Resullerin İşleri 2 KMEYA

1. PENTİKOST günü olduğu zaman, hepsi bir arada toplu idiler.

2. Zorlu bir yel esiyormuş gibi ansızın gökten bir ses geldi, ve bütün oturdukları evi doldurdu.

3. Ve ateşten imiş gibi bölünen diller onlara görünüp onların her biri üzerine kondu.

4. Hepsi Ruhülkudüsle doldu, ve kendilerine Ruhun verdiği söyleyişe göre başka başka dillerle söylemeğe başladılar.

5. Gök altındaki her milletten Yahudiler, dindar adamlar, Yeruşalimde oturmakta idiler.

6. Ve bu ses gelince, halk bir araya toplanıp şaşırdılar, çünkü her biri, onların kendi dilile söylediğini işitiyordu.

7. Hayran oldular, ve şaşıp dediler: İşte, söyliyen bu adamlar hep Galileli değil mi?

8. Ve nasıl biz, her birimiz kendi ana dilimizi işitiyoruz?

9. Biz, Partlar, Medler, Elâmlılar, ve Mezopotamyada, Yahudiyede hem de Kappadokyada, Pontus ve Asyada,

10. Frikya hem de Pamfilyada, Mısırda ve Libya semtlerinde Kirine çevresinde oturanlar, gerek Yahudi ve gerek mühtedi Romalı misafirler,

11. Giritliler ve Araplar, kendi dillerimizde Allahın büyük işlerini söylediklerini işitiyoruz.

12. Ve hepsi hayran olup birbirlerine: Bu ne olsa gerek? diye tereddüt ediyorlardı.

13. Fakat başkaları eğlenip dediler: Onlar yeni şarapla dolmuşlar.

14. Fakat Petrus Onbirlerle beraber ayağa kalktı, ve sesini yükseltip onlara hitap etti: Ey Yahudiler, ve bütün Yeruşalimde oturanlar, bu size malûm olsun, ve sözlerime kulak verin.

15. Zira bunlar sandığınız gibi sarhoş değildir; çünkü günün üçüncü saatidir.

16. Fakat bu olan Yoel peygamber vasıtası ile söylenmiştir:

17. “Ve son günlerde vaki olacak ki, Allah diyor, Bütün beşer üzerine Ruhumdan dökeceğim; Oğullarınız da kızlarınız da peygamberlik edecekler, Ve gençleriniz rüyetler görecekler, İhtiyarlarınız da ruyalar görecekler;

18. O günlerde kullarım üzerine de cariyelerim üzerine de, Ruhumdan dökeceğim; ve peygamberlik edecekler.

19. Ve yukarıda gökte hârikalar, Aşağıda yeryüzünde de alâmetler, Kan ve ateş ve duman buğusu vereceğim.

20. Rabbin günü, o büyük ve şöhretli gün gelmeden önce, Güneş karanlığa, ve ay kana döndürülecek;

21. Ve vaki olacak ki, her kim Rabbin ismini çağırırsa, kurtulacaktır.”

22. Ey İsrail erleri, bu sözleri dinleyin: Nâsıralı İsayı, onun vasıtası ile Allahın aranızda yaptığı kudretli işler, hârikalar ve alâmetlerle size Allah tarafından tasdik edilmiş olan adam, nasıl ki, siz kendiniz de bilirsiniz,

23. Allahın mukadder muradı ve ezelî ilmile ele verilmiş olarak günahkârlar elile onu haça gerdiniz, ve öldürdünüz;

24. Allah ölüm acılarını çözerek onu kıyam ettirdi; çünkü onun ölüm tarafından tutulması mümkün değildi.

25. Zira Davud onun için diyor: “Rabbi daima önümde gördüm; Çünkü sarsılmıyayım diye, o benim sağımdadır;

26. Bunun için yüreğim mesrur oldu, ve dilim çok sevindi; Bedenim de ümitle oturacak;

27. Çünkü sen canımı ölüler diyarına terketmezsin, Ve Mukaddesini çürüklük görmeğe bırakmazsın.

28. Hayat yollarını bana bildirdin; Didarınla beni meserretle dolduracaksın.”

29. Kardeşler, size büyük ata Davud için açıkça demek gerektir ki, hem öldü, hem gömüldü, ve kabri bugüne kadar yanımızdadır.

30. İmdi peygamber olduğundan, ve kendi tahtı üzerine sulbünün semeresinden birini oturtacağını Allahın kendisine and ile kasem ettiğini bildiğinden

31. önceden görüp, o ne ölüler diyarına bırakıldı, ne de bedeni çürüme gördü, diye Mesihin kıyamı hakkında söyledi.

32. Bu İsayı Allah kıyam ettirdi; ve biz hepimiz bunun şahitleriyiz.

33. İmdi Allahın sağ elile yükseltilmiş, Babadan Ruhülkudüs vadini almış olup sizin bu gördüğünüzü ve işittiğinizi döktü.

34. Çünkü Davud göklere çıkmadı; fakat kendisi diyor: “Rab Rabbime dedi:

35. Ben senin düşmanlarını ayaklarının basamağı yapıncıya kadar, Sağımda otur.”

36. İmdi bütün İsrail evi gerçekten bilsin ki, kendisini haça gerdiğiniz bu İsayı Allah hem Rab hem Mesih etmiştir.

37. Bunu işitince, yürekleri iğnelenip Petrusa ve obir resullere dediler: Kardeşler, ne yapalım?

38. Petrus da onlara dedi: Tövbe edin; ve günahlarınızın bağışlanması için her biriniz İsa Mesihin ismile vaftiz olunsun; ve Ruhülkudüs vergisini alacaksınız.

39. Çünkü vait, size ve çocuklarınıza, ve uzakta olanların hepsine, Allahımız Rabbin kendisine çağıracağı ne kadar adam varsa, onlaradır.

40. Ve başka bir çok sözlerle şehadet edip onları teşvik ederek: Bu sapık nesilden kendinizi kurtarın, dedi.

41. İmdi onun sözünü kabul edenler vaftiz olundular; ve o gün üç bin kadar can onlara katıldı.

42. Resullerin taliminde ve müşareketinde, ekmek kırmakta ve dualarda devam ediyorlardı.

43. Her cana korku düştü; ve resuller vasıtası ile çok hârikalar ve alâmetler oluyordu.

44. Bütün iman edenler bir arada olup her şeyleri müşterekti;

45. mallarını ve mülklerini satıp onları hepsine herkesin ihtiyacına göre dağıtıyorlardı.

46. Her gün birlikte mabede devam edip evde ekmek kırarak sevinçle ve yürek sadeliğile yemek yiyorlardı.

47. Allaha hamdederek bütün kavm indinde lûtuf bulmakta idiler. Rab da kurtulanları günden güne onlara katıyordu.