Ezechiela 28 SNP

1. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

2. Synu człowieczy! Powiedz władcy Tyru: Tak mówi Wszechmocny PAN: Twoje serce wzbiło się w pychę. Stwierdziłeś: Jestem Bogiem! Zamieszkuję siedzibę bogów w sercu mórz! Tymczasem jesteś człowiekiem, nie Bogiem! Tylko w swoich myślach robisz z siebie Boga.

3. Czy jesteś mądrzejszy niż Daniel? Czy już rozwikłałeś wszystkie tajemnice?

4. Owszem, dzięki swej wielkiej mądrości doszedłeś do potęgi. Nagromadziłeś złota i srebra w swoich skarbcach.

5. Dzięki zdolnościom kupieckim pomnożyłeś bogactwo, lecz z tego powodu twe serce stało się wyniosłe!

6. Posłuchaj, co mówi Wszechmocny PAN: Ponieważ uznałeś się za Boga,

7. to Ja sprowadzę na ciebie cudzoziemców, najokrutniejsze z narodów. Przeciw twej wspaniałej mądrości dobędą one miecza i zhańbią twoją świetność.

8. Strącą cię w dół i umrzesz nagłą śmiercią — w sercu mórz.

9. Zobaczymy, czy wtedy, wobec swego zabójcy, będziesz uparcie twierdził: Jestem Bogiem! W ręku swego oprawcy będziesz człowiekiem. Nie Bogiem.

10. Umrzesz śmiercią nieobrzezanych, z ręki cudzoziemców, gdyż Ja tak postanowiłem — oświadcza Wszechmocny PAN.

11. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

12. Synu człowieczy! Zanuć żałobną pieśń nad królem Tyru. Powiedz mu: Tak mówi Wszechmocny PAN: Byłeś najwyższą miarą mądrości i piękna.

13. Przebywałeś w Edenie, w tym ogrodzie Boga! Każdy drogocenny kamień zdobił twe okrycie: karneol, topaz i jaspis, chryzolit, beryl i onyks, szafir, rubin i szmaragd. Ze złota były twe dzwonki i ozdoby — czekały na ciebie w dniu twego stworzenia.

14. Byłeś cherubem wiele mogącym, zdolnym zapewnić ochronę. Postawiłem cię na świętej górze Bożej, gdzie przechadzałeś się pośród ognistych kamieni.

15. Byłeś też nienaganny w postępowaniu od dnia, w którym zostałeś stworzony, aż do chwili, gdy odkryto w tobie niegodziwość.

16. Przy twym rozległym handlu stałeś się pełen przemocy — zgrzeszyłeś! Wtedy zrzuciłem cię, zhańbionego, z góry Bożej i usunąłem cię, cherubie wiele mogący, spośród ognistych kamieni.

17. Twoje piękno uczyniło twe serce wyniosłym! Zniweczyłeś swą mądrość z powodu swej świetności. Zrzuciłem cię na ziemię! Postawiłem cię przed królami, by ci się przypatrzyli.

18. Twoje liczne winy, twój niegodziwy handel zbezcześciły twoje świętości. Dlatego sprawiłem, że wyszedł z ciebie ogień, który cię pochłonął. Na oczach wszystkich patrzących zamieniłem cię w proch ziemi.

19. Zdziwili się wszyscy, należący do przeróżnych ludów. Dopadła cię zguba i przepadłeś na wieki!

20. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

21. Synu człowieczy! Skieruj się ku Sydonowi i prorokuj przeciwko niemu.

22. Powiedz: Tak mówi Wszechmocny PAN: Posłuchaj, Sydonie, Ja jestem przeciw tobie! Okażę wśród was moją chwałę —przekonacie się, że Ja jestem PAN! Bo odbędę nad Sydonem sąd i ukażę na nim swoją świętość.

23. Ześlę na niego zarazę, krew będzie znaczyć ulice. Będą też padać od miecza, z którym zewsząd przeciw niemu wystąpią — i tak przekonają się, że Ja jestem PAN.

24. Dom Izraela natomiast już nie będzie miał ciernia, który by go kłuł, ani ościenia, który by go ranił, i to ze strony wszystkich, którzy go otaczają i nim gardzą — i przekonają się, że Ja jestem Wszechmocny PAN.

25. Tak mówi Wszechmocny PAN: Gdy zgromadzę dom Izraela spośród ludów, gdzie byli rozproszeni, wówczas ukażę na nich moją świętość — na oczach narodów. Osiądą w swojej ziemi, tej, którą dałem mojemu słudze Jakubowi.

26. I będą w niej mieszkać bezpiecznie. Pobudują domy, zasadzą winnice —zamieszkają bezpiecznie, bo odbędę sąd nad wszystkimi, którzy są wokół nich, a którzy wcześniej nimi pogardzali. I tak przekonają się, że Ja, PAN, jestem ich Bogiem.