Powtórzonego Prawa 31 SNP

1. Potem Mojżesz poszedł i w tych słowach przemówił do całego Izraela:

2. Mam dzisiaj sto dwadzieścia lat. Nie jestem już w stanie pełnić mych obowiązków. Ponadto PAN mi zapowiedział: Nie przekroczysz Jordanu.

3. PAN, twój Bóg — On przeprawi się przed tobą! On wytępi przed tobą narody, które ty wydziedziczysz. Zgodnie z zapowiedzią PANA przewodzić ci będzie Jozue.

4. PAN postąpi z tymi narodami tak, jak postąpił z Sychonem i Ogiem, królami Amorytów, oraz z ich ziemią, kiedy ich pokonał.

5. PAN wyda ich wam zatem i wówczas macie z nimi postąpić dokładnie tak, jak wam nakazałem.

6. Bądźcie mocni! Nabierzcie odwagi! Nie bójcie się i nie drżyjcie przed nimi, ponieważ PAN, twój Bóg, On sam pójdzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści!

7. Następnie Mojżesz przywołał Jozuego i powiedział do niego na oczach całego Izraela: Bądź mocny! Nabierz odwagi, gdyż ty wejdziesz z tym ludem do ziemi, którą PAN przysiągł dać ich ojcom, i ty dasz im ją w dziedzictwo.

8. A PAN, On będzie Tym, który pójdzie przed tobą. On, PAN, będzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści. Nie bój się i nie lękaj się!

9. Mojżesz spisał to Prawo i przekazał je kapłanom, synom Lewiego, tym, którzy noszą skrzynię Przymierza z PANEM, oraz wszystkim starszym Izraela.

10. Wydał im też Mojżesz takie polecenie: Zawsze, kiedy upłynie siedem lat, w roku umorzenia długów, w Święto Szałasów,

11. gdy cały Izrael przyjdzie pokazać się przed obliczem PANA, twojego Boga, w miejscu, które On wybierze, odczytywać będziesz to Prawo w obecności całego Izraela.

12. Zgromadzisz wówczas lud, mężczyzn, kobiety i dzieci oraz cudzoziemców mieszkających w obrębie twoich bram, po to, by usłyszeli i uczyli się bojaźni PANA, waszego Boga, i pilnowali spełniania wszystkich słów zawartych w tym Prawie.

13. Niech słuchają również ich synowie, którzy tego Prawa jeszcze nie znają. Niech oni także uczą się bojaźni PANA, waszego Boga, po wszystkie dni waszego życia w tej ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją przejąć na własność.

14. Następnie PAN powiedział do Mojżesza: Zbliża się chwila twojej śmierci. Przywołaj Jozuego i stawcie się w namiocie spotkania. Tam wydam mu rozkazy. Mojżesz i Jozue stawili się zatem w namiocie spotkania.

15. Wtedy, w słupie obłoku, w namiocie ukazał się PAN. Słup obłoku stanął u wejścia do namiotu.

16. A PAN powiedział do Mojżesza: Gdy ty spoczniesz z twoimi ojcami, lud ten powstanie i zacznie uprawiać nierząd, idąc za innymi bogami, bóstwami obcej ziemi, do której wchodzi. Lud ten Mnie opuści i złamie moje przymierze, które z nim zawarłem.

17. Gdy to się stanie, zapłonę na nich moim gniewem i opuszczę ich. Zakryję przed nimi moje oblicze i wystawię ich na żer licznym nieszczęściom i niedolom. Wówczas lud ten zauważy: Czy nie dlatego spotkały mnie te nieszczęścia, że mojego Boga nie ma pośród nas?

18. Lecz Ja w tym czasie całkowicie zakryję moje oblicze przed nimi z powodu całego ich zła, które popełnili, kierując się ku innym bogom.

19. Teraz więc spisz sobie tę pieśń i naucz jej synów Izraela. Włóż ją w ich usta, po to, by ta pieśń była dla Mnie świadkiem przeciw nim.

20. Kiedy wprowadzę ten lud do ziemi opływającej w mleko i miód, którą przysiągłem dać ich ojcom, i lud ten naje się, nasyci i utyje, wówczas zwróci się do innych bogów! Im będzie służył, a Mną pogardzi i złamie moje przymierze.

21. A gdy spotkają go liczne nieszczęścia i niedole, niech zabrzmi przed nimi ta pieśń, jako świadek. Gdyż nie zapomni jej ich potomstwo. Bo od dawna, zanim wprowadziłem ten lud do ziemi, którą mu przysiągłem, znam ich zamiary, które w końcu spełnią.

22. I Mojżesz spisał tę pieśń tego dnia, i nauczył jej synów Izraela.

23. Jozuemu zaś, synowi Nuna, rozkazał: Bądź mocny! Nabierz odwagi, bo to ty wprowadzisz synów Izraela do ziemi, którą im przysiągłem, Ja zaś będę z tobą.

24. Gdy Mojżesz zakończył spisywanie słów tego Prawa na zwoju,

25. wówczas polecił Lewitom noszącym skrzynię Przymierza z PANEM:

26. Weźcie zwój tego Prawa i złóżcie go z boku skrzyni Przymierza z PANEM, waszym Bogiem. Niech tam będzie świadectwem przeciw tobie.

27. Znam bowiem twój upór i twój twardy kark. Teraz, gdy wciąż żyję wśród was, jesteście oporni wobec PANA, a co będzie po mojej śmierci?

28. Zgromadźcie u mnie wszystkich starszych waszych plemion i waszych urzędników. Chcę w ich obecności przekazać te słowa i wezwać niebo i ziemię na świadków przeciw nim.

29. Wiem bowiem, że po mojej śmierci zupełnie się stoczycie i zejdziecie z drogi, którą wam wskazałem. Wiem, że w przyszłości spotka was nieszczęście, gdyż będziecie czynić to, co złe w oczach PANA, drażniąc Go dziełami swych rąk.

30. Potem, w obecności całej wspólnoty Izraela, Mojżesz przekazał słowa całej tej pieśni: