Efezjan 2 SNP

1. Wy bowiem byliście martwi z powodu waszych upadków i grzechów.

2. Żyliście w nie uwikłani, jak inni w obecnym wieku tego świata. Służyliście władcy sfer powietrznych, który rządzi duchem działającym w nieposłusznych ludziach.

3. Do takich ludzi zresztą my wszyscy niegdyś należeliśmy. Targały nami żądze ciała, jego pragnienia i pomysły — byliśmy z natury warci gniewu, zupełnie tak, jak pozostali.

4. Jednak Bóg, hojny w swym miłosierdziu, kierując się swą wielką miłością do nas,

5. i to martwych z powodu upadków, ożywił nas z Chrystusem. Bo z łaski jesteście zbawieni.

6. On nas wraz z Chrystusem przywrócił do życia i wraz z Nim umieścił na wysokościach nieba. Uczynił to w Chrystusie Jezusie,

7. aby ukazać w nadchodzących wiekach nadzwyczajne bogactwo swojej łaski w dobroci względem nas, właśnie w Chrystusie Jezusie.

8. Gdyż z łaski jesteście zbawieni, przez wiarę. Nie jest to waszym osiągnięciem, ale darem Boga.

9. Nie stało się to dzięki uczynkom, aby się ktoś nie chlubił.

10. Jesteśmy Jego dziełem. Zostaliśmy stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych czynów. Bóg przygotował je już wcześniej, by były treścią naszego życia.

11. Dlatego pamiętajcie, że wy, niegdyś poganie z pochodzenia, zaliczani do nieobrzezanych przez tych, którzy nazywają się obrzezanymi od znaku dokonanego ręką na ciele,

12. żyliście bez Chrystusa. Byliście odcięci od wspólnoty Izraela, obcy przymierzom związanym z obietnicą, bez nadziei i bez Boga na tym świecie.

13. Jednak teraz, w Chrystusie Jezusie, wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy — dzięki krwi Chrystusa.

14. On bowiem jest naszym pokojem. On z dwóch grup ludzi uczynił jedną, gdy kosztem swego ciała usunął wrogość, mur podziału, który je rozdzielał.

15. On zniósł Prawo oparte na przykazaniach, by — wnosząc pokój — stworzyć w sobie samym z dwóch jednego nowego człowieka

16. i obu pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż, na którym zniszczył wrogość.

17. A gdy przyszedł, ogłaszał pokój. Niósł go wam, pochodzącym z daleka, podobnie jak tym pochodzącym z bliska,

18. gdyż przez Niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy, w jednym Duchu.

19. Tak więc nie jesteście już obcymi, przybyszami, lecz współobywatelami świętych i domownikami Boga.

20. Stoicie na fundamencie apostołów i proroków. Jego kamieniem węgielnym jest Chrystus Jezus.

21. W Nim cała budowla, jako spójna całość, rośnie na święty przybytek w Panu.

22. W Nim również wy wspólnie się budujecie na mieszkanie Boga w Duchu.