II. Samuel 5 KMEYA

1. VE İsrailin bütün sıptları Hebrona, Davuda geldiler, ve ona söyliyip dediler: İşte, biz senin kemiğin ve senin etiniz.

2. Geçmiş vakitlerde, üzerimize kıral olan Saul iken, İsraili dışarı çıkaran ve içeri getiren sendin; ve RAB sana dedi: Kavmımı, İsraili sen güdeceksin, ve İsrail üzerine sen reis olacaksın.

3. Ve İsrailin bütün ihtiyarları Hebrona, kırala geldiler; ve kıral Davud, Hebronda, RABBİN önünde onlarla ahit kesti; ve Davudu İsrail üzerine kıral olarak meshettiler.

4. Davud kıral olduğu zaman otuz yaşında idi, ve kırk yıl kırallık etti.

5. Hebronda Yahuda üzerine yedi yıl ve altı ay kırallık etti; ve Yeruşalimde bütün İsraille Yahuda üzerine otuz üç yıl kırallık etti.

6. Ve kıralla adamları Yeruşalime, diyarın ahalisi Yebusîlere karşı gittiler, ve bunlar Davuda söyliyip dediler: Sen buraya girmiyeceksin, fakat körler ve topallar seni kovacaklar; bununla: Davud buraya giremez, demek istiyorlardı.

7. Fakat Davud Sion hisarını aldı; Davud şehri budur.

8. Ve Davud o gün dedi: Her kim Yebusîleri vurur, ve su yoluna erişirse, ve Davudun canının nefret ettiği topalları ve körleri vurursa... Bundan dolayı diyorlar: Kör ve topal eve girmiyecektir.

9. Ve Davud hisarda oturdu, ve ona Davudun şehri dedi. Ve Davud Millodan çepçevre, ve içeriye doğru bina etti.

10. Ve Davud gittikçe büyüyordu; ve orduların Allahı RAB onunla beraberdi.

11. Ve Sur kıralı Hiram Davuda ulaklar, ve erz ağaçları, ve dülgerler, ve duvarcılar gönderdi; ve Davud için bir ev yaptılar.

12. Ve Davud anladı ki, RAB İsrail üzerine kıral olarak kendisini pekiştirmişti, kavmı İsrailin hatırı için kırallığını da yükseltmişti.

13. Ve Davud Hebrondan geldikten sonra Yeruşalimden yine cariyeler ve karılar aldı; ve yine Davuda oğullar ve kızlar doğdular.

14. Ve kendisine Yeruşalimde doğanların adları şunlardır: Şammua, ve Şobab, ve Natan, ve Süleyman,

15. ve İbhar, ve Elişua, ve Nefeg, ve Yafia,

16. ve Elişama, ve Elyada, ve Elifelet.

17. Ve Davudun İsrail üzerine kıral olarak meshedildiğini Filistîler işittiler, ve bütün Filistîler Davudu aramak için çıktılar; ve Davud işitip hisara indi.

18. Ve Filistîler geldiler, ve Refaim deresinde yayıldılar.

19. Ve Davud RABDEN sorup dedi: Filistîlere karşı çıkayım mı? onları elime verecek misin? Ve RAB Davuda dedi: Çık; çünkü mutlaka Filistîleri senin eline vereceğim.

20. Ve Davud Baal-peratsime geldi, ve Davud orada onları vurup: Sular bentleri kırdığı gibi RAB da düşmanlarımı önümde kırdı, dedi. Bundan dolayı o yerin adını Baal-peratsim koydu.

21. Ve onlar putlarını orada bıraktılar; ve Davudla adamları onları alıp götürdüler.

22. Ve Filistîler yine bir daha çıktılar, ve Refaim deresinde yayıldılar.

23. Ve Davud RABDEN sordu, ve RAB dedi: Çıkmıyacaksın; onların ardını dolan, ve dut ağaçlarının karşısında onların üzerine gel.

24. Ve vaki olacak ki, dut ağaçlarının tepelerinde yürüyüş sesi işitince, o zaman harekete geçeceksin; çünkü Filistîlerin ordusunu vurmak için RAB senin önünde o vakit çıkmıştır.

25. RAB kendisine nasıl emretti ise Davud öyle yaptı, ve Gebadan Gezere varıncıya kadar Filistîleri vurdu.