Resullerin İşleri 16 KKDEU

1. Pavlus Derbe ve Listra'ya uğradı. Listra'da Timoteos adlı bir öğrenci vardı. İman etmiş Yahudi bir kadınla Yunanlı bir babanın oğluydu.

2. Listra'da ve Konya'da bulunan kardeşler onun için olumlu tanıklık ediyorlardı.

3. Pavlus onun kendisiyle birlikte gelmesini istedi. Yörede yaşayan Yahudiler Timoteos'un babasının Yunanlı olduğunu bildiklerinden, Pavlus onu sünnet ettirdi.

4. Yolları üzerindeki kentlerden geçerken, inanlılara Yeruşalim'deki haberciler ve İhtiyarlar tarafından kararlaştırılan temel kuralları bildirdiler, bunları uygulamalarını istediler.

5. Böylece kiliseler giderek imanda güçlendi, sayıları günden güne arttı.

6. Onlar Frikya ve Galatya bölgesinden geçtikten sonra, Kutsal Ruh Tanrı'nın sözünü Asya bölgesinde yaymalarını engelledi.

7. Misiya sınırlarına ulaşınca, Bitinya bölgesine girmek istedilerse de, İsa'nın Ruhu onları bırakmadı.

8. Misiya'yı geçerek Troas'a indiler.

9. Geceleyin Pavlus'a bir görüm geldi. Makedonyalı bir adam önünde durmuş ona yalvarıyor, “Makedonya'ya gel, bize yardım et!” diyordu.

10. Pavlus bu görümü alınca, biz hemen Makedonya'ya gitmenin yolunu aradık. Tanrı'nın Sevindirici Haber'i onlara müjdelemek için bizleri çağırdığı sonucuna vardık.

11. Troas'tan açılıp Samotrakya doğrultusunda denizi aştık. Bir gün sonra Neapolis'e ulaştık.

12. Buradan Filipi'ye gittik. Burası Makedonya bölgesinin önde gelen bir kenti ve Romalılar'ın kurduğu bir kolonidir. Bu kentte birkaç gün kaldık.

13. Şabat Günü kent kapısından çıkıp ırmak kıyısına gittik. Burada bir dua toplantısı olabileceğini düşündük. Oturup orada toplanan kadınlarla konuştuk.

14. Dinleyicilerden biri Tanrı'ya tapan, Lidya adında, mesleği mor kumaş satıcılığı olan Tiyatiralı bir kadındı. Rab onun yüreğini Pavlus'un söylediği sözlere önem vermesi için açtı.

15. Lidya ev halkıyla birlikte vaftiz edilince, yalvararak şöyle dedi: “Eğer beni Rab'be iman etmiş sayıyorsanız, evime buyurun, orada kalın.” Ve üsteleyerek dileğini kabul ettirdi.

16. Bir gün dua etmeye giderken falcılık ruhu taşıyan köle bir kıza rastladık. Kız falcılık ederek efendilerine bol para kazandırıyordu.

17. Pavlus'u ve bizleri izleyerek, “Bu insanlar yüce Tanrı'nın kullarıdır” diye bağırıyordu, “Size kurtuluş yolunu bildiriyorlar!”

18. Günlerce böyle bağırdı durdu. Buna sıkılan Pavlus dönüp ruhu azarladı: “İsa Mesih'in adıyla sana buyuruyorum, ondan ayrıl!” Ruh o anda kızdan ayrıldı.

19. Kızın efendileri kazanç kaynaklarını yitirdiklerini görünce, Pavlus'la Silas'ı tuttukları gibi çarşı meydanına, yöneticilerin önüne sürüklediler.

20. Onları yargıçlara getirerek, “Bu insanlar Yahudi'dir” dediler, “Kentimizde kargaşalık çıkarıyorlar.

21. Romalı olan bizlerin benimseyip uygulayamayacağımız töreler bildiriyorlar.”

22. Halk da onlara karşı saldırıya katıldı. Yargıçlar Pavlus'la Silas'ın giysilerinin çıkartılmasını ve sopayla dövülmelerini buyurdu.

23. Onları amansızca dövdükten sonra cezaevine attılar. Gardiyana onları sıkı gözetim altında tutması için kesin buyruk verdiler.

24. Gardiyan buyruğu duyunca adamları hücreye tıktı, ayaklarını delikli ağır tahtalarla kenetledi.

25. Gece yarısı dolaylarında Pavlus'la Silas dua ediyor, Tanrı'ya ilahi söylüyorlardı. Tutuklular da onları dinliyordu.

26. Ansızın cezaevinin temellerini sarsacak kadar güçlü bir deprem oldu. Bir anda tüm kapılar açıldı, tüm tutukluların bağlı olduğu bağlar gevşedi.

27. Gardiyan uyandı. Cezaevinin kapılarını açılmış görünce kılıcını çekti, kendini öldürmek istedi. Çünkü tutukluların kaçtığını sanmıştı.

28. Ama Pavlus yüksek sesle, “Kendine kötülük etme” diye bağırdı, “Çünkü hepimiz buradayız.”

29. Gardiyan ışık istedi ve içeriye koştu. Korkudan tir tir titreyerek Pavlus'la Silas'ın önünde yere kapandı.

30. Onları dışarıya çıkarıp, “Efendiler” dedi, “Kurtulmak için ne yapmalıyım?”

31. Onlar, “Rab İsa'ya iman et, kurtulacaksın” dediler, “Sen de, ev halkın da.”

32. Ona ve evindeki herkese Tanrı'nın sözünü söylediler.

33. Gardiyan gecenin o geç saatinde onları alıp yaralarını yıkadı. Hem kendisi hem de tüm ev halkı hemen vaftiz edildi.

34. Bundan sonra onları evine getirdi, sofra kurdu. Tüm ailesiyle birlikte Tanrı'ya iman etmenin sevincini yaşadı.

35. Sabah olunca yargıçlar görevlileri göndererek, “O adamları salıverin” dediler.

36. Gardiyan bu haberi Pavlus'a iletti: “Yargıçlar salıverilmeniz için haber gönderdi. Onun için artık kalkın, esenlikle yolunuza koyulun.”

37. Ama Pavlus görevlilere şunları söyledi: “Roma uyruklu olan bizleri suçlu bulmamalarına karşın, herkesin gözü önünde dövüp cezaevine attılar. Şimdi de gizlice bizi dışarıya çıkarmak istiyorlar. Hayır! Böyle iş olmaz. Kendileri gelip bizi serbest bıraksınlar.”

38. Görevliler bu sözleri yargıçlara ilettiler. Yargıçlar adamların Roma uyruklu olduklarını duyunca korktular.

39. Gelip onlardan özür dileyerek serbest bıraktılar ve kentten gitmeleri için yalvardılar.

40. Pavlus'la Silas cezaevinden çıkınca Lidya'nın evine uğradılar. Orada kardeşleri gördüler, onlara öğüt verdikten sonra Filipi'den ayrıldılar.