Ezechiela 29 SNP
1. W dziesiątym roku, w dziesiątym miesiącu, dwunastego dnia tego miesiąca PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
2. Synu człowieczy! Skieruj swoje oblicze przeciw faraonowi, królowi Egiptu, i prorokuj przeciwko niemu oraz przeciw całemu Egiptowi.
3. Przemów do nich i powiedz: Tak mówi Wszechmocny PAN: Posłuchaj, faraonie, królu Egiptu, ty, wielki krokodylu wylegujący się nad Nilem: Ja jestem przeciw tobie! Twierdzisz, że Nil jest twój i że go stworzyłeś dla siebie!
4. Otóż włożę haki w twe szczęki, a ryby twego Nilu przylepię ci do łusek. Wyciągnę cię z twego Nilu, a ryby Nilu wraz z tobą, przywarte do twych łusek.
5. Porzucę cię na pustyni, a ryby twego Nilu z tobą! Padniesz na gołej ziemi, nie podniosą cię, nie pogrzebią — dzikim zwierzętom i ptakom wydam cię na żer!
6. I poznają wszyscy mieszkańcy Egiptu, że Ja jestem PAN. Ponieważ byli jak laska trzcinowa dla domu Izraela:
7. gdy uchwycili cię w dłoń, pękłeś i zraniłeś im całe ramię, a gdy się na tobie oparli, złamałeś się i uszkodziłeś im biodra.
8. Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Otóż Ja sprowadzę na ciebie miecz! Wybiję u ciebie ludzi i bydło.
9. Ziemia egipska stanie się pustkowiem, ruiną! Wtedy wszyscy się przekonają, że Ja jestem PAN. Ponieważ powiedziałeś: Nil jest mój, to mój twór —
10. to posłuchaj: Ja jestem przeciw tobie i przeciw twojemu Nilowi. Zamienię Egipt w ruinę, w suchy grunt, pustkowie, od Migdol do Syene i do granic z Etiopią.
11. Nie przejdzie przez tę ziemię noga człowieka ani zwierzęcia i będzie niezamieszkana przez czterdzieści lat!
12. Zamienię Egipt w pustynię wśród innych spustoszonych krajów, a jego miasta popadną w ruinę wśród upadłych miast, na okres czterdziestu lat. I rozproszę Egipcjan wśród narodów, i rozrzucę ich po różnych krajach.
13. Dalej tak mówi Wszechmocny PAN: Po upływie czterdziestu lat znów zbiorę Egipcjan spośród ludów, wśród których byli rozproszeni.
14. Odmienię ich los. Sprowadzę ich z powrotem do ziemi Patros, do ziemi ich pochodzenia, lecz ich królestwo nie odzyska już dawnego znaczenia.
15. Będzie ono pomniejszym królestwem i nie będzie już puszyć się pośród narodów. Umniejszę wpływy Egiptu. Nie będzie już rządził narodami.
16. Nie będzie też dla domu Izraela nadzieją ani przypomnieniem o winie, gdy będzie się do niego zwracał. To ich przekona, że Ja jestem Wszechmocny PAN.
17. W dwudziestym siódmym roku, w pierwszym miesiącu, pierwszego dnia tego miesiąca, PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
18. Synu człowieczy! Nebukadnesar, król Babilonu, utrudził swoje wojska walką przeciw Tyrowi. Głowy pogolone, ręce pozdzierane, a z Tyru zabrakło zapłaty, dla niego i jego wojska, za wielki wysiłek walki.
19. Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Oto Ja daję Nebukadnesarowi, królowi Babilonu, ziemię egipską. On wywiezie jej bogactwo, on weźmie z niej łup i on zdobędzie jej dobra. Będzie to zapłatą dla jego wojska.
20. Jego zapłatą za podjęty trud będzie ziemia egipska. Dam mu ją, ponieważ dla Mnie pracował — oświadcza Wszechmocny PAN.
21. W tym czasie również sprawię, że dom Izraela odzyska swą siłę, a ty znów będziesz mógł przemawiać wśród nich — i przekonają się, że Ja jestem PAN.