II. Samuel 24 KMEYA

1. VE İsraile karşı RABBİN öfkesi yine alevlendi, ve: Git, İsraili ve Yahudayı say, diye Davudu onlara karşı tahrik etti.

2. Ve kıral, yanında olan ordu başbuğu Yoaba dedi: Şimdi Dandan Beer-şebaya kadar İsrailin bütün sıptları arasında dolaş, ve kavmı sayın, ve kavmın sayısını bileyim.

3. Ve Yoab kırala dedi: Allahın RAB kavmı, ne kadarsa yüz kat daha artırsın; ve efendim kıralın gözleri görsün; fakat niçin bu şey efendim kıralın hoşuna gidiyor?

4. Fakat kıralın sözü Yoaba karşı, ve ordunun reislerine karşı galebe etti. Ve Yoabla ordunun reisleri, İsrail kavmını saymak için kıralın önünden çıktılar.

5. Ve Erdenden geçtiler, ve Gad vadisinin ortasında olan şehrin sağ tarafında, Aroerde kondular;

6. ve Yazere, ve Gileada, ve Tahtim-hodşi diyarına geldiler; ve Dan-yaana, ve çepçevre Saydaya geldiler,

7. ve Sur hisarına, ve Hivîlerin ve Kenânlıların bütün şehirlerine geldiler; ve Beer-şebada Yahuda Cenubuna çıktılar.

8. Ve bütün memlekette dolaştılar, ve dokuz ay yirmi günün sonunda Yeruşalime geldiler.

9. Ve Yoab yazılanların sayısını kırala verdi; ve İsrailde kılıç çeken sekiz yüz bin yiğit vardı; ve Yahuda adamları beş yüz bin kişi idi.

10. Ve kavmı saydıktan sonra Davudun yüreği kendisini rahatsız etti. Ve Davud RABBE dedi: Yaptığım işte büyük suç ettim; ve şimdi, ya RAB, niyaz ederim, bu kulunun günahını sil; çünkü çok akılsızlık ettim.

11. Ve Davud sabahlayın kalktı; ve Davudun Göreni Gad peygambere RABBİN şu sözü geldi:

12. Git ve Davuda söyle: RAB şöyle diyor: Senin önüne üç şey koyuyorum; kendin için onlardan birini seç de sana onu yapayım.

13. Ve Gad Davuda gelip ona bildirdi, ve kendisine dedi: Sana memleketinde yedi kıtlık yılı mı gelsin? yoksa düşmanların seni kovalarken onların önünde üç ay mı kaçarsın? yoksa memleketinde üç gün veba mı olsun? Şimdi düşün ve bak, beni gönderene ne cevap götüreyim?

14. Ve Davud Gada dedi: Çok sıkılıyorum; şimdi RABBİN eline düşelim; çünkü onun rahmetleri çoktur; ve insan eline düşmiyeyim.

15. Ve RAB sabahtan tayin olunan vakte kadar İsrailin üzerine veba gönderdi; ve Dandan Beer-şebaya kadar kavmdan yetmiş bin kişi öldü.

16. Ve melek Yeruşalimi helâk etmek için ona doğru elini uzatınca, RAB mücazattan nadim olup kavmı helâk eden meleğe: Yeter; şimdi elini çek, dedi. Ve RABBİN meleği Yebusî Aravnanın harman yerinin yanında bulunuyordu.

17. Ve kavmı vuran meleği gördüğü zaman, Davud RABBE söyledi, ve dedi: İşte, ben suç ettim, ve ben iğrilik ettim; fakat bu koyunlar, onlar ne yaptılar? niyaz ederim, senin elin bana karşı, ve babamın evine karşı olsun.

18. Ve o gün Gad Davuda geldi, ve ona dedi: Çık, Yebusî Aravnanın harman yerinde RABBE mezbah kur.

19. Ve Gadın sözüne göre Davud RABBİN emretmiş olduğu gibi çıktı.

20. Ve Aravna baktı, ve kıralla kullarının kendisine doğru gelmekte olduklarını gördü; ve Aravna çıktı, ve kırala yüz üstü yere kadar iğildi.

21. Ve Aravna dedi: Niçin efendim kıral bu kuluna geldi? Ve Davud dedi: RABBE mezbah kurmak üzre senden harman yerini satın almak için geldim ki, kavmın üzerinden veba kaldırılsın.

22. Ve Aravna Davuda dedi: Efendim kıral gözünde iyi olanı alsın, ve takdime arzetsin; işte, yakılan takdime olarak öküzler, ve odun olmak üzre dövenler, ve öküzlerin takımları;

23. ey kıral, Aravna bunların hepisini kırala veriyor. Ve Aravna kırala dedi: Allahın RAB senden razı olsun.

24. Ve kıral Aravnaya dedi: Hayır, fakat senden mutlaka bir bedel ile satın alacağım; ve Allahım RABBE hiçe mal olmuş yakılan takdimeler arzetmem. Ve Davud harman yerini ve öküzleri elli şekel gümüşe satın aldı.

25. Ve Davud orada RABBE bir mezbah yaptı, ve yakılan takdimeler ve selâmet takdimeleri arzetti. Ve RAB diyar için olan duaları kabul etti, ve İsrail üzerinde veba kaldırıldı.