II. Samuel 13 KMEYA

1. VE bundan sonra vaki oldu ki, Davudun oğlu Abşalomun güzel bir kızkardeşi vardı, ve onun adı Tamardı; ve Davudun oğlu Amnon onu sevdi.

2. Ve Amnon kızkardeşi Tamar için hasta düşecek kadar dertlendi; çünkü ere varmamış kızdı; ve Amnonun gözünde ona bir şey yapmak güç göründü.

3. Ve Amnonun Yonadab isminde bir dostu vardı, Davudun kardeşi Şimeanın oğlu idi. Ve Yonadab çok akıllı bir adamdı.

4. Ve ona dedi: Ey kıral oğlu, sen niçin günden güne böyle zayıflıyorsun? bana bildirmez misin? Ve Ammon ona dedi: Kardeşim Abşalomun kızkardeşi Tamarı seviyorum.

5. Ve Yonadab ona dedi: Yatağına girip kendini hasta göster; ve baban seni görmeğe gelince ona de: Rica ederim, kızkardeşim Tamar gelsin, ve bana ekmek yedirsin, gözümün önünde yemek hazırlasın ki, yaptığını göreyim ve elinden yiyeyim.

6. Ve Ammon yatıp kendini hasta gösterdi; ve kıral onu görmeğe gelince Amnon kırala dedi: Rica ederim, kızkardeşim Tamar gelsin, ve gözümün önünde iki pide yapsın da onun elinden yiyeyim.

7. Ve Davud eve, Tamara gönderip dedi: Şimdi kardeşin Amnonun evine git ve ona yemek hazırla.

8. Ve Tamar kardeşi Amnonun evine gitti; ve o yatıyordu. Ve Tamar hamur alıp yoğurdu, ve onun gözü önünde pideler yaptı, ve pideleri pişirdi.

9. Ve tavayı alıp onun önünde boşalttı; fakat o yemek istemedi. Ve Amnon dedi: Yanımdan herkesi çıkarın. Ve hepsi yanından çıktılar.

10. Ve Amnon Tamara dedi: Yemeği odaya getir de senin elinden yiyeyim. Ve Tamar yapmış olduğu pideleri alıp odaya, kardeşi Amnona getirdi.

11. Ve onları yesin diye yanına getirince, onu tuttu, ve ona dedi: Gel benimle yat, kızkardeşim.

12. Ve ona dedi: Hayır kardeşim, beni alçaltma; çünkü İsrailde böyle şey olmaz; bu deliliği etme.

13. Ve ben utancımı nereye götüreyim? ve sen İsrailde delilerden biri gibi olacaksın. Ve şimdi rica ederim, kırala söyle; çünkü beni senden esirgemez.

14. Fakat onun sözünü dinlemek istemedi; ve ondan kuvvetli olduğundan onu alçalttı, ve onunla yattı.

15. O zaman Amnon ondan pek çok nefret etti; şöyle ki, ona olan nefreti onun için duymuş olduğu sevgiden daha büyüktü. Ve Amnon ona: Kalk, git, dedi.

16. Ve o dedi: Hayır, çünkü beni kovmakla yaptığın bu kötülük bana yapmış olduğun obir kötülükten daha büyüktür. Fakat onu dinlemek istemedi.

17. Ve kendisine hizmet eden uşağını yanına çağırıp dedi: Şunu yanımdan dışarı çıkar, ve arkasından kapıyı sürmele.

18. Ve kızın üzerinde alaca entari vardı; çünkü kıralın ere varmamış kızları böyle esvap giyerlerdi. Ve hizmetçi onu dışarı çıkardı, ve arkasından kapıyı sürmeledi.

19. Ve Tamar başına kül saçtı, ve üzerinde olan alaca entariyi yırttı; ve elini başına koyup gitti, ve giderken bağırıyordu.

20. Ve kardeşi Abşalom ona dedi: Kardeşin Amnon seninle mi idi? ve şimdi, kardeşim sus; o senin kardeşindir; bu şeyi yüreğine koyma. Ve Tamar kardeşi Abşalomun evinde hüzünlü oturuyordu.

21. Ve kıral Davud bütün bu şeyleri işitince çok öfkelendi.

22. Ve Abşalom Amnona iyi kötü birşey demedi; çünkü kızkardeşi Tamarı alçaltmış olduğu için Abşalom Amnondan nefret etti.

23. Ve tam iki yıl sonra Efraimin yanında olan Baal-hatsorda Abşalomun koyun kırkıcıları vardı; ve Abşalom kıralın bütün oğullarını çağırdı.

24. Ve Abşalom kıralın yanına gelip dedi: İşte, bu kulunun koyun kırkıcıları var; rica ederim, kıral ve kulları bu kulunla gitsinler.

25. Ve kıral Abşaloma dedi: Hayır oğlum, hepimiz gitmiyelim, ve sana ağırlık olmıyalım. Ve onu zorladı, fakat gitmek istemedi, ve onu mubarek kıldı.

26. Ve Abşalom dedi: Bari kardeşim Amnon bizimle beraber gitsin. Ve kıral ona dedi: Niçin seninle gitsin?

27. Ve Abşalom onu zorladı, ve Amnonu ve kıralın bütün oğullarını onunla gönderdi.

28. Ve Abşalom uşaklarına emredip dedi: Bakın, Amnonun yüreği şarapla neşeli olunca, size: Amnonu vurun, diyeceğim; o zaman onu öldürün; korkmayın; size emreden ben değil miyim? yürekli olun ve yiğit olun.

29. Ve Abşalomun uşakları Amnona Abşalomun emrettiği gibi yaptılar. Ve kıralın bütün oğulları kalktılar, ve her biri katırına binip kaçtı.

30. Ve vaki oldu ki, onlar yolda iken: Abşalom kıralın bütün oğullarını vurdu, ve onlardan kimse kalmadı, diye Davuda haber geldi.

31. Ve kıral kalktı, ve esvabını yırtıp yere yattı; ve bütün kulları esvapları yırtılmış olarak yanında duruyorlardı.

32. Ve Davudun kardeşi Şimeanın oğlu Yonadab cevap verip dedi: Bütün gençleri, kıralın oğullarını öldürdüler diye efendim zannetmesin; çünkü yalnız Amnon ölmüştür; çünkü kızkardeşi Tamarı alçalttığı günden beri bu şey Abşalomun emrile kararlaşmıştı.

33. Ve şimdi kıralın bütün oğulları öldüler diye efendim kıral yüreğine koymasın, çünkü yalnız Amnon ölmüştür.

34. Ve Abşalom kaçtı. Ve nöbetçi uşak gözlerini kaldırıp baktı, ve işte, arkadaki yoldan, dağın yamacından büyük bir kalabalık geliyordu.

35. Ve Yonadab kırala dedi: İşte, kıralın oğulları geliyorlar; kulun nasıl dedi ise öyledir.

36. Ve vaki oldu ki, söylemeği bitirdiği zaman, işte, kıralın oğulları geldiler, ve yüksek sesle ağladılar; ve kıral ve bütün kulları da pek çok ağladılar.

37. Ve Abşalom kaçıp Geşur kıralı Ammihurun oğlu Talmayın yanına gitti. Ve Davud oğlu için her gün yas tutuyordu.

38. Ve Abşalom kaçıp Geşura gitti; ve orada üç yıl kaldı.

39. Ve kıral Davudun canı Abşalomun yanına çıkmak istiyordu; çünkü Amnon ölmüş olduğu için onun hakkında teselli bulmuştu.