2 Tymoteusza 2 SNP
1. Ty zatem, mój synu, wzmacniaj się w łasce, której źródłem jest Chrystus Jezus.
2. To, co usłyszałeś ode mnie wobec wielu świadków, przekaż ludziom godnym zaufania, którzy będą zdolni nauczać również innych.
3. Krocz wraz ze mną przez niedole jako dobry żołnierz Chrystusa Jezusa.
4. Nikt, kto służy w wojsku, nie wikła się w sprawy tego życia. Chce raczej podobać się temu, kto powołał go do wojska.
5. Podobnie, kto staje do zawodów, nie zdobywa wieńca, jeżeli nie walczy prawidłowo.
6. Rolnik, który ciężko pracuje, powinien pierwszy korzystać z plonów.
7. Rozważ, co mówię, a Pan da ci właściwe zrozumienie wszystkiego.
8. Pamiętaj o Jezusie Chrystusie, który zmartwychwstał i był potomkiem Dawida. O tym mówię, głosząc moją dobrą nowinę.
9. Właśnie z jej powodu znoszę cierpienia. Znalazłem się nawet w więzieniu, jak złoczyńca. A jednak Słowo Boga nie jest uwięzione.
10. Ja natomiast znoszę to wszystko ze względu na wybranych. Pragnąłbym, aby i oni doświadczyli zbawienia, które — wraz z chwałą wieczną — jest w Chrystusie Jezusie.
11. Wiarygodne to słowa: Jeśli wraz z Nim umarliśmy, wraz z Nim ożyjemy.
12. Jeżeli wytrwamy, razem zapanujemy. Jeśli się Go zaprzemy — On też nas się zaprze.
13. Lecz jeśli zawodzimy, On pozostaje wierny, ponieważ siebie samego zaprzeć się nie może.
14. O tym z naciskiem przypominaj w obliczu Boga: Niech nikt nie wszczyna sporów o słowa. Nic w tym pożytecznego. Niesie to tylko zgubę słuchaczom.
15. Postaraj się stanąć przed Bogiem jako człowiek wypróbowany. Bądź pracownikiem, za którego nie trzeba się wstydzić, prawidłowo wyjaśniającym Słowo prawdy.
16. A pospolitej, pustej mowy unikaj. Ci, którzy się nią posługują, będą się pogrążać w jeszcze większej bezbożności.
17. Ich nauka będzie szerzyć się jak gangrena. Do nich należą Hymeneusz i Filetos.
18. Rozminęli się oni z prawdą i głoszą, że zmartwychwstanie już się dokonało. W ten sposób podważają wiarę niektórych.
19. Jednak fundament Boży stoi niewzruszony. Opatrzony jest tą pieczęcią: Zna Pan tych, którzy są Jego. Oraz: Niech odstąpi od niesprawiedliwości każdy, kto wzywa imienia Pana.
20. W wielkim domu są nie tylko naczynia złote i srebrne. Są też drewniane i gliniane. Jedne służą do celów zaszczytnych, a drugie — pospolitych.
21. Jeśli więc ktoś zachowa siebie czystym od rzeczy pospolitych, będzie naczyniem do celów zaszczytnych, poświęconym i przydatnym dla Pana, gotowym do wszelkiego dobrego dzieła.
22. Natomiast młodzieńczych żądz unikaj. Dąż raczej do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju — we wspólnocie z tymi, którzy z czystym sercem wzywają Pana.
23. Unikaj głupich i niedorzecznych dociekań. Wynikają z nich tylko kłótnie,
24. a sługa Pana nie powinien wdawać się w spory. Powinien być uprzejmy dla wszystkich, zdolny do nauczania, cierpliwie znoszący przeciwności,
25. z łagodnością wychowujący krnąbrnych. Być może Bóg sprawi im opamiętanie dla właściwego poznania prawdy
26. i wyrwą się z sideł diabła, który schwytał ich i przymusił do pełnienia swej woli.