Efesoslulara 4 KMEYA

1. İMDİ Rabde mahpus olan ben, bütün alçak gönüllülük ve hilimle, tahammülle, sevgide birbirinize sabrederek,

2. selâmet kaydında Ruh birliğini tutmağa gayret ederek,

3. davet edildiğiniz davete lâyık surette yürüyesiniz diye, size rica ederim.

4. Davetinizin bir ümidine davet olunduğunuz gibi, beden bir ve Ruh bir;

5. Rab bir, iman bir, vaftiz bir,

6. cümlenin üzerinde ve cümle ile ve cümlede cümlenin Allahı ve Babası birdir.

7. Fakat Mesihin atiyesinin ölçüsüne göre her birimize inayet verildi.

8. Bunun için diyor: “Yükseğe çıkınca, sürgünlüğü sürgün etti, Ve insanlara hediyeler verdi.”

9. (Ve eğer yerin aşağı kısımlarına indi demek değil ise, bu “çıktı” ne demektir?

10. O inen, ve bütün şeyleri doldursun diye hep göklerden çok yukarı çıkan ayni zattır.)

11. Hepimiz iman ve Allahın Oğlu bilgisi birliğine, kâmil insana, Mesihin dolgunluk kametinin ölçüsüne erişinciye kadar,

12. mukaddeslerin kemal bulması için, hizmetin icrası için, Mesihin bedeninin bünyanı için,

13. bazılarını resul, ve bazılarını peygamber, ve bazılarını incil vaizi, ve bazılarını çoban ve muallim olmak üzre kendisi verdi,

14. ta ki, artık insanların aldatıcılığı ile, kurnazlık ile, dalâlet hilelerine göre, öğretişin her yeli ile çalkanan ve öteye beriye sürüklenen çocuklar olmıyalım;

15. fakat sevgide hakikatle davranarak bütün şeylerde ona doğru büyüyelim, ki, baş odur, Mesihtir.

16. Ondan bütün beden, birlikte terkip ve birlikte teşkil olunarak, her kısmının işlemek ölçüsüne göre bedenin her mafsalının yardımı ile kendisinin sevgide bünyanı için nema buluyor.

17. İmdi bunu diyor, ve Rabde şehadet ediyorum; Milletlerin fikir boşluğu ile kendilerinde olan cehalet sebebile, yüreklerinin katılığı sebebile,

18. anlayışlarında kararmış, Allahın hayatına yabancı olmuş olarak yürüdükleri gibi, siz artık yürümeyin;

19. onlar her hissi kaybederek tamah ile her pisliği işlemek için kendilerini şehvete teslim etmişlerdir.

20. Fakat siz Mesihi böyle öğrenmediniz;

21. eğer hakikat İsada olduğu gibi onu işittinizse, ve onda öğretildinizse,

22. evelki yaşayışınıza göre, hile arzularına göre, çürüyen eski adamı bertaraf edin,

23. ve fikrinizin ruhu ile yenilenin;

24. ve salâhta ve hakikat kudsiyetinde Allaha göre yaratılan yeni adamı giyin.

25. Bunun için yalanı bırakarak her biriniz kendi komşusu ile hakikati söyleyin; çünkü birbirimizin azasıyız.

26. Öfkelenin, ve günah işlemeyin; öfkenizin üzerine güneş batmasın,

27. ne de İblise yer verin.

28. Hırsızlık eden artık hırsızlık etmesin, fakat daha ziyade kendi ellerile iyi olanı işliyerek çalışsın, ta ki ihtiyacı olana verecek bir şeyi olsun.

29. Ağzınızdan hiç fena söz çıkmasın, fakat işitenlere inayet vermek üzre lâzım olan bünyan için iyi olan ne ise, onu söyleyin.

30. Ve kurtuluş günü için onda mühürlendiğiniz Allahın Ruhülkudüsünü mahzun etmeyin.

31. Her kötülükle beraber her acılık, ve öfke, ve gazap, ve bağırış, ve küfür sizden kaldırılsın;

32. ve birbirinize lûtufkâr ve şefkatli olun; ve Allah sizi Mesihte bağışladığı gibi, birbirinize bağışlayın.