Ezechiela 21 SNP
1. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
2. Synu człowieczy! Skieruj wzrok na południe i przemów w tamtą stronę. Prorokuj przeciw zalesionym obszarom Negebu!
3. Powiedz do lasu w Negebie: Słuchaj Słowa PANA! Tak mówi Wszechmocny PAN: Oto wkrótce zapalę w tobie ogień. Pożre on wszystkie drzewa — świeże i te uschłe. Będzie on nie do zgaszenia i będą nim spieczone wszystkie twarze, począwszy od południa, kończąc na północy.
4. Wszystko, co żyje, przekona się, że to Ja, PAN, go wznieciłem. Ogień ten nie zagaśnie!
Proroctwo o Jerozolimie5. Ach! Wszechmocny PANIE! — odpowiedziałem. — Oni mi zarzucają: Ten ciągle układa przypowieści!
6. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
7. Synu człowieczy! Skieruj wzrok ku Jerozolimie i przemów o jej świątyni. Prorokuj przeciw ziemi Izraela.
8. Powiedz jej: Tak mówi Wszechmocny PAN: Oto Ja występuję przeciwko tobie! Dobędę z pochwy mego miecza i wybiję u ciebie zarówno sprawiedliwych, jak i bezbożnych.
9. A ponieważ ich wybiję, to wydobędę mój miecz z pochwy także przeciw wszystkiemu, co żyje — od południa na północ.
10. Wtedy wszystko, co żyje, przekona się, że to Ja, PAN, dobyłem swego miecza z pochwy — i już tam nie wróci.
11. A ty, synu człowieczy, jęcz! Z bólem w biodrach, z goryczą — jęcz na ich oczach!
12. A gdy cię zapytają: Dlaczego jęczysz? — odpowiedz: Z powodu wieści, którą usłyszałem! Bo struchleje każde serce, opadną wszystkie ręce, zniknie wszelka odwaga i mokre będą wszystkie kolana! Oto nadeszła i wkrótce się spełni! — oświadcza Wszechmocny PAN.
13. Następnie PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
14. Synu człowieczy! Prorokuj i mów: Tak mówi Pan! Powiedz: Miecz! Ostry miecz! Wypolerowany!
15. Wyostrzony na straszną rzeź, wybłyszczony, by spadać jak grom! Może mamy się cieszyć?! Berłem mego syna wzgardziło każde drzewo!
16. Miecz dano do wygładzenia, by go chwycić w dłonie. To miecz bardzo ostry, wypolerowany, aby go wziął w rękę ten, który ma ciąć!
17. Krzycz i jęcz, synu człowieczy, gdyż spadnie on na mój lud i na wszystkich panujących Izraela! Oto mój lud rzucony pod miecz — dlatego bij się w piersi!
18. Że to tylko próba? Co będzie, jeśli wcale berłem nie pogardzą? Oto oświadczenie Wszechmocnego PANA:
19. Ty, synu człowieczy, prorokuj! Klaśnij w dłonie! Mieczu — dwa! Klaśnij! Mieczu — trzy! To miecz, co pomnoży zabitych, to miecz wielkiej rzezi, która zewsząd nadciąga,
20. po to, by serca struchlały, po to, by wielu padło! Nastawiłem go na wszystkie ich bramy! To miecz rzezi! Ach! Gładki! Ach! Błyska! Został wypolerowany na tę właśnie rzeź!
21. Tnij ostro! Tnij w prawo! Wbijaj! Tnij w lewo! Tnij, gdziekolwiek zwraca się twe ostrze!
Narada wojsk babilońskich22. I ja klasnę w swe dłonie — i dam upust wzburzeniu! Ja, PAN, tak postanowiłem.
23. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
24. A ty, synu człowieczy, wyrysuj sobie dwie drogi, którymi może przybyć miecz króla Babilonu. Obie mają wychodzić z tej samej ziemi. Przygotuj też drogowskaz. Ustaw go na początku drogi do miasta.
25. Jedną drogę wytycz mieczowi do Rabby Ammonickiej. Drugą do Judy, do obwarowanej Jerozolimy.
26. Bo król Babilonu stanął na rozstaju dróg, na początku ich obu. Zasięga rady wyroczni. Potrząsa strzałami, zapytuje bożki, przygląda się wątrobie.
27. W swojej prawej ręce trzyma wyrocznię: Jerozolima: ustawić tarany, wezwać do walki, kazać wznieść okrzyk bojowy, ustawić tarany naprzeciw bram, usypać wał, pobudować rampy.
28. W oczach tych, którzy złożyli przysięgi, była to wyrocznia pusta. On jednak przypomni o winie, która w końcu doprowadzi do schwytania.
29. Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Przypomnieliście o waszej winie, ujawniła się wasza nieprawość, grzech widać we wszystkich waszych czynach, dlatego w obce dłonie zostaniecie schwytani!
30. A o tobie, panujący w Izraelu, niegodziwy bezbożniku, którego dzień nadchodzi, a z nim kres występku —
31. tak mówi Wszechmocny PAN: Usunąć diadem, zrzucić koronę! To nie może tak trwać! Wywyższyć poniżone, poniżyć wywyższone!
Proroctwo o synach Ammona i mieczu Babilonu32. W gruzy, w gruzy, zamienię ją w gruzy. To nie może tak trwać! W końcu przyjdzie ten, do którego należy sąd, i jemu go powierzę.
33. A ty, synu człowieczy, prorokuj i powiedz: Tak mówi Wszechmocny Pan o synach Ammona i o ich urąganiu: Miecz! Miecz dobyty na rzeź! Śliski — by zagarniać, błyska niczym grom!
34. Głoszono ci puste widzenia, wróżono wierutne kłamstwa, aby wydać twe karki bezbożnym na śmierć — tym, których dzień nadchodzi, a wraz z nim kres występku!
35. Włóż go do pochwy! W miejscu, gdzie powstałeś, w kraju pochodzenia — tam będę cię sądził!
36. I wyleję na ciebie me wzburzenie, dmuchnę na ciebie ogniem mojej furii, wydam cię w ręce okrutników, mistrzów zabijania!
37. Pójdziesz na ogień — na pożarcie! Twoja krew rozleje się po kraju, nie będziesz wspominany — bo Ja, PAN, tak postanowiłem.