Powtórzonego Prawa 15 SNP

1. Po upływie siedmiu lat zarządzisz umorzenie długów.

2. Dokona się to w ten sposób: Każdy wierzyciel umorzy udzieloną bliźniemu pożyczkę. Nie będziesz jej ściągał od swojego bliźniego, to jest od swojego brata, dlatego że to umorzenie długów obwołano dla PANA.

3. Pożyczkę możesz ściągać od obcego. To jednak, co winien jest ci twój brat — umorzysz.

4. Choć nie powinno być u was potrzebujących. PAN bowiem na pewno pobłogosławi ci w ziemi, którą On, PAN, twój Bóg, daje ci w dziedziczne posiadanie —

5. jeśli tylko będziesz uważnie słuchał głosu PANA, twojego Boga, oraz strzegł i wypełniał całe to przykazanie, które ja wam dziś nadaję.

6. PAN, twój Bóg, będzie ci błogosławił — tak, jak ci zapowiedział — abyś pożyczał wielu narodom, lecz sam się nie zapożyczał, i abyś panował nad wieloma narodami, a nad tobą aby nikt nie panował.

7. Jeśliby był u ciebie jakiś potrzebujący spośród twoich braci, w jednej z twoich bram, w twojej ziemi, którą PAN, twój Bóg, ci daje, to nie znieczulisz swojego serca i nie zaciśniesz swojej dłoni przed twoim potrzebującym bratem.

8. Przeciwnie, szeroko otworzysz przed nim swoją dłoń i chętnie pożyczysz mu tyle, ile trzeba, tak by mu niczego nie brakowało.

9. Strzeż się przy tym, aby w twoim sercu nie powstała niegodziwa myśl: Oto zbliża się siódmy rok, rok umorzenia długów! Niech to nie sprawi, że zaczniesz patrzeć krzywo na potrzebującego brata i odmówisz mu wsparcia! Bo gdyby poskarżył się na ciebie PANU, grzech byłby po twojej stronie.

10. Chętnie mu pożycz, nie będzie ci to ciążyć na sercu, gdyż dzięki twojej hojności PAN, twój Bóg, będzie ci błogosławił w każdym twoim dziele i w każdym twoim przedsięwzięciu.

11. A ponieważ w twojej ziemi zawsze będą potrzebujący, dlatego nakazuję ci: Szeroko otwieraj dłoń przed swoim ubogim i potrzebującym bratem.

12. Jeśli twój brat, Hebrajczyk lub Hebrajka, zaprzeda ci się w niewolę, to będzie ci służyć przez sześć lat. W siódmym roku wypuścisz ich na wolność.

13. A gdy będziesz wypuszczał ich na wolność, to nie odeślesz ich z pustymi rękami.

14. Szczodrze ich obdarzysz zasobnością twoich stad, twojego klepiska i tłoczni — tym, czym pobłogosławił cię PAN, twój Bóg.

15. Pamiętaj przy tym, że sam byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że PAN, twój Bóg, wykupił cię stamtąd. Dlatego teraz nakazuję ci takie właśnie postępowanie.

16. Lecz jeśliby twój niewolnik powiedział: Nie odejdę od ciebie — gdyż pokochał ciebie i twój dom, bo dobrze mu było u ciebie —

17. to weźmiesz szydło, przekłujesz mu ucho o drzwi i będzie twoim niewolnikiem na zawsze. Ze swoją niewolnicą postąpisz podobnie.

18. Nie czuj jednak żalu, jeśli przyjdzie ci ich puścić wolno. Przecież przez sześć lat wysłużyli u ciebie podwójną zapłatę najemnika. Poza tym PAN, twój Bóg, będzie ci błogosławił we wszystkim, co będziesz czynił.

19. Każdego pierworodnego samca, który urodzi się wśród twego bydła i wśród twoich owiec, poświęcisz PANU, swojemu Bogu. Pierworodnego ze swojego bydła nie użyjesz do pracy, a pierworodnego z owiec nie poddasz strzyżeniu.

20. Będziesz ich mięso co roku spożywał przed obliczem PANA, swojego Boga — ty i twoja rodzina — w miejscu, które wybierze PAN.

21. A jeśliby twoje pierworodne miało jakąś wadę, było chrome lub ślepe, lub w inny sposób niepełnosprawne, to nie złożysz go PANU, swojemu Bogu, w ofierze.

22. Możesz je natomiast spożyć w obrębie swoich bram i może w tym uczestniczyć zarówno nieczysty, jak i czysty, podobnie jak w przypadku posiłku przygotowanego z gazeli czy jelenia.

23. Nie będziesz tylko spożywał jego krwi. Wylejesz ją na ziemię jak wodę.