Estery 8 SNP

1. Jeszcze tego dnia król Achaszwerosz podarował królowej Esterze dom Hamana, gnębiciela Żydów. Mordochaj natomiast zjawił się przed obliczem króla, gdyż Estera oznajmiła mu, kim on dla niej jest.

2. W czasie spotkania król zdjął z palca sygnet, który odebrał Hamanowi, i dał go Mordochajowi. A Estera ustanowiła Mordochaja zarządcą domu Hamana.

3. Potem Estera raz jeszcze zwróciła się do króla. Upadła mu do stóp i z płaczem błagała o łaskę, o to, by zechciał zapobiec nieszczęściu, które chciał sprowadzić Haman, potomek Agaga, i udaremnił plan, który Haman uknuł przeciwko Żydom.

4. Król wyciągnął ku Esterze złote berło, a ona powstała i stojąc przed królem,

5. poprosiła: Jeśli król uzna to za słuszne, jeśli znalazłam łaskę w jego oczach, jeśli to, co powiem, król uzna za korzystne i jeśli jestem mu miła, to niech ukaże się pisemne zarządzenie unieważniające listy z planem Hamana, syna Hamedaty, potomka Agaga, które rozesłał, aby wygubić Żydów rozrzuconych po wszystkich prowincjach królewskich.

6. Bo jakże mogłabym patrzeć na nieszczęście, które ma spotkać mój lud, i jakże mogłabym patrzeć na zgubę mojego rodu?

7. Wtedy król Achaszwerosz powiedział do królowej Estery i do Żyda Mordochaja: Oto podarowałem Esterze dom Hamana, a on sam zawisł na szubienicy za to, że zaplanował zagładę Żydów.

8. Napiszcie więc wy w sprawie Żydów to, co uznacie za słuszne. Uczyńcie to w imieniu króla i opieczętujcie to królewskim sygnetem. Tego bowiem, co napisano w imieniu króla i co opieczętowano królewskim sygnetem, cofnąć już nie można.

9. Wówczas zebrano sekretarzy królewskich. Był miesiąc trzeci, czyli Siwan, dwudziesty trzeci dzień tego miesiąca. Napisano list pod dyktando Mordochaja. Następnie go powielono i skierowano go do Żydów, do satrapów i namiestników oraz do książąt prowincji ciągnących się od Indii do Etiopii, do stu dwudziestu siedmiu prowincji, do każdej jej własnym pismem i do każdego ludu w jego własnym języku — do Żydów również ich pismem oraz w ich języku.

10. Listy napisane były w imieniu króla Achaszwerosza i opieczętowane sygnetem królewskim. Rozesłano je przez gońców konnych używających rumaków ze służby królewskiej, pochodzących z królewskich stadnin.

11. Napisano, że król zezwala Żydom po wszystkich miastach gromadzić się i stawać w obronie swego życia. Mogą oni wygubić, wybić i wytracić wszystkich, w tym dzieci i kobiety, niezależnie od ludu czy prowincji, którzy wystąpią przeciwko nim zbrojnie i we wrogich zamiarach. Ich mienie mogą zagrabić.

12. Ma się to stać w jednym dniu, trzynastego dnia dwunastego miesiąca, to jest miesiąca Adar, we wszystkich prowincjach króla Achaszwerosza.

13. Odpis tego listu należy podać jako ustawę w każdej prowincji i ogłaszać wszystkim, niezależnie od ludu, tak aby w tym dniu Żydzi byli gotowi zemścić się na swoich wrogach.

14. Gońcy na rumakach ze służby królewskiej wyjechali w najwyższym pośpiechu, nagleni rozkazem królewskim. Ustawa została również ogłoszona na zamku w Suzie.

15. Mordochaj natomiast wyszedł ze spotkania z królem odziany w szatę królewską w kolorach niebieskim i białym, z wielką złotą koroną, w płaszczu z bisioru i szkarłatu, a w Suzie zapanowała radość i wesele.

16. Dla Żydów nastały chwile światła i radości, wesela i powszechnego szacunku.

17. W każdej też prowincji i w każdym mieście, wszędzie, dokąd docierał rozkaz królewski z zawartą w nim ustawą, wzbierała wśród Żydów radość, ogarniało ich wesele, urządzano uczty — przeżywano chwile szczęścia. A wielu spośród ludów mieszkających na tamtych terenach przyłączało się do Żydów. Czynili to dlatego, że padł na nich lęk przed nimi.