Wyjścia 29 SNP
1. W ten zaś sposób postąpisz z nimi, aby ich poświęcić do służby kapłańskiej dla Mnie: Weźmiesz jednego młodego cielca i dwa barany bez skazy.
2. Weźmiesz też przaśny chleb, przaśne bułki rozczynione oliwą i przaśne placki namaszczone oliwą — przyrządzisz je z najlepszej pszennej mąki.
3. Włożysz to wszystko do jednego kosza i przyniesiesz w tym koszu; przyprowadzisz też cielca i dwa barany.
4. Aaronowi natomiast oraz jego synom każesz podejść do wejścia namiotu spotkania i obmyjesz ich wodą.
5. Następnie weźmiesz szaty i odziejesz Aarona w tunikę, w płaszcz pod efod, w efod, w napierśnik i opaszesz go wypustką efodu.
6. Na jego głowę włożysz zawój, a do zawoju przymocujesz święty diadem.
7. Potem weźmiesz olej do namaszczenia i wylejesz go na jego głowę. W ten sposób go namaścisz.
8. Następnie każesz podejść jego synom. Ich też odziejesz w tuniki.
9. Potem Aarona i jego synów przewiążesz pasami, zawiążesz im nakrycia głowy i dostąpią godności kapłańskiej na mocy wieczystej ustawy. Tak wprowadzisz w urząd Aarona i jego synów.
10. Następnie przed namiot spotkania przyprowadzisz cielca. Aaron i jego synowie położą ręce na jego głowie,
11. po czym złożysz tego cielca w ofierze przed PANEM u wejścia do namiotu spotkania.
12. Potem weźmiesz nieco z krwi tego cielca i pomażesz swoim palcem rogi ołtarza. Całą resztę krwi wylejesz u podstawy ołtarza.
13. Następnie weźmiesz cały tłuszcz pokrywający wnętrzności i otrzewną nad wątrobą, a także obie nerki wraz z okrywającym je tłuszczem, i spalisz to na ołtarzu.
14. Mięso cielca, jego skórę i jelita spalisz w ogniu poza obozem. Ofiara z cielca będzie ofiarą za grzech.
15. Potem weźmiesz jednego z baranów. Aaron i jego synowie położą swoje ręce na jego głowie,
16. po czym zabijesz tego barana, weźmiesz jego krew i pokropisz nią ołtarz dookoła.
17. Barana natomiast pokroisz na części, obmyjesz jego wnętrzności i kończyny, ułożysz na tych częściach i na jego głowie
18. i spalisz tego barana na ołtarzu. Ta ofiara będzie ofiarą całopalną dla PANA, miłą wonią, ofiarą ogniową dla PANA.
19. Następnie weźmiesz drugiego z baranów. Tym razem również Aaron i jego synowie położą ręce na głowie barana,
20. po czym zabijesz tego barana, weźmiesz nieco z jego krwi i pomażesz nią prawy płatek ucha Aarona, po prawym płatku uszu jego synów, kciuki ich prawych rąk i wielkie palce u prawej stopy każdego z nich. Resztę krwi wylejesz na ołtarz dookoła.
21. Potem weźmiesz nieco z krwi rozlanej na ołtarzu i nieco z oliwy do namaszczenia i pokropisz nią Aarona i jego szaty oraz jego synów i szaty jego synów. W ten sposób zostanie poświęcony on i jego szaty, a z nim jego synowie i szaty jego synów.
22. Następnie weźmiesz tłuszcz tego barana, jego ogon, tłuszcz okrywający wnętrzności i otrzewną nad wątrobą, obie nerki i tłuszcz na nich, prawą łopatkę — gdyż jest to baran ofiary wyświęcenia —
23. jeden okrągły chleb, jedną bułkę rozczynioną oliwą i jeden placek z kosza przaśników, który stoi przed PANEM,
24. położysz to wszystko na dłoniach Aarona i na dłoniach jego synów i zakołyszesz tym jako ofiarą kołysaną przed PANEM.
25. Potem przejmiesz to z ich rąk i spalisz na ołtarzu, na ofierze całopalnej, jako miłą woń przed PANEM. Ta ofiara będzie ofiarą ogniową dla PANA.
26. Następnie weźmiesz mostek barana wyświęcenia, złożonego w ofierze za Aarona, i zakołyszesz nim jako ofiarą kołysaną przed PANEM. Mostek ten będzie twoją częścią.
27. Poświęcisz go. Mostek ofiary kołysanej i łopatka szczególnego daru, to znaczy ta część barana wyświęcenia, którą zakołysano, oraz ta, którą wydzielono, części przeznaczone dla Aarona i jego synów,
28. będą do nich należały na mocy wieczystej ustawy jako szczególny dar od synów Izraela z ich rzeźnych ofiar pojednania — ich szczególny dar dla PANA.
29. Święte szaty Aarona będą po nim należeć do jego synów. W nich będą namaszczani i w nich wprowadzani w urząd.
30. Przez siedem dni będzie je przywdziewał kapłan, ten z synów Aarona, który go zastąpi i który zamiast niego będzie wchodził do namiotu spotkania, aby służyć w miejscu świętym.
31. Następnie weźmiesz mięso barana wyświęcenia i ugotujesz je w świętym miejscu.
32. Mięso to będą spożywali Aaron i jego synowie wraz z chlebem złożonym w koszu u wejścia do namiotu spotkania.
33. Będą oni jedli to, czym dokonano za nich przebłagania, gdy przy ich wyświęcaniu wprowadzano ich w urząd. Obcy jednak nie będą mogli korzystać z tych posiłków, ponieważ są one świętością.
34. Gdyby coś z mięsa wyświęcenia albo z chleba zostało do rana, spalisz te pozostałości w ogniu — nie będzie można tego jeść, ponieważ są one świętością.
35. Postąpisz więc z Aaronem i jego synami dokładnie tak, jak ci przykazałem. Będziesz wprowadzał ich w urząd przez siedem dni.
36. Codziennie będziesz składał młodego cielca na ofiarę za grzech. W ten sposób dokonasz przebłagania i oczyścisz ołtarz, dokonując przebłagania za niego — i namaścisz go dla jego poświęcenia.
37. Przebłagania za ołtarz i poświęcenia ołtarza będziesz dokonywał przez siedem dni. W ten sposób ołtarz stanie się najwyższą świętością i wszystko, co go dotknie, będzie święte.
38. W sposób stały i codziennie będziesz składał na ołtarzu dwa roczne jagnięta.
39. Jedno jagnię będziesz ofiarował rano, a drugie jagnię pod wieczór.
40. Przy pierwszym jagnięciu złożysz ponadto w ofierze jedną dziesiątą efy najlepszej mąki rozczynionej jedną czwartą hinu oliwy pozyskiwanej przez ubijanie, a jako ofiarę z płynów — jedną czwartą hinu wina.
41. Drugie jagnię będziesz składał w ofierze pod wieczór. Przy jego ofiarowaniu złożysz taką samą ofiarę z pokarmów jak rano, z taką samą ofiarą z płynów — jako miłą woń, ofiarę ogniową dla PANA.
42. Ta stała ofiara całopalna obowiązywać będzie wszystkie wasze dalsze pokolenia. Składana ona będzie przed PANEM u wejścia do namiotu spotkania, gdzie będę spotykał się z wami, aby do ciebie przemawiać.
43. Tam będę spotykał się z synami Izraela i miejsce to będzie poświęcone przez moją chwałę.
44. W ten sposób poświęcę namiot spotkania oraz ołtarz. Aarona zaś i jego synów poświęcę, by byli Mi kapłanami.
45. Zamieszkam wśród synów Izraela, będę ich Bogiem.
46. Oni zaś przekonają się, że Ja, PAN, jestem ich Bogiem, Tym, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, by mieszkać pośród nich — Ja, PAN, ich Bóg.