Resullerin İşleri 23 KKDEU

1. Pavlus Yüksek Kurul'a dikkatle bakarak, “Kardeşler” dedi, “Ben bugüne dek vicdanı temiz biri olarak Tanrı'ya bağlılıkla yaşadım.”

2. Başkâhin Hananya yanında duranlara onun ağzına vurmalarını buyurdu.

3. Bunun üzerine Pavlus ona, “Tanrı sana vuracak, ey badanalı duvar!” dedi, “Hem oturmuş Kutsal Yasa'ya göre beni yargılıyorsun, hem de yasaya aykırı olarak bana vurmalarını söylüyorsun.”

4. Orada duranlar, “Sen Tanrı'nın başkâhinini mi yeriyorsun?” dediler.

5. Pavlus, “Kardeşler, ben onun başkâhin olduğunu bilmiyordum” dedi, “Çünkü, ‘Halkını yönetenleri kötüleme’ diye yazılıdır.”

6. Pavlus oradakilerden bir bölümünün Sadukiler'den, bir bölümünün de Ferisiler'den oluştuğunu anlayınca, Kurul'da sesini yükselterek, “Kardeşler!” dedi, “Ben Ferisi'yim, bir Ferisi oğluyum. Ölülerin dirileceğini umduğum için yargılanıyorum.”

7. Pavlus bunu söyleyince, Ferisiler'le Sadukiler arasında bir çekişme oldu ve kalabalık ikiye bölündü.

8. Çünkü Sadukiler ölülerin dirilişi, melek, ruh diye bir şey yoktur, derler. Oysa Ferisiler bunlara tümüyle inanırlar.

9. Bunun üzerine büyük bir gürültü koptu. Ferisiler'den bazı dinsel yorumcular ayağa fırlayıp bağırmaya başladılar. “Biz bu adamda hiçbir suç bulmuyoruz” dediler, “Belki de gerçekten bir ruh ya da melek onunla konuşmuş olamaz mı?”

10. Tartışma büyüyünce komutan Pavlus'u parçalamalarından korktu; askerlere aşağı inmeleri ve Pavlus'u zorla onların arasından alıp kışlaya götürmeleri için buyruk verdi.

11. Ertesi gece Rab, Pavlus'un yanında durup, “Yüreklen!” dedi, “Yeruşalim'de benim için nasıl tanıklık ettinse, Roma'da da tanıklık etmen gerekiyor.”

12. Gün ağarınca Yahudiler sözbirliği edip Pavlus'u öldürünceye dek hiçbir şey yiyip içmemeye ant içtiler.

13. Bu anlaşmaya girenlerin sayısı kırkı aşkındı.

14. Bunlar başkâhinlerle ileri gelenlere gelip, “Biz Pavlus'u öldürünceye dek ağzımıza hiçbir şey koymamaya ant içtik” dediler,

15. “Onun için şimdi siz Kurul'la birleşip daha kesin bilgi toplamak içinmiş gibi görünerek, Pavlus'u önünüze getirmesini komutandan isteyin. Kendisi daha buraya yaklaşmadan biz onu öldürmeye hazırız.”

16. Ama Pavlus'un kız kardeşinin oğlu onların pusu kurduklarını duydu. Gidip kışlaya girdi ve Pavlus'a bilgi verdi.

17. Pavlus yüzbaşılardan birini çağırarak, “Bu genci komutana götür” dedi, “Ona söyleyecek bir şeyi var.”

18. Yüzbaşı genci komutana götürdü ve şöyle dedi: “Tutuklu Pavlus beni çağırdı, bu genci sana getirmemi diledi. Sana bir diyeceği varmış.”

19. Komutan onu elinden tutup bir kenara çekti, “Bana diyeceğin nedir?” diye sordu.

20. Genç şöyle yanıtladı: “Yahudiler anlaştılar. Pavlus'a ilişkin sözümona daha kesin bir soruşturma yapılsın diyerek yarın onu Kurul önüne çıkarmanı senden isteyecekler.

21. Onların isteğine kulak asma. Çünkü kırk kişiyi aşkın adam ona karşı pusuya yatmış bekliyor. Bunlar onu öldürünceye dek hiçbir şey yiyip içmemeye ant içmişler. Şu anda hazırlar, senin onayını bekliyorlar.”

22. Komutan genci salıverdi. Kendisine, “Bunları bana açıkladığını hiç kimseye söyleme” diye buyruk verdi.

23. Sonra yüzbaşılardan ikisini çağırıp, “Gece saat dokuzda Sezariye'ye gidecek iki yüz asker hazırlayın” dedi, “Ayrıca yetmiş atlı ile iki yüz de kargılı hazırlayın.

24. Bunun yanı sıra binek hayvanları sağlayın. Pavlus'u bindirip güvenlik içinde vali Feliks'e götürsünler.”

25. Komutan şöyle bir de mektup yazdı:

26. “Klavdius Lisias'tan saygıdeğer vali Feliks'e selam!

27. Bu adamı Yahudiler yakalamış, öldürmek üzereydiler. Askerlerimle üzerlerine yürüyüp onu ellerinden kurtardım. Çünkü onun bir Roma vatandaşı olduğunu öğrendim.

28. Kendisini suçlamalarının nedenini anlamaya çalışarak onu Yahudiler'in Yüksek Kurulu'na çıkardım.

29. Onun kendi yasalarına ilişkin sorunlardan ötürü suçlu gösterildiğini, ama ölümü ya da tutuklanmayı gerektirecek bir suçu olmadığını gördüm.

30. Adama karşı bir düzen tasarlandığını haber alınca da onu hemen sana gönderdim. Onu suçlu çıkaranlara da suçlamalarını sana bildirmeleri için buyruk verdim.”

31. Askerler kendilerine verilen buyruğa uyarak Pavlus'u aldılar, geceleyin Antipatris'e getirdiler.

32. Ertesi gün onunla gidecek olan atlıları bırakıp kışlalarına döndüler.

33. Atlılar Sezariye'ye ulaşınca mektubu valiye verdiler ve Pavlus'u onun önüne çıkardılar.

34. Vali mektubu okuyup Pavlus'a hangi yönetim bölgesine bağlı olduğunu sordu. Kilikya'dan olduğunu öğrenince,

35. “Seni suçlayanlar geldiği zaman seni dinleyeceğim” dedi. Pavlus'un Herodes'in sarayında tutulması için buyruk verdi.