pałacu królewskiego, a przy tym uprowadzili do niewoli synów i żony króla, tak że pozostał przy nim tylko najmłodszy Jehoachaz.

18. A po tym wszystkim PAN dotknął króla chorobą jelit. Nie było na nią lekarstwa.

19. Po upływie dwóch lat wyszły z niego wnętrzności i umarł w ciężkich bólach. Jego ludzie nie zapalili na jego cześć ogniska, jak to było w przypadku jego przodków.

20. Miał on trzydzieści dwa lata, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie osiem lat. Gdy odszedł, nikomu nie było go żal. Pogrzebano go w Mieście Dawida, lecz nie w grobach królewskich.