II. Kırallar 18 KMEYA

1. VE vaki oldu ki, İsrail kıralı Elanın oğlu Hoşeanın üçüncü yılında Yahuda kıralı Ahazın oğlu Hizkiya kıral oldu.

2. Kıral olduğu zaman yirmi beş yaşında idi, ve Yeruşalimde yirmi dokuz yıl kırallık etti; ve anasının adı Zekeryanın kızı Abi idi.

3. Ve atası Davudun yapmış olduğu her şeye göre RABBİN gözünde doğru olanı yaptı.

4. Yüksek yerleri kaldırdı, ve dikili taşları kırdı, ve Aşerayı kesti; ve Musanın yapmış olduğu tunç yılanı parçaladı, çünkü İsrail oğulları o günlere kadar ona buhur yakıyorlardı; ve onun adını Nehuştan koydu.

5. İsrailin Allahı RABBE güvendi; ve kendisinden sonra olan bütün Yahuda kıralları arasında, ve kendisinden önce olanlar arasında onun gibisi yoktu.

6. Çünkü RABBE yapıştı; onun ardından ayrılmadı, ve RABBİN Musaya vermiş olduğu emirlerini tuttu.

7. Ve RAB onunla idi; nereye çıktı ise işi iyi gitti; ve Aşur kıralına karşı âsi oldu; ve ona kulluk etmedi.

8. Gazaya, ve onun sınırlarına kadar, bekçiler kulesinden duvarlı şehre kadar Filistîleri vurdu.

9. Ve vaki oldu ki, kıral Hizkiyanın dördüncü yılında, ki İsrail kıralı Elanın oğlu Hoşeanın yedinci yılı idi, Aşur kıralı Şalmaneser Samiriyeye karşı çıktı, ve onu kuşattı.

10. Ve üç yılın sonunda onu aldılar; Hizkiyanın altıncı yılında, ki İsrail kıralı Hoşeanın dokuzuncu yılı idi, Samiriye alındı.

11. Ve Aşur kıralı İsraili Aşura sürdü, ve onları Halaha, ve Gozan ırmağı olan Habora, ve Medlerin şehirlerine koydu,

12. çünkü Allahları RABBİN sözünü dinlemediler, ve onun ahdinden, RABBİN kulu Musanın emrettiğinin hepsinden öte geçtiler, ve dinlemediler, ve yapmadılar.

13. Ve kıral Hizkiyanın on dördüncü yılında Aşur kıralı Sanherib Yahudanın bütün duvarlı şehirlerine karşı çıktı, ve onları aldı.

14. Ve Yahuda kıralı Hizkiya Lakiş şehrine Aşur kıralına gönderip dedi: Suç ettim; üzerimden geri dön; üzerime koyacağın şeyi yüklenirim. Ve Aşur kıralı Yahuda kıralı Hizkiya üzerine üçyüz talant gümüş, ve otuz talant altın koydu.

15. Ve Hizkiya RAB evinde ve kıral evinin hazinelerinde bulunan bütün gümüşü verdi.

16. O zaman Hizkiya RABBİN mabedinin kapılarından, ve direklerinden Yahuda kıralı Hizkiyanın kaplamış olduğu altını soydu, ve onu Aşur kıralına verdi.

17. Ve Aşur kıralı Tartanı, ve Rab-sarisi, ve Rabşakeyi çok askerle Lakişten Yeruşalime, kıral Hizkiyaya gönderdi. Ve çıktılar, ve Yeruşalime geldiler. Ve çıktıkları zaman gelip çırpıcı tarlası caddesinde olan yukarı havuzun su yolu yanında durdular.

18. Ve kıralı çağırdılar, ve kıral evi üzerinde olan Hilkiyanın oğlu Elyakim, ve kâtip Şebna, ve Asafın oğlu vakanüvis Yoah onlara çıktılar.

19. Ve Rabşake onlara dedi: Şimdi Hizkiyaya söyleyin: Büyük kıral, Aşur kıralı şöyle diyor: Sendeki bu güvenme nedir?

20. Cenk için öğüt ve kuvvet var, diyorsun; fakat bunlar dudakların sözüdür. Şimdi kime güveniyorsun da bana karşı kalkıyorsun?

21. Şimdi, işte, sen şu kırık kamıştan değneğe, Mısıra, güveniyorsun; o üzerine kim dayanırsa eline batar ve onu deler; Mısır kıralı Firavun, kendisine güvenenlerin hepsi için böyledir.

22. Ve eğer bana: Allahımız Yehovaya güveniyoruz, derseniz; Hizkiyanın Yahudaya ve Yeruşalime: Bu mezbahın önünde Yeruşalimde tapınacaksınız, diye yüksek yerlerini ve mezbahlarını ortadan kaldırdığı ilâh o değil mi?

23. Ve şimdi, haydi, efendim Aşur kıralı ile bahse giriş, ve kendi tarafından üzerlerine biniciler koyabilirsen, sana iki bin at vereyim.

24. Öyle ise efendimin en küçük kullarından bir memurun yüzünü nasıl geri çevirebilirsin, ve cenk arabaları ve atlılar için Mısıra güvenebilirsin?

25. Şimdi Yehovanın izni olmaksızın mı bu yeri harap etmek için ona karşı çıktım? Yehova bana: Bu diyara karşı çık ve onu harap et, dedi.

26. Ve Hilkiyanın oğlu Elyakim ve Şebna, ve Yoah Rabşakeye dediler: Rica ederiz, bu kullarına Aram dilile söyle, çünkü biz onu anlarız; ve duvar üzerinde olan kavm işitirken bize Yahudice söyleme.

27. Ve Rabşake onlara dedi: Bu sözleri söyliyeyim diye efendim beni senin efendine ve sana mı gönderdi? duvar üzerinde oturan ve sizinle beraber pisliklerini yiyecek ve idrarlarını içecek olan bu adamlara göndermedi mi?

28. Ve Rabşake durdu, ve Yahudice yüksek sesle bağırdı, ve söyliyip dedi: Büyük kıralın, Aşur kıralının sözünü işitin.

29. Kıral şöyle diyor: Hizkiya sizi aldatmasın; çünkü sizi onun elinden kurtarmağa gücü yetmiyecektir;

30. ve Hizkiya: Yehova bizi mutlaka kurtaracaktır, ve bu şehir Aşur kıralının eline verilmiyecektir, diye sizi Yehovaya güvendirmesin.

31. Hizkiyayı dinlemeyin; çünkü Aşur kıralı şöyle diyor: Benimle barışıklık edin, ve bana dışarı çıkın;

32. ve ölmiyip sağ kalasınız diye, ben gelip sizi, buğday ve yeni şarap memleketi, ekmek ve bağlar memleketi, zeytin yağı ve bal memleketi olan, kendi memleketiniz gibi bir memlekete götürünciye kadar, herkes kendi asmasından, ve herkes kendi incir ağacından yesin, ve herkes kendi sarnıcının suyundan içsin; ve: Yehova bizi kurtaracak, diye Hizkiya sizi kandırdığı zaman dinlemeyin.

33. Milletlerin ilâhlarından biri Aşur kıralının elinden hiç kendi memleketini kurtardı mı?

34. Hamatın ve Arpadın ilâhları nerede? Sefarvaimin, Henanın, ve İvvanın ilâhları nerede? Samiriyeyi benim elimden kurtardılar mı?

35. Memleketlerin bütün ilâhları arasında kendi memleketlerini benim elimden kurtaranlar kimlerdir ki, Yehova Yeruşalimi benim elimden kurtarsın?

36. Ve kavm sustu, ve ona bir söz bile cevap vermediler; çünkü kıralın emri bu idi: Ona cevap vermeyin, demişti.

37. Ve kıral evi üzerinde olan Hilkiyanın oğlu Elyakim, ve kâtip Şebna, ve Asafın oğlu vakanüvis Yoah esvapları yırtılmış olarak Hizkiyanın yanına geldiler, ve Rabşakenin sözlerini ona bildirdiler.