II. Tarihler 32 KMEYA

1. BU işlerden ve bu sadakatten sonra, Aşur kıralı Sanherib gelip Yahudaya girdi, ve duvarlı şehirlere karşı ordugâh kurdu, ve onları ele geçirmeği aklına koydu.

2. Ve Sanheribin geldiğini, ve Yeruşalime karşı cenketmek için yüneldiğini Hizkiya görünce,

3. şehrin dışarısında olan pınarların sularını kapamak için reisleri ve yiğitlerile danıştı; ve onlar kendisine yardım ettiler.

4. Ve çok kavm toplandı, ve: Aşur kıralları gelip niçin çok su bulsunlar? diyerek bütün pınarları, ve memleket ortasından akan vadiyi kapadılar.

5. Ve Hizkiya kuvvet buldu, ve duvarın bütün yıkılmış yerlerini yaptı, ve onu kulelere kadar yükseltti, ve dışarıdan da başka bir duvar yaptı, ve Davud şehrinde olan Milloyu da pekiştirdi, ve pek çok silâh ve kalkan yaptı.

6. Ve kavmın üzerine cenk başbuğları koydu, ve onları yanına şehir kapısının meydanına topladı, ve onların yüreklerine söyliyip dedi:

7. Kuvvetli ve yürekli olun, Aşur kıralından, ve onun yanında olan bütün kalabalıktan korkmayın, ve yılgınlığa düşmeyin; çünkü bizimle beraber olan onunla beraber olandan daha büyüktür;

8. onunla beraber olan etten bazudur; fakat bize yardım eylemek ve cenklerimizi etmek üzre bizimle beraber olan Allahımız RABDİR. Kavm da Yahuda kıralı Hizkiyanın sözlerine güvendiler.

9. Bundan sonra Aşur kıralı Sanherib, yanında olan bütün kuvvetile Lakiş önünde bulunurken, Yahuda kıralı Hizkiyaya, ve Yeruşalimde olan bütün Yahudaya kullarını gönderdi, ve dediler:

10. Aşur kıralı Sanherib şöyle diyor: Siz neye güveniyorsunuz da Yeruşalimde kuşatılmış oturuyorsunuz?

11. Hizkiya: Allahımız RAB bizi Aşur kıralının elinden kurtaracak, diyerek sizi kıtlıkla, ve susuzlukla ölümün eline vermek için sizi kandırmıyor mu?

12. Onun yüksek yerlerini ve mezbahlarını kaldıran, ve Yahudaya ve Yeruşalime: Bir mezbahın önünde tapınacaksınız, ve onun üzerinde buhur yakacaksınız, diye emreden bu Hizkiya değil midir?

13. Memleketlerin bütün kavmlarına benim ve atalarımın ne yaptığımızı bilmiyor musunuz? O memleketlerin milletlerinin ilâhları onların memleketini benim elimden hiç kurtarabildiler mi?

14. Atalarımın tamamen helâk ettikleri o milletlerin bütün ilâhları arasında hangisi kendi kavmını elimden kurtarabildi ki, Allahınız sizi benim elimden kurtarabilsin?

15. Ve şimdi Hizkiya sizi aldatmasın, ve sizi böyle kandırmasın, ve ona inanmayın; çünkü bir milletin, ve bir ülkenin ilâhlarından hiç biri kendi kavmını benim elimden ve atalarımın elinden kurtaramadı; nerede kaldı ki, sizin Allahınız benim elimden sizi kurtarsın!

16. Ve onun kulları RAB Allaha karşı, ve kulu Hizkiyaya karşı daha çok şeyler söylediler.

17. Ve İsrailin Allahı RABBİ küçük düşürmek, ve ona karşı söylemek için yazdığı mektuplarda şöyle dedi: Memleketlerin milletlerinin ilâhları kendi kavmlarını elimden nasıl kurtarmadılarsa, Hizkiyanın Allahı da kavmını benim elimden kurtarmıyacaktır.

18. Ve şehri alsınlar diye, duvar üzerinde olan Yeruşalim kavmını korkutmak için, ve telâşa düşürmek için, onlara yüksek sesle Yahudice bağırdılar.

19. Yeruşalimin Allahına karşı da, dünya kavmlarının insan ellerinin işi olan ilâhlarına karşı söyler gibi söylediler.

20. Ve bundan ötürü kıral Hizkiya ve Amotsun oğlu peygamber İşaya dua edip göke feryat ettiler.

21. Ve RAB bir melek gönderdi, ve Aşur kıralının ordugâhında olan bütün cesur yiğitleri, ve reisleri, ve başbuğları yok etti. Ve Sanherib yüzü utançlı olarak memleketine döndü. Ve kendi ilâhının evine girdi, ve sulbünden çıkanlar orada onu kılıçla düşürdüler.

22. Böylece, RAB Hizkiyayı ve Yeruşalimde oturanları Aşur kıralı Sanheribin elinden, ve herkesin elinden kurtardı, ve onları çepçevre korudu.

23. Ve çok kimseler Yeruşalime, RABBE hediyeler, ve Yahuda kıralı Hizkiyaya değerli şeyler getirdiler; ve ondan sonra bütün milletlerin gözünde yükseldi.

24. O günlerde Hizkiya ölüm derecesinde hastalandı; ve RABBE dua etti; ve ona söyledi, ve kendisine bir alâmet verdi.

25. Fakat Hizkiya kendisine edilen iyiliğin karşılığını ödemedi; çünkü yüreği yükseldi; ve kendi üzerine ve Yahuda ile Yeruşalim üzerine öfke geldi.

26. Fakat Hizkiya yüreğinin yükselişinden ötürü, kendisi ve Yeruşalimde oturanlar, kendilerini alçalttılar, ve Hizkiyanın günlerinde üzerlerine RABBİN öfkesi gelmedi.

27. Ve Hizkiyanın pek çok serveti ve izzeti vardı; ve kendisine gümüş ve altın için, ve değerli taşlar için, ve baharat için, ve kalkanlarla her çeşit değerli eşya için hazineler;

28. ve buğday, ve yeni şarap, ve zeytin yağı mahsulü için ambarlar; ve her çeşit hayvan için ahırlar, ve sürüler için ağıllar yaptı.

29. Ve kendisi için şehirler yaptı, ve pek çok koyunlar ve sığırlar aldı; çünkü Allah ona pek çok mal vermişti.

30. Ve Gihon sularının yukarı kaynağını kapıyan, ve onları Davud şehri garp tarafında doğru aşağı indiren bu Hizkiyadır. Ve Hizkiyanın bütün işleri iyi gitti.

31. Fakat memlekette yapılmış olan alâmeti sormak için Babil reislerinin kendisine gönderdikleri elçiler işinde, onun yüreğinde olanların hepsini bilsin diye kendisini denemek için Allah onu bıraktı.

32. Ve Hizkiyanın işlerinin geri kalanı, ve iyi işleri, işte, onlar Amotsun oğlu peygamber İşayanın rüyetinde, Yahuda ve İsrail kırallarının kitabında yazılıdır.

33. Ve Hizkiya ataları ile uyudu, ve onu Davud oğullarının kabirleri yokuşunda gömdüler; ve öldüğü zaman bütün Yahuda ve Yeruşalimde oturanlar ona saygı gösterdiler. Ve yerine oğlu Manasse kıral oldu.