Resullerin İşleri 5 KKDEU

1. Öte yandan, Hananya adında başka bir adam vardı. Eşinin adı Safira idi. Hananya bir parça toprak sattı.

2. Satış bedelinin bir bölümünü kendine sakladı. Karısı da bunu biliyordu. Paranın kalanını ise getirip habercilerin ayakları dibine koydu.

3. Petrus ona, “Hananya!” dedi, “Şeytan niçin senin yüreğini böyle doldurdu da Kutsal Ruh'a yalan söyleyerek tarladan elde edilen paranın bir bölümünü kendine sakladın?

4. Onu satmadan önce mal senin değil miydi? Satıldıktan sonra yine senin yetkin altında değil miydi? Nasıl oldu da yüreğinde böyle bir iş düzenledin? Sen insanlara değil, Tanrı'ya yalan söylemiş oldun.”

5. Hananya bu sözleri duyduğunda yere yıkılıp can verdi. Olayı duyanların tümünü büyük bir korku sardı.

6. Topluluğun gençleri kalktı, onun cesedini sarıp götürdüler, gömdüler.

7. Aradan yaklaşık üç saat geçince, Hananya'nın hiçbir şeyden haberi olmayan karısı içeri girdi.

8. Petrus dönüp ona sordu: “Söyle bana, tarlayı bu fiyata mı sattınız?” O da, “Evet, bu fiyata” dedi.

9. Petrus, “Nasıl oldu da siz kendi aranızda Rab'bin Ruhu'nu sınamak amacıyla sözbirliği ettiniz?” dedi, “İşte kocanı gömenlerin ayak sesi kapıdadır. Onlar seni de alıp götürecekler.”

10. Kadın o anda Petrus'un ayakları dibine yıkılıp can verdi. Gençler içeri girdiklerinde kendisini ölü buldular. Onu da götürüp kocasının yanına gömdüler.

11. Bundan sonra bütün kiliseyi ve olayı duyanların hepsini büyük bir korku sardı.

12. Haberciler aracılığıyla halk arasında birçok belirti ve mucize yapılıyordu. Hep birlikte Süleyman'ın eyvanı denen yerde toplanıyorlardı.

13. Başka hiç kimse onlara katılmayı göze alamıyordu. Ama halk kendilerinden derin saygıyla söz ediyordu.

14. Rab'be iman eden çok sayıda erkek, kadın sürekli olarak onlara katılmaktaydı.

15. Öyle ki, insanlar hastalarını sokaklara çıkararak onları yataklarda, şiltelerde yere yatırıyor, Petrus geçerken hiç olmazsa gölgesi bazılarının üstüne düşsün diyorlardı.

16. Yeruşalim çevresindeki kasabalardan da halk hastaları ve kötü ruhların saldırısı altında bulunanları getiriyordu. Bunların tümü iyileşti.

17. Başkâhinle Saduki mezhebine bağlı iş arkadaşlarının hepsi kıskançlıkla dolarak ayaklandılar.

18. Habercileri yakalayıp cezaevine kapattılar.

19. Gece vakti Rab'bin meleği cezaevinin kapılarını açtı, onları dışarı çıkarıp,

20. “Gidin, tapınakta durun, bu yaşam sözlerinin tümünü halka bildirin” dedi.

21. Onlar bu buyruğu duyarak sabahın çok erken saatinde tapınağa girdiler, öğretmeye başladılar. Başkâhinle iş arkadaşları gidip Yüksek Kurul'u, İsrail halkının tüm temsilcilerini toplantıya çağırdılar. Ardından, tutukluları getirmek için cezaevine adamlar gönderdiler.

22. Görevliler gittiklerinde onları cezaevinde bulamadılar. Geri dönüp şu haberi verdiler:

23. “Cezaevini tam güvenlik içinde ve kilitlenmiş bulduk. Nöbetçiler de kapılarda bekliyorlardı. Ama açıp içeriye girdiğimizde orada hiç kimseyi bulamadık.”

24. Tapınak komutanıyla kâhinler bu sözleri duyunca, habercilerle ilgili bu işin sonu nereye varacak diye şaşkınlığa düştüler.

25. Yanlarına birisi geldi, kendilerine bilgi verdi: “İşte sizin cezaevine kapattığınız adamlar! Tapınakta durmuş halka öğretiyorlar.”

26. Bunun ardından tapınak komutanı görevlilerle birlikte koşup onları getirdi. Ama zor kullanmadı. Çünkü halkın kendilerini taşa tutmasından korkuyorlardı.

27. Onları getirip Kurul'un önüne çıkardılar. Başkâhin kendilerini sorguya çekti.

28. “Bu adla ilgili bir şey öğretmeyeceksiniz diye size kesin buyruk vermiştik” dedi, “Yeruşalim'in her yerinde öğretinizi duyurdunuz. Üstelik bu adamın kanının sorumluluğunu bizim üzerimize yıkmak istiyorsunuz.”

29. Petrus'la öbür haberciler, “İnsanları değil Tanrı'yı dinlememiz gerekir” dediler,

30. “Sizlerin bir tahtaya asıp ölüm cezasına çarptırdığınız İsa'yı atalarımızın Tanrısı diriltti.

31. Tanrı O'nu İsrail'in tövbe etmesini ve günahların bağışlanmasını sağlasın diye kendi sağına Önder ve Kurtarıcı olarak yükseltti.

32. Biz bu olayların tanığıyız. Tanrı'nın kendisini dinleyenlere verdiği Kutsal Ruh da bizlerle birlikte tanıklık etmektedir.”

33. Bu sözleri duyan Kurul üyeleri çok öfkelendi, onları öldürmek istediler.

34. Ama Kurul üyelerinden tüm halkın saydığı Kutsal Yasa öğretmeni Gamaliel adında bir Ferisi ayağa kalkıp adamların kısa bir süre için dışarıya çıkarılmasını buyurdu

35. ve üyelere şunları söyledi: “Ey İsrailliler! Bu insanlara bir şey yapmaya kalkmadan önce dikkat edin.

36. Çünkü bir süre önce kendisini çok önemli birisi olarak ortaya atan Tevdas ayaklandı. Yaklaşık dört yüz kişi ona katıldı. Ama Tevdas öldürüldü, onu dinleyenlerin tümü de dağıldı, kaybolup gitti.

37. Onun ardından nüfus sayımı günlerinde Galileli Yahuda ayaklandı ve halkı ardına taktı. Ama o da yok oldu ve katılanların hepsi darmadağın oldu.

38. “Şimdi ben size bildiriyorum: Bu insanlardan uzak durun, onları kendi başlarına bırakın. Çünkü bu erek veya eylem insanlara özgü bir şeyse, buhar gibi dağılıp gidecek.

39. Ama Tanrı'dan esinleniyorsa, siz onları dağıtamayacaksınız. Üstelik Tanrı'ya karşı savaş açanlar durumuna düşeceksiniz.”

40. Kurul üyeleri Gamaliel'in öğüdünü dinlediler. Habercileri çağırıp onlara dayak attılar. İsa adıyla konuşmamalarını kesinlikle belirttikten sonra onları salıverdiler.

41. Haberciler İsa'nın adı uğruna baskı görmeye layık sayılmalarından sevinç duyarak Kurul'un önünden ayrıldılar.

42. Her gün tapınakta ve evlerde İsa'nın Mesih olduğunu öğretmekten ve Sevindirici Haber'i müjdelemekten geri kalmadılar.