II. Samuel 20 KMEYA

1. VE Benyaminî Bikrinin oğlu Şeba, alçak bir adam, orada bulundu; ve boru çalıp dedi: Bizim Davudda hissemiz yoktur, ve Yessenin oğlunda mirasımız yoktur; ey İsrail, herkes çadırlarına!

2. Ve bütün İsrail adamları Davudun arkasından çekildiler, ve Bikrinin oğlu Şebanın ardına düştüler; fakat Yahuda adamları Erdenden Yeruşalime kadar kırallarına yapıştılar.

3. Ve Davud Yeruşalimde olan evine geldi; ve kıral, evi beklemek için bırakmış olduğu cariyeleri olan on kadını aldı, ve onları göz altında bir eve koydu, ve onları besledi, fakat onların yanına girmedi. Ve ölümleri gününe kadar dul yaşıyarak kapalı kaldılar.

4. Ve kıral Amasaya dedi: Üç güne kadar Yahuda adamlarını bana çağır, ve sen burada hazır ol.

5. Ve Amasa Yahuda adamlarını bir araya çağırmak için gitti; fakat ona tayin ettiği vakitten geç kaldı.

6. Ve Davud Abişaya dedi: Şimdi, Bikrinin oğlu Şeba bize Abşalomun ettiğinden daha çok kötülük edecek; senin efendinin kullarını al, ve onun ardını kov, yoksa kendisi için duvarlı şehirler bulur, ve gözümüzden kaçar.

7. Ve Yoabın adamları, ve Keretîlerle Peletîler, ve bütün yiğitler onun ardından çıktılar; ve Bikrinin oğlu Şebanın ardını kovmak için Yeruşalimden çıktılar.

8. Onlar Gibeonda olan büyük taşın yanında iken Amasa onları karşılamağa geldi. Ve Yoab kendi kaftanını giymişti, ve kaftanın üzerinde bir kemer vardı, ve ona bağlı olan kınında bir kılıç belinde idi; ve o çıkarken kılıç yere düştü.

9. Ve Yoab Amasaya dedi: Kardeşim, iyi misin? Ve Yoab onu öpmek için sağ elile Amasayı sakalından tuttu.

10. Ve Amasa Yoabın elinde olan kılıçtan çekinmedi; ve Amasayı onunla karnından vurdu, ve barsaklarını yere döktü, ve ikinci kere onu vurmadı; ve öldü. Ve Yoabla kardeşi Abişay Bikrinin oğlu Şebanın ardını kovdular.

11. Ve Yoabın gençlerinden biri onun yanında durup dedi: Kim Yoabdan razı ise, ve kim Davud taraftarı ise Yoabın ardınca gelsin.

12. Ve Amasa büyük yolun ortasında kan içinde yuvarlanmakta idi. Ve o adam bütün kavmın durmakta olduğunu görünce, Amasayı büyük yoldan kıra götürüp üzerine bir esvap attı, çünkü gördü ki, onun yanına gelen her adam duruyordu.

13. Ve Amasa büyük yoldan kaldırılınca herkes Bikrinin oğlu Şebanın ardını kovmak için Yoabın ardınca gitti.

14. Ve Yoab Abele, ve Beyt-maakaya, ve bütün Berîlere kadar, bütün İsrail sıptları içinden geçti; ve toplanıp onlar da ardınca gittiler.

15. Ve Beyt-maakanın Abel şehrinde Şebayı sardılar, ve şehre karşı meteris kurdular, ve duvara dayandı; ve Yoabın yanında olan bütün kavm duvarı yıkmak için lağım açıyorlardı.

16. Ve şehirden akıllı bir kadın bağırdı: Dinleyin, dinleyin, rica ederim, Yoaba söyleyin, buraya yaklaşsın, onunla söyleşeceğim.

17. Ve ona yaklaştı, ve kadın: Sen Yoab mısın? dedi. Ve o: Benim, dedi. Ve kadın ona dedi: Bu cariyenin sözlerini dinle. Ve o: Dinliyorum, dedi.

18. Ve kadın söyliyip dedi: Mutlaka Abelde öğüt soracaklar, diye eski zamanda söylenirdi; ve işi öyle bitirirlerdi.

19. Ben İsrailde barışıklık seven ve sadık olanlardanım; sen bir şehri, İsrailde bir anayı öldürmeğe çalışıyorsun; niçin RABBİN mirasını yutmak istiyorsun?

20. Ve Yoab cevap verip dedi: Allah göstermesin, göstermesin ki, yutayım, yahut yıkayım.

21. İş öyle değil; fakat Bikrinin oğlu Şeba adında Efraim dağlığından bir adam kırala karşı, Davuda karşı elini kaldırdı; yalnız onu verin de şehirden gideyim. Ve kadın Yoaba dedi: İşte, duvarın üstünden onun başı sana atılacaktır.

22. Ve kadın kendi hikmetile bütün kavma gitti. Ve Bikrinin oğlu Şebanın başını kestiler, ve onu Yoaba attılar. Ve o boru çaldı, ve şehirden dağıldılar, herkes kendi çadırına gitti. Ve Yoab Yeruşalime, kıralın yanına döndü.

23. Ve Yoab bütün İsrail ordusu başında idi; ve Yehoyadanın oğlu Benaya Keretîlerin ve Peletîlerin başında idi;

24. ve Adoram angaryacıların başında idi; ve Ahiludun oğlu Yehoşafat vakanüvis idi;

25. ve Şeva kâtipti; ve Tsadokla Abiatar kâhindiler;

26. ve Yairli İra da Davudun veziri idi.