2 Królewska 16 SNP
1. W siedemnastym roku panowania Pekacha, syna Remaliasza, władzę królewską objął Achaz, syn Jotama, króla Judy.
2. Achaz miał dwadzieścia lat, kiedy zaczął rządzić, a panował w Jerozolimie szesnaście lat. Nie czynił on tego, co prawe w oczach PANA, jego Boga, nie przypominał w tym swojego ojca Dawida.
3. Kroczył raczej drogą królów Izraela. Nawet swojego syna przeprowadził przez ogień obrzydliwym zwyczajem narodów, które PAN wygonił przed Izraelitami.
4. Składał też ofiary i spalał kadzidła w świątynkach, na wzgórzach i pod każdym zielonym drzewem.
5. W tym czasie Resin, król Aramu, i Pekach, syn Remaliasza, król Izraela, wyruszyli na Jerozolimę i oblegli w niej Achaza, lecz nie zdołali go pokonać.
6. W tym też czasie Resin, król Aramu, przywrócił Aramowi Elat i wypędził stamtąd Judejczyków. Do Elat weszli Edomici i mieszkają tam do dnia dzisiejszego.
7. Tymczasem Achaz wysłał posłów do Tiglat-Pilesera, króla Asyrii, z taką wiadomością: Jestem twoim sługą i synem. Wyrusz i wybaw mnie z mocy króla Aramu i króla Izraela, którzy powstali przeciwko mnie.
8. Achaz wziął też srebro i złoto znajdujące się w świątyni PANA oraz w skarbcach pałacu królewskiego i posłał je w darze królowi Asyrii.
9. Król Asyrii przychylił się do jego prośby, uderzył na Damaszek, zdobył miasto, jego ludność uprowadził do Kir, a Resina stracił.
10. Gdy król Achaz wyruszył do Damaszku, aby spotkać się z Tiglat-Pileserem, królem Asyrii, zobaczył tam ołtarz. Jego podobiznę wraz z planami jego budowy przesłał szybko do kapłana Uriasza.
11. I kapłan Uriasz zbudował ołtarz dokładnie według przesłanego mu wzoru, tak że król Achaz po powrocie z Damaszku zastał ołtarz gotowy.
12. Gdy król przybył na miejsce i zobaczył ołtarz, zbliżył się i złożył na nim ofiary.
13. Spalił swoją ofiarę całopalną, ofiarę z pokarmów, wylał ofiarę z płynów i pokropił ołtarz krwią ofiary pokoju.
14. Natomiast ołtarz z brązu, który dotąd stał przed PANEM, usunął sprzed świątyni, spomiędzy nowego ołtarza a świątyni PANA, i ustawił go z tyłu nowego ołtarza, od północy.
15. Król Achaz nakazał też kapłanowi Uriaszowi: Na ołtarzu wielkim spalaj ofiarę całopalną poranną i ofiarę z pokarmów wieczorną, całopalną ofiarę królewską wraz z jej ofiarą z pokarmów oraz ofiarę całopalną całego ludu kraju wraz z jej ofiarą z pokarmów i ofiarą z płynów. Wylewaj na niego także całą krew ofiary całopalnej i krew ofiary rzeźnej. Ołtarz brązowy natomiast zostaw mnie do szukania wyroczni.
16. Kapłan Uriasz postąpił dokładnie tak, jak mu rozkazał król Achaz.
17. Król Achaz kazał też przeciąć listwy ruchomych podstaw i pousuwać spoczywające na nich umywalnie. Polecił zdjąć kadź zwaną morzem znad brązowych cielców, na których się opierała, i ustawił ją na kamiennej posadzce.
18. Kazał również usunąć zadaszenie wykorzystywane w szabat, pobudowane w świątyni, i przebudował wejście królewskie do świątyni PANA, a zrobił to ze względu na króla Asyrii.
19. Pozostałe sprawy Achaza, których dokonał, zostały opisane w zwoju Dziejów królów Judy.
20. Gdy Achaz spoczął ze swoimi przodkami, został pochowany przy nich w Mieście Dawida, a władzę po nim objął jego syn Hiskiasz.