Logo
🔍

Powtórzonego Prawa 31 SNP

« Mowa siódma: Przekazanie przywództwa Jozuemu

1. Potem Mojżesz poszedł i w tych słowach przemówił do całego Izraela:

2. Mam dzisiaj sto dwadzieścia lat. Nie jestem już w stanie pełnić mych obowiązków. Ponadto PAN mi zapowiedział: Nie przekroczysz Jordanu.

3. PAN, twój Bóg — On przeprawi się przed tobą! On wytępi przed tobą narody, które ty wydziedziczysz. Zgodnie z zapowiedzią PANA przewodzić ci będzie Jozue.

4. PAN postąpi z tymi narodami tak, jak postąpił z Sychonem i Ogiem, królami Amorytów, oraz z ich ziemią, kiedy ich pokonał.

5. PAN wyda ich wam zatem i wówczas macie z nimi postąpić dokładnie tak, jak wam nakazałem.

6. Bądźcie mocni! Nabierzcie odwagi! Nie bójcie się i nie drżyjcie przed nimi, ponieważ PAN, twój Bóg, On sam pójdzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści!

7. Następnie Mojżesz przywołał Jozuego i powiedział do niego na oczach całego Izraela: Bądź mocny! Nabierz odwagi, gdyż ty wejdziesz z tym ludem do ziemi, którą PAN przysiągł dać ich ojcom, i ty dasz im ją w dziedzictwo.

Mojżesz prawodawca i polecenie czytania Prawa

8. A PAN, On będzie Tym, który pójdzie przed tobą. On, PAN, będzie z tobą, nie porzuci cię ani cię nie opuści. Nie bój się i nie lękaj się!

9. Mojżesz spisał to Prawo i przekazał je kapłanom, synom Lewiego, tym, którzy noszą skrzynię Przymierza z PANEM, oraz wszystkim starszym Izraela.

10. Wydał im też Mojżesz takie polecenie: Zawsze, kiedy upłynie siedem lat, w roku umorzenia długów, w Święto Szałasów,

11. gdy cały Izrael przyjdzie pokazać się przed obliczem PANA, twojego Boga, w miejscu, które On wybierze, odczytywać będziesz to Prawo w obecności całego Izraela.

12. Zgromadzisz wówczas lud, mężczyzn, kobiety i dzieci oraz cudzoziemców mieszkających w obrębie twoich bram, po to, by usłyszeli i uczyli się bojaźni PANA, waszego Boga, i pilnowali spełniania wszystkich słów zawartych w tym Prawie.

Końcowe dni Mojżesza

13. Niech słuchają również ich synowie, którzy tego Prawa jeszcze nie znają. Niech oni także uczą się bojaźni PANA, waszego Boga, po wszystkie dni waszego życia w tej ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją przejąć na własność.

14. Następnie PAN powiedział do Mojżesza: Zbliża się chwila twojej śmierci. Przywołaj Jozuego i stawcie się w namiocie spotkania. Tam wydam mu rozkazy. Mojżesz i Jozue stawili się zatem w namiocie spotkania.

15. Wtedy, w słupie obłoku, w namiocie ukazał się PAN. Słup obłoku stanął u wejścia do namiotu.

16. A PAN powiedział do Mojżesza: Gdy ty spoczniesz z twoimi ojcami, lud ten powstanie i zacznie uprawiać nierząd, idąc za innymi bogami, bóstwami obcej ziemi, do której wchodzi. Lud ten Mnie opuści i złamie moje przymierze, które z nim zawarłem.

17. Gdy to się stanie, zapłonę na nich moim gniewem i opuszczę ich. Zakryję przed nimi moje oblicze i wystawię ich na żer licznym nieszczęściom i niedolom. Wówczas lud ten zauważy: Czy nie dlatego spotkały mnie te nieszczęścia, że mojego Boga nie ma pośród nas?

Polecenie spisania pieśni

18. Lecz Ja w tym czasie całkowicie zakryję moje oblicze przed nimi z powodu całego ich zła, które popełnili, kierując się ku innym bogom.

19. Teraz więc spisz sobie tę pieśń i naucz jej synów Izraela. Włóż ją w ich usta, po to, by ta pieśń była dla Mnie świadkiem przeciw nim.

20. Kiedy wprowadzę ten lud do ziemi opływającej w mleko i miód, którą przysiągłem dać ich ojcom, i lud ten naje się, nasyci i utyje, wówczas zwróci się do innych bogów! Im będzie służył, a Mną pogardzi i złamie moje przymierze.

21. A gdy spotkają go liczne nieszczęścia i niedole, niech zabrzmi przed nimi ta pieśń, jako świadek. Gdyż nie zapomni jej ich potomstwo. Bo od dawna, zanim wprowadziłem ten lud do ziemi, którą mu przysiągłem, znam ich zamiary, które w końcu spełnią.

22. I Mojżesz spisał tę pieśń tego dnia, i nauczył jej synów Izraela.

23. Jozuemu zaś, synowi Nuna, rozkazał: Bądź mocny! Nabierz odwagi, bo to ty wprowadzisz synów Izraela do ziemi, którą im przysiągłem, Ja zaś będę z tobą.

24. Gdy Mojżesz zakończył spisywanie słów tego Prawa na zwoju,

25. wówczas polecił Lewitom noszącym skrzynię Przymierza z PANEM:

26. Weźcie zwój tego Prawa i złóżcie go z boku skrzyni Przymierza z PANEM, waszym Bogiem. Niech tam będzie świadectwem przeciw tobie.

27. Znam bowiem twój upór i twój twardy kark. Teraz, gdy wciąż żyję wśród was, jesteście oporni wobec PANA, a co będzie po mojej śmierci?

28. Zgromadźcie u mnie wszystkich starszych waszych plemion i waszych urzędników. Chcę w ich obecności przekazać te słowa i wezwać niebo i ziemię na świadków przeciw nim.

29. Wiem bowiem, że po mojej śmierci zupełnie się stoczycie i zejdziecie z drogi, którą wam wskazałem. Wiem, że w przyszłości spotka was nieszczęście, gdyż będziecie czynić to, co złe w oczach PANA, drażniąc Go dziełami swych rąk.

30. Potem, w obecności całej wspólnoty Izraela, Mojżesz przekazał słowa całej tej pieśni:

»