Ezechiela 12 SNP

1. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

2. Synu człowieczy! Mieszkasz w domu buntu. Ci, którzy do niego należą, mają oczy, aby widzieć, lecz nie widzą. Mają uszy, aby słyszeć, lecz nie słyszą, ponieważ są domem buntu.

3. Ty więc, synu człowieczy, spakuj rzeczy niczym wygnaniec i wyjdź na wygnanie — za dnia, na ich oczach. Przenieś się z miejsca, w którym mieszkasz, na jakieś inne miejsce. Zrób to na ich oczach. Może ich to zastanowi, bo przecież są domem buntu.

4. Wynieś więc swoje rzeczy, jak to czynią wygnańcy, za dnia, na ich oczach. Sam zaś wyjdź wieczorem — też na ich oczach — tak, jak to się dzieje z wyprowadzanymi na wygnanie.

5. Na ich oczach zrób wyłom w murze i wyjdź przez ten wyłom.

6. Na ich oczach zarzuć rzeczy na ramiona i wyjdź, gdy będzie już ciemno. Zakryj też sobie twarz, abyś nie widział ziemi, gdyż czynię cię znakiem dla domu Izraela.

7. Zrobiłem więc, jak mi kazano: rzeczy wyniosłem za dnia, jak ci, którzy idą na wygnanie, a wieczorem własnymi rękami zrobiłem wyłom w murze, wyszedłem o zmroku, zarzuciłem rzeczy na ramiona i — na ich oczach — odszedłem.

8. A rano PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

9. Synu człowieczy! Czy nie pytali cię — ci z domu Izraela, z domu buntu — co robisz?

10. Powiedz im zatem: Tak mówi Wszechmocny PAN: Ten srogi wyrok dotyczy wodza! Spadnie on też na Jerozolimę i na tych wszystkich z domu Izraela, którzy w niej przebywają.

11. Powiedz im dalej: Ja jestem dla was znakiem. Jak ja zrobiłem, tak im zrobią. Zostaną wygnani. Pójdą do niewoli.

12. A panujący, który nimi rządzi, zarzuci rzeczy na ramiona i wyjdzie pod osłoną ciemności. Zrobią mu w murze wyłom, aby mógł się wydostać, a on pójdzie z zakrytą twarzą, aby nie patrzeć na swą ziemię.

13. Lecz rozciągnę nad nim mą sieć. Wpadnie w moje sidła. Sprawię, że go poprowadzą do Babilonu, do kraju Chaldejczyków, ale go nie zobaczy. Tam umrze!

14. A wszystkich, którzy byli przy nim, jego służbę i towarzyszące mu wojsko, rozproszę na wszystkie strony i dobędę za nimi miecza.

15. I przekonają się, że Ja jestem PAN — gdy rozproszę ich wśród narodów i rozsieję po różnych krajach.

16. Od miecza, głodu i zarazy zachowam tylko niewielu, aby tam wśród narodów, do których przybędą, opowiedzieli o wszystkich swoich obrzydliwościach! I przekonają się, że Ja jestem PAN.

17. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

18. Synu człowieczy! Spożywaj posiłki z drżeniem. Pij wodę przestraszony i niespokojny.

19. I mów do ludzi z waszej ziemi: Tak mówi Wszechmocny PAN o mieszkańcach Jerozolimy i ziemi Izraela: Swój chleb będą jeść z niepokojem, a wodę pić w trwodze, bo utracą wszystko, co mają! Ich ziemia będzie świecić pustkami z powodu przemocy, której dopuszczają się wszyscy jej mieszkańcy.

20. Pełne mieszkańców miasta zostaną spustoszone, kraj będzie pustkowiem — i przekonacie się, że Ja jestem PAN.

21. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

22. Synu człowieczy! Cóż to za powiedzenie krąży u was o ziemi Izraela? Mówicie: Dni mijają, a żadne widzenia się nie sprawdzają?

23. Dlatego powiedz im: Tak mówi Wszechmocny PAN: Skończę z tym powiedzeniem! Nie powtórzą go już w Izraelu. Powiedz im, że nadeszły dni, kiedy spełni się każde widzenie.

24. Nie będzie już w domu Izraela pustych widzeń i nic nie znaczących zapowiedzi.

25. Tak! Ja jestem PAN. Spełni się wszystko, co oznajmię w swym Słowie, i nic się nie odwlecze. Tak! Domu buntu, za waszych dni wypowiem Słowo i wykonam je — oświadcza Wszechmocny PAN.

26. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

27. Synu człowieczy! Wiem, że dom Izraela mówi: Widzenia, które ten prorok miewa, dotyczą czasów późniejszych. Wygłasza on proroctwa o odległej przyszłości.

28. Dlatego powiedz im: Tak mówi Wszechmocny PAN: Nie odwlecze się już spełnienie żadnego Słowa. Słowo, które wypowiem, będzie spełnione — oświadcza Wszechmocny PAN.