II. Korintoslulara 10 KMEYA

1. İMDİ aranızda hazır iken hakir, fakat gaip iken size karşı cesur olan Pavlus, ben kendim, Mesihin hilmi ve lûtufkârlığı ile sizden rica ediyorum;

2. ve yalvarırım ki, hazır iken, bizi bedene göre yürüyenlerden sayanların bazılarına karşı cesaret etmek niyetinde olduğum itimatla cesaretli olmıyayım.

3. Çünkü bedende yürüyor isek de, bedene göre cenketmiyoruz

4. (çünkü cengimizin silâhları cismanî değildirler, fakat kaleleri yıkması için Allah indinde kudretlidirler);

5. düşünceleri ve Allahın bilgisine karşı kalkışan her yüksek şeyi yıkıyoruz, ve her fikri Mesih itaatine esir ediyoruz;

6. ve ne zaman itaatiniz tamamlanırsa, her itaatsizliğin öcünü almağa hazırız.

7. Karşınızda olan şeylere bakıyorsunuz. Eğer bir kimse Mesihe ait olduğundan kendisine itimat ediyorsa, nefsinde tekrar şunu düşünsün ki, kendisi nasıl ise, böylece biz de Mesihe aidiz.

8. Çünkü sizi yıkmak için değil, fakat bina etmek için Rabbin bize verdiği salâhiyet hakkında bir az fazla övünecek olursam da, mahçup olmıyacağım;

9. ta ki, mektuplarımla sizi korkutur gibi görünmiyeyim.

10. Çünkü: Onun mektupları ağır ve kuvvetli, fakat bedenin huzuru zayıf, ve sözü hiçtir, diyorlar.

11. Böyle bir adam şunu düşünsün ki, biz gaip iken mektuplar vasıtası ile kelâmda nasıl adamlar isek, hazır iken işte de öyle adamlarız.

12. Çünkü kendilerini tavsiye edenlerin bazıları ile kendimizi bir tutmağa, yahut kıyas etmeğe cesaret etmiyoruz; fakat onlar kendilerini kendilerile ölçerek, ve kendilerini kendilerile kıyas ederek anlayışsız oluyorlar.

13. Fakat biz ölçümüzden öte şeyler için değil, ancak size kadar bile erişmek üzre Allahın ölçü olarak bize ölçtüğü hududun ölçüsüne göre övünürüz.

14. Çünkü size erişmemiş gibi kendimizi fazla uzatmıyoruz; çünkü Mesihin incilinde size kadar bile eriştik;

15. ölçümüzden öte şeylerle, başkalarının emeklerile övünmiyoruz;

16. fakat imanınız büyüdükçe, incili sizden öte yerlere vâzetmek üzre, hududumuza göre daha ziyadesi için sizde genişliyeceğimizi, ve başkasının hududunda hazır şeyler için övünmiyeceğimizi ümit ederiz.

17. “Fakat övünen Rab ile övünsün.”

18. Çünkü kendini tavsiye eden değil, fakat makbul olan Rabbin tavsiye ettiği adamdır.