II. Samuel 1 KMEYA
1. VE Saulun ölümünden sonra vaki oldu ki, Davud Amalekîleri vurmaktan döndügü zaman, Davud iki gün Tsiklagda kaldı;
2. ve üçüncü gün vaki oldu ki, işte, Saulun yanından, ordugâhtan bir adam geldi, esvabı yırtılmış, ve başı üzerinde toprak vardı; ve vaki oldu ki, Davudun yanına geldiği zaman yere düşüp kapandı.
3. Ve Davud ona dedi: Nereden geliyorsun? Ve adam ona dedi: İsrail ordugâhından kaçıp kurtuldum.
4. Davud ona dedi: İş nasıl oldu? bana anlat, rica ederim. Ve dedi: Kavm cenkten kaçtı, ve kavmdan bir çokları da düşüp öldüler; ve Saulla oğlu Yonatan da öldüler.
5. Ve Davud kendisine anlatan genç adama dedi: Saulla oğlu Yonatanın öldüklerini nasıl biliyorsun?
6. Ve kendisine anlatan genç adam dedi: Rastgele Gilboa dağında bulunuyordum, ve işte, Saul mızrağına dayanıyordu; ve işte, cenk arabaları ile atlılar onun peşine yapışmışlardı.
7. Ve arkasına dönüp beni gördü, ve beni çağırdı. Ve: İşte ben, dedim.
8. Ve bana: Sen kimsin? dedi. Ve ona: Ben bir Amalekîyim, dedim.
9. Ve bana dedi: Rica ederim, üzerime gel de beni öldür; çünkü beni şaşkınlık aldı, çünkü hâlâ sağım.
10. Ve onun üzerine gelip onu öldürdüm, çünkü biliyordum ki, düştükten sonra sağ kalamazdı; ve başı üzerindeki tacı ve kolundaki bileziği aldım, ve onları buraya, efendime getirdim.
11. Ve Davud esvabını tutup yırttı; ve yanında olan bütün adamlar da öyle yaptılar;
12. ve Saul için, ve oğlu Yonatan için, ve RABBİN kavmı için, ve İsrail evi için dövünüp ağladılar, ve akşama kadar oruç tuttular; çünkü kılıçla düşmüşlerdi.
13. Ve Davud kendisine anlatan genç adama dedi: Sen neredensin? Ve adam: Ben misafir bir Amalekînin oğluyum, dedi.
14. Ve Davud ona dedi: RABBİN mesihini öldürmek için elini uzatmağa nasıl korkmadın?
15. Ve Davud uşaklardan birini çağırıp: Yaklaş, ve bunu vur, dedi. Ve onu vurdu, ve o öldü.
16. Ve Davud ona dedi: Kanın kendi başın üzerinde olsun; çünkü: Ben RABBİN mesihini öldürdüm, diye ağzın sana karşı şehadet etti.
17. Ve Saulla oğlu Yonatanın üzerine Davud şu mersiyeyi okudu
18. (ve yay neşidesini Yahuda oğullarına öğretmelerini onlara söyledi; işte, Yaşar kitabında yazılmıştır):
19. Ey İsrail, kendi yüksek yerlerin üzerinde öldürüldü izzetin! Yiğitler nasıl düştüler!
20. Filistîlerin kızları sevinmesinler diye, Sünnetsizlerin kızları sevinçle çoşmasınlar diye, Gatta bunu bildirmeyin, Aşkelon sokaklarında yaymayın.
21. Ve Gilboa dağları, Üzerinizde ne çiğ, ne yağmur, ne de takdime tarlaları olsun; Çünkü yiğitlerin kalkanını orada kaldırılıp attılar, Saulun yağla mesholunmamış kalkanını.
22. Öldürülmüş olanların kanından, yiğitlerin yağından, Yonatanın yayı geri gelmezdi, Ve Saulun kılıcı boş dönmezdi.
23. Saul ile Yonatan hayatlarında tatlı ve sevimli idiler, Ölümlerinde de ayrılmadılar; Kartallardan daha çevik, Aslanlardan daha kuvvetli idiler.
24. Ey İsrail kızları, Saula ağlayın, O size değerli kırmızı kumaş giydirdi, Esvabınız üzerine altın süs koydu.
25. Cenk ortasında yiğitler nasıl düştüler! Yonatan senin yüksek yerlerinde öldürüldü.
26. Ey kardeşim Yonatan, senin için acıklıyım; Sen benim için çok tatlı idin; Senin sevgin benim için şaşılacak şeydi, Kadının sevgisinden ziyade idi.
27. Yiğitler nasıl düştüler, Ve cenk silâhları nasıl yok oldular!