Resullerin İşleri 22 KKDEU
1. “Kardeşler ve büyükler, yapacağım savunmaya kulak verin!”
2. Pavlus'un kendileriyle İbranice konuştuğunu duyunca halk daha da suskunlaştı. Pavlus anlatmaya başladı:
3. “Ben Kilikya'nın Tarsus Kenti'nde doğmuş bir Yahudi'yim. Ancak bu kentte, Gamaliel'in dizi dibinde, ataların yasasına sımsıkı bağlılıkla eğitildim. Bugün burada bulunan hepiniz gibi, ben de Tanrı'nın ateşli bir bağlısıydım.
4. Mesih'in yolundan gidenlere öldüresiye saldırdım. Erkekleri de, kadınları da bağlayıp cezaevine attırdım.
5. Başkâhinle tüm İhtiyarlar Kurulu buna tanıklık edebilir. Kendilerinden Yahudi kardeşlere yazılmış mektuplar almış, Şam'a gidiyordum. Amacım orada bulunanları da bağlı olarak Yeruşalim'e getirip cezaya çarptırmaktı.
6. “Yolda gitmekte ve Şam'a yaklaşmaktaydım ki, öğleyin ansızın gökten güçlü bir ışık parladı çevremde.
7. Yere düştüm ve bir sesin bana, ‘Saul, Saul neden bana eziyet veriyorsun?’ dediğini duydum.
8. Sordum: ‘Sen kimsin, ya Rab?’ O bana, ‘Ben senin eziyet verdiğin Nasıralı İsa'yım’ diye yanıt verdi.
9. Yanımdakiler ışığı gördülerse de benimle konuşanın sesini duymadılar.
10. ‘Ne yapayım, ya Rab?’ dedim. Rab bana, ‘Ayağa kalk, Şam'a git’ dedi, ‘Orada yapman için belirlenen her şey sana bildirilecektir.’
11. O ışığın görkeminden gözlerim görmez olduğundan, yol arkadaşlarım elimden tutup beni Şam'a götürdü.
12. “Şam'da yaşayan tüm Yahudiler'ce hakkında iyi tanıklık edilen, Kutsal Yasa uyarınca dindar bir adam vardı. Adı Hananya olan bu kişi
13. geldi, ayakta durarak bana, ‘Saul kardeş’ dedi, ‘Gözlerin yeniden görsün.’ O anda görme yetime kavuştum ve onu gördüm.
14. Bana şunları söyledi: ‘Atalarımızın Tanrısı seni kendi istemini tanımaya, Adil Olan'ı görmeye ve kendi ağzının sesini duymaya atadı.
15. Çünkü sen gördüklerin ve duyduklarına ilişkin tüm insanlara O'nun için tanıklık edeceksin.
16. Şimdi neden duraksıyorsun? Kalk, vaftiz ol. O'nun adını anarak günahlardan arın.’
17. “Yeruşalim'e dönüp tapınakta dua ediyordum ki, kendimden geçtim,
18. Rab'bi gördüm. Bana, ‘Çabuk davran, zaman kaybetmeden Yeruşalim'den git’ dedi, ‘Çünkü bana ilişkin tanıklığını olumlu karşılamayacaklar.’
19. Ben, ‘Ya Rab’ dedim, ‘Her sinagogta sana inananları cezaevine kapatıp döven kişinin ben olduğumu biliyorlar.
20. Senin için tanıklıkta bulunan İstefanos'un kanı akıtılırken, ben orada durmuş yapılanı onaylıyor ve onun canına kıyanların giysilerini gözetiyordum.’
21. Rab, ‘Git’ dedi, ‘Çünkü seni uzaklardaki uluslara göndereceğim.’ ”
22. Bu sözü söyleyene dek Pavlus'u dinlediler. Sonra birden seslerini yükselterek, “Böyle bir insanı yeryüzünden kaldır” dediler, “Yaşaması doğru değil!”
23. Onlar bağırmakta, giysilerini çıkarıp atmakta ve havaya toz savurmaktayken,
24. komutan Pavlus'un kışlaya getirilmesi için buyruk verdi. Halkın neden kendisine karşı böyle bağırıp çağırdığını öğrenmek için Pavlus'un kamçılanarak sorguya çekilmesini buyurdu.
25. Kendisini sırımla bağladıklarında, Pavlus orada duran yüzbaşıya, “Roma uyruklu bir vatandaşı –hem de yargılanmamış bir insanı– kamçılamak sizce yasaya uygun mudur?” diye sordu.
26. Yüzbaşı bu sözü duyunca komutana giderek, “Ne yapıyorsun?” dedi, “Bu adam bir Roma vatandaşı!”
27. Komutan Pavlus'un yanına gelip, “Söyle bana, Romalı mısın?” dedi. Pavlus, “Evet” diye yanıt verdi.
28. Komutan, “Ben bu vatandaşlığı çok para karşılığında elde ettim” dedi. Pavlus, “Ben Roma vatandaşı olarak doğdum” diye yanıtladı.
29. Pavlus'u sorguya çekmeye hazırlananlar hemen onu bıraktılar. Onun bir Roma vatandaşı olduğunu kavrayan komutan da korkuya düştü. Çünkü onu bağlamıştı.
30. Yahudiler'in Pavlus'u neden suçladığını iyice öğrenmeyi tasarlayarak, ertesi gün onu serbest bıraktı. Başkâhinlerle Yüksek Kurul'un tümünün toplanması için buyruk verdi ve Pavlus'u aşağıya getirip karşılarına çıkardı.