Resullerin İşleri 28 KKDEU

1. Kurtulduktan sonra, adanın Malta olduğunu öğrendik.

2. Yerliler bize görülmemiş ölçüde yakınlık gösterdiler. Ateş yaktılar, hepimizi ağırladılar. Çünkü yağmur yağıyordu, hava da soğuktu.

3. Pavlus bir deste çalı çırpı toplayıp ateşe attı. Sıcaktan kaçan bir engerek yılanı onun eline sarıldı.

4. Pavlus'un elinden zehirli yılanın sarktığını gören yerliler birbirlerine, “Kuşku yok, bu adam bir katil!” dediler, “Denizden kurtulmasına karşın Hak onun yaşamasına izin vermedi!”

5. Ama Pavlus zehirli yılanı ateşe attı ve hiçbir kötülüğe uğramadı.

6. Yerliler Pavlus'un şişmesini ya da birden düşüp ölmesini beklediler. Ama uzun süre bekledikten sonra ona hiçbir şey olmadığını görünce, düşüncelerini değiştirip onun bir ilah olduğunu sandılar.

7. Bu yörede adanın yöneticisinin çiftlikleri vardı. Adı Publius olan bu adam bizleri kabul etti ve üç gün süreyle konukseverlik göstererek ağırladı.

8. Publius'un babası yüksek ateşten yanıyordu. Dizanteriye tutulmuş, yatağa düşmüştü. Pavlus onu görmeye gitti. Sağlığı için dua etti, ellerini üstüne koyarak onu iyileştirdi.

9. Bundan sonra adadaki başka hastalar da Pavlus'a gelip iyileştiler.

10. Bu insanlar bizlere armağanlar vererek saygı gösterdiler, denize açıldığımızda da tüm gereksinmelerimizi karşıladılar.

11. Aradan üç ay geçti. Kışı adada geçirmiş, İkiz Tanrılar arması taşıyan İskenderiye'ye bağlı bir gemiyle denize açıldık.

12. Sirakuza'ya uğradık ve orada üç gün geçirdik.

13. Buradan sonra dolaşarak Regium'a ulaştık. Ertesi gün bir güney rüzgarı esti, ikinci gün Puteoli'ye vardık.

14. Orada kardeşler bulduk. Aralarında yedi gün geçirmemiz için yalvardılar. En sonunda Roma'ya vardık.

15. Oradaki kardeşler bizlere ilişkin bilgi alınca, bizi karşılamak için Appius Forumu'na ve Üç Taverna'ya kadar geldiler. Pavlus onları görünce Tanrı'ya şükranlarını sundu, yüreklendi.

16. Roma'ya girdiğimizde Pavlus'a kendisini gözaltında tutan askerle birlikte kalması için özel izin verildi.

17. Aradan üç gün geçince Pavlus Yahudiler'in ileri gelenlerini çağırdı. Onlar toplanınca, “Kardeşlerim” dedi, “Ben halka ve atalarımızın törelerine karşı bir suç işlemedim. Yeruşalim'den tutuklu olarak Romalılar'ın eline teslim edildim.

18. Onlar soruşturmayı yaptıktan sonra beni özgür bırakmak istediler. Çünkü ölümü gerektirecek hiçbir davranışım olmadı.

19. Ama Yahudiler karşı çıkınca, Sezar'a başvurmak zorunda kaldım. Yoksa kendi ulusuma karşı hiçbir suçlamada bulunmuş değilim.

20. Bu nedenle sizleri görmek ve sizinle görüşmek istedim. Çünkü İsrail'in umudu yüzünden ben şu zincirle bağlıyım.”

21. Onlar şöyle yanıtladılar: “Biz Yahudiye'den seninle ilgili ne bir mektup aldık, ne kardeşler içinden buraya gelen biri bizlere herhangi bir şey anlattı, ne de sana karşı kötü bir söz söyledi.

22. Kaldı ki, biz senin düşünceni öğrenmeyi uygun görüyoruz. Her yerde bu mezhebe karşı konuşulduğunu biliyoruz.”

23. Pavlus'a bir gün ayırdılar. Büyük bir kalabalık onun konuk kaldığı yere geldi. Pavlus onlara Tanrı'nın Hükümranlığı'nı anlattı ve sabahtan akşama dek İsa'ya ilişkin tanıklıkta bulunarak Musa'nın Kutsal Yasası'ndan, peygamberlerden kendilerine kanıtlar gösterdi.

24. Söylenenlere kimi inandı, kimi imansızlık gösterdi.

25. Birbirleriyle anlaşmazlığa düşünce ayrıldılar. Pavlus onlara son bir söz söyledi: “Kutsal Ruh Yeşaya Peygamber aracılığıyla atalarınıza çok doğru söylemiştir:

26. “ ‘Git bu halka bildir, Duyacak duyacak, ama hiç anlamayacaksınız, Bakacak bakacak, ama hiç görmeyeceksiniz.

27. Çünkü bu halkın yüreği duygusuzlaştı, Kulakları ağırlaştı. Gözlerini de kapadılar. Öyle ki, gözleri görmesin, Kulakları duymasın, Yürekleri anlamasın Ve bana dönmesinler. Dönselerdi, onları iyileştirirdim.’

28. “Şunu bilin ki, Tanrı'nın kurtarışına ilişkin bildiri uluslara gönderilmiştir. Onlar dinleyeceklerdir.”

30. Pavlus tam iki yıl kiraladığı evde oturdu ve yanına gelen herkesi kabul etti.

31. Tanrı'nın Hükümranlığı'nı yayıyor ve hiçbir engelle karşılaşmadan, yüreklilikle Rab İsa Mesih'e ilişkin konuları öğretiyordu.