2 Kronik 27 SNP

1. Jotam miał dwadzieścia pięć lat, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Jego matka miała na imię Jerusza i była córką Sadoka.

2. Czynił on to, co prawe w oczach PANA, dokładnie tak, jak jego ojciec Uzjasz, poza tym, że nie wszedł do świątyni PANA. Lud jednak nadal pozostawał zepsuty.

3. On wzniósł Bramę Wysoką świątyni PANA, poczynił też wiele ulepszeń w murze Ofelu.

4. Ponadto pobudował miasta na pogórzu judzkim, a w lasach — zamki i baszty.

5. On także walczył z królem Ammonitów i pokonał go, tak że Ammonici przekazali mu tego roku sto talentów srebra, dziesięć tysięcy korów pszenicy i dziesięć tysięcy korów jęczmienia. Taką samą daninę złożyli mu jeszcze w dwóch kolejnych latach.

6. Jotam doszedł do takiej potęgi dlatego, że uporządkował swoje drogi przed PANEM, swoim Bogiem.

7. Pozostałe sprawy Jotama, prowadzone przez niego wojny i inne przedsięwzięcia, zostały opisane w zwoju Królów Izraela i Judy.

8. Miał on dwadzieścia pięć lat, kiedy został królem, a panował w Jerozolimie szesnaście lat.

9. Gdy Jotam spoczął ze swoimi ojcami, został pochowany w Mieście Dawida, a władzę po nim objął jego syn Achaz.