II. Kırallar 22 KMEYA

1. YOŞİYA kıral olduğu zaman sekiz yaşında idi, ve Yeruşalimde otuz bir yıl kırallık etti; ve anası Botskatlı Adayanın kızı olup, adı Yedida idi.

2. Ve RABBİN gözünde doğru olanı yaptı, ve atası Davudun her yolunda yürüdü, ve sağa sola sapmadı.

3. Ve vaki oldu ki, kıral Yoşiyanın on sekizinci yılında, Meşullamın oğlu Atsalyanın oğlu kâtip Şafanı kıral RAB evine gönderip dedi:

4. Büyük kâhin Hilkiyanın yanına çık, eşik bekçilerinin kavmdan topladıkları RAB evine getirilen gümüşü saysın;

5. ve onu RAB evinin işine konulan işçilerin eline versinler; onlar da gümüşü evin çatlak yerlerini onarmak için RAB evinde olan işçilere,

6. dülgerlere, ve mimarlara, ve yapıcılara, ve evi onarmak üzre kereste ve yonulmuş taşlar almak için versinler.

7. Ancak ellerine verilen paranın hesabı onlarla görülmedi; çünkü sadakatla çalışıyorlardı.

8. Ve büyük kâhin Hilkiya kâtip Şafana dedi: RABBİN evinde şeriat kitabını buldum. Ve Hilkiya kitabı Şafana verdi, ve onu okudu.

9. Ve kâtip Şafan kırala geldi, ve kırala haber getirip dedi: Kulların evde bulunan gümüşü boşalttılar, ve onu RAB evinin işine konulan işçilerin eline verdiler.

10. Ve kâtip Şafan kırala bildirip dedi: Kâhin Hilkiya bana bir kitap verdi. Ve Şafan kıralın önünde onu okudu.

11. Ve vaki oldu ki, kıral şeriat kitabının sözlerini işitince esvabını yırttı.

12. Ve kıral kâhin Hilkiyaya, ve Şafanın oğlu Ahikama, ve Mikayanın oğlu Akbora, ve kâtip Şafana, ve kıralın kulu Asayaya emredip dedi:

13. Gidin, bulunmuş olan bu kitabın sözleri hakkında benim için, ve kavm için, ve bütün Yahuda için RABDEN sorun; çünkü bize karşı alevlenmiş olan RABBİN gazabı büyüktür, çünkü bizim için yazılmış olan her şeye göre yapmak üzre atalarımız bu kitabın sözlerini dinlemediler.

14. Ve kâhin Hilkiya, ve Ahikam, ve Akbor, ve Şafan, ve Asaya, esvap bekçisi Harhasın oğlu, Tikvanın oğlu, Şallumun karısı peygamber Hulda kadına gittiler; ve kadın Yeruşalimde ikinci mahallede oturuyordu; ve onunla konuştular.

15. Ve onlara dedi: İsrailin Allahı RAB şöyle diyor: Sizi bana gönderen adama diyin:

16. RAB şöyle diyor: İşte, ben bu yere, ve burada oturanların üzerine belâyı, Yahuda kıralının okuduğu kitaptaki bütün sözleri getireceğim.

17. Mademki beni bıraktılar, ve ellerinin her işile beni öfkelendirmek için başka ilâhlara buhur yaktılar, bu yere karşı gazabım tutuşacak, ve sönmiyecek.

18. Fakat RABDEN sormak için sizi gönderen Yahuda kıralına şöyle diyeceksiniz: İsrailin Allahı RAB şöyle diyor: İşittiğin sözlere gelince,

19. mademki yüreğin yumuşamıştır, ve harap ve lânetli olacak diye bu yerle burada oturanlar hakkında söylediğim sözü işitince, RABBİN önünde kendini alçalttın, ve esvabını yırttın, ve önümde ağladın; ben de seni işittim, RAB diyor.

20. Bundan dolayı, işte, ben seni atalarına katacağım, ve kendi kabrine selâmetle konulacaksın, bu yer üzerine getirmekte olduğum bütün belâyı gözlerin görmiyecektir. Ve kırala haber getirdiler.