Resullerin İşleri 15 KMEYA

1. YAHUDİYEDEN inen bazı adamlar kardeşlere talim edip diyorlardı: Eğer Musanın âdeti üzre sünnet olunmazsanız, kurtulamazsınız.

2. İmdi Pavlus ile Barnabas onlar ile epeyi çekiştikten ve mubahase ettikten sonra, bu mesele için resullerin ve ihtiyarların yanına Yeruşalime çıksınlar diye, kardeşler Pavlus ve Barnabas ile aralarından başka bazı kimseleri tayin ettiler.

3. İmdi kilise tarafından yola geçirilerek, ve Milletlerin döndüklerini beyan ederek, Fenikeden ve Samiriyeden geçtiler; ve bütün kardeşlere büyük sevinç verdiler.

4. Ve Yeruşalime vardıkları zaman, kilise ve resullerle ihtiyarlar tarafından kabul olundular, ve kendileri vasıtası ile Allahın ettiği bütün şeyleri anlattılar.

5. Fakat Ferisi fırkasından iman etmiş olan bazıları kalkıp dediler: Onları sünnet etmek, ve Musanın şeriatini tutmalarını tenbih etmek gerektir.

6. Resuller ve ihtiyarlar bu meseleye bakmak için toplandılar.

7. Ve söz çoğalınca, Petrus kalkıp onlara dedi: Kardeşler, siz bilirsiniz ki, epeyi vakit evel içinizden benim ağzımla Milletlerin incil sözünü işitip iman etmelerini Allah tercih etti.

8. Ve yürekleri bilen Allah, bize olduğu gibi onlara da Ruhülkudüsü vererek onlara şehadet etti;

9. onların yüreklerini iman ile temizliyerek onlarla bizi hiç ayırt etmedi.

10. İmdi ne babalarımızın, ne de bizim taşıyamadığımız bir boyunduruğu şakirtlerin boynuna koyarak niçin Allahı deniyorsunuz?

11. Fakat Rab İsanın inayetile onlar gibi kurtulacağımıza iman ediyoruz.

12. Ve bütün cemaat sustu; Allahın kendileri vasıtası ile Milletler arasında yaptığı bütün alâmetleri ve hârikaları anlatan Barnabas ve Pavlusu dinliyorlardı.

13. Ve onlar sustuktan sonra, Yakub cevap verip dedi:

14. Kardeşler, beni dinleyin; Allahın Milletlerden kendi ismine bir kavm almak için nasıl önce onları ziyaret ettiğini Simeon anlattı.

15. Ve peygamberlerin sözleri buna uygun geliyor; nitekim yazılmıştır:

16. “Bu şeylerden sonra döneceğim, Ve Davudun düşmüş haymesini tekrar bina edeceğim; Ve yıkılmış yerlerini tekrar bina edeceğim; Ve onu tekrar kuracağım;

17. Ta ki, kalan insanlar, Ve üzerine ismim çağırılmış olan bütün Milletler, Rabbi arasınlar,

18. Kadimden bu şeyleri bildiren Rab diyor.”

19. Bunun için reyim Milletlerden Allaha dönenleri sıkmamak,

20. ancak putlar murdarlığından, zinadan, ve boğulmuş olandan ve kandan çekinsinler, diye onlara yazmaktır.

21. Çünkü eski nesillerden beri, her Sebt günü havralarda okunduğundan, Musanın her şehirde vâzedenleri vardır.

22. O zaman, bütün kilise ile resullere ve ihtiyarlara, kendilerinden olan adamları, yani, kardeşler arasında ileri gelenlerden Barsaba denilen Yahudayı ve Silası seçip Pavlus ve Barnabas ile Antakyaya göndermek iyi göründü.

23. Onlar vasıtası ile şöyle yazdılar: Resuller ve ihtiyarlar, kardeşler, Antakyada, Suriyede ve Kilikyada Milletlerden olan kardeşlere selâm ederler.

24. Bizden çıkmış olanlardan bazılarının sizi sözlerle sıkıp yüreklerinizi karıştırdıklarını işittik; onlara biz tenbih etmemiştik.

25. Bunun için adamlar seçmek ve Rabbimiz İsa Mesihin ismi için canlarını ortaya koyan sevgilimiz Barnabas ve Pavlus ile beraber

26. onları size göndermek hepimiz bir fikirde olarak bize iyi göründü.

27. İmdi Yahudayı ve Silası gönderdik, ve onlar size ayni şeyleri ağızdan anlatacaklardır.

28. Çünkü Ruhülkudüse ve bize iyi göründü ki, icap eden şu şeylerden fazla üzerinize yük koymıyalım:

29. Putlara kurban edilen şeylerden, kandan, ve boğulmuş olanlardan, ve zinadan çekinin. Bunlardan sakınırsanız, iyi edersiniz. Selâmette olun.

30. İmdi onlar yola çıkarıldıktan sonra Antakyaya indiler; ve cemaati bir araya toplayıp mektubu verdiler.

31. Onlar da bunu okuyunca, teselliden ötürü sevindiler.

32. Yahuda ve Silas, kendileri de peygamber olduklarından, çok sözle kardeşleri teşvik edip onlara kuvvet verdiler.

33. Ve orada bir müddet kaldıktan sonra, kardeşler tarafından, kendilerini göndermiş olanlara selâmetle yola çıkarıldılar.

35. Fakat Pavlus ve Barnabas, başka bir çok kimselerle beraber talim edip, Rab sözünü vâzederek Antakyada kaldılar.

36. Bir kaç gün sonra, Pavlus Barnabasa dedi: Şimdi dönüp Rab sözünü ilân ettiğimiz her şehirde kardeşleri ziyaret edelim, nasıldırlar.

37. Barnabas Markos denilen Yuhannayı da beraber almak fikrinde idi.

38. Fakat Pamfilyada kendilerinden ayrılıp onlarla işe gitmemiş olan adamı beraberine almağı Pavlus iyi görmedi.

39. Ve şiddetli bir çekişme oldu, şöyle ki, birbirlerinden ayrıldılar, ve Barnabas Markosu yanına alarak Kıbrısa yelken açtı;

40. fakat Pavlus Silası seçti, ve kardeşler tarafından Rabbin inayetine emanet olunup çıktı;

41. ve kiliseleri pekiştirerek Suriyeyi ve Kilikyayı dolaşıyordu.