Ezechiela 32 SNP

1. W dwunastym roku, w dwunastym miesiącu, w pierwszym dniu tego miesiąca, PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

2. Synu człowieczy! Zanuć żałobną pieśń nad faraonem, królem Egiptu. Powiedz do niego: Myślałeś, że jesteś młodym lwem wśród narodów, a jesteś morskim potworem! Parskasz w swoich rzekach, mącisz wodę łapami, chlapiesz się w strumieniach.

3. Posłuchaj, co mówi Wszechmocny PAN: Rozciągnę nad tobą swą sieć na oczach licznych ludów — i wyciągną cię w moim niewodzie.

4. Potem rzucę cię na ziemię, zwalę cię na otwarte pole, zwołam na ciebie dzikie ptactwo i nasycę tobą zwierzęta.

5. Rozrzucę twoje cielsko po górach, twoim ścierwem wypełnię doliny.

6. Napoję ziemię twą posoką aż po góry i będą jej pełne kanały.

7. Gdy będziesz gasł, zakryję nieboskłon i zaćmię na nim gwiazdy. Słońce zasłonię obłokiem, a księżyc nie zabłyśnie swym blaskiem.

8. Wszystkie jasne światła na niebie zaćmię nad tobą i pogrążę w ciemności twą ziemię — oświadcza Wszechmocny PAN.

9. Wzbudzę niepokój w sercach licznych ludów, gdy poprowadzę twoich rozbitków do narodów, do krajów, których nie znałeś.

10. I wywołam u nich zdziwienie nad tobą. Z twego powodu na ich królów spadnie strach! Gdy machnę nad nimi swoim mieczem, każdy w dniu twojego upadku nieustannie będzie drżał o swoje życie.

11. Gdyż tak mówi Wszechmocny PAN: Spadnie na ciebie miecz króla Babilonu!

12. Mieczami bohaterów, najokrutniejszych wśród ludów, powalę twoją armię! Zniszczą oni świetność Egiptu, rozbiją całą jego potęgę!

13. Wytępię z licznych wód wszystkie jego zwierzęta, nie zmąci ich już żadna noga ludzka ani żadne kopyto bydlęcia.

14. Potem oczyszczę ich wody, ich strumienie popłyną jak oliwa — oświadcza Wszechmocny PAN.

15. Gdy zamienię Egipt w pustkowie, a kraj straci to, co go wypełnia, gdy pobiję wszystkich jego mieszkańców, wtedy przekonają się, że to Ja jestem PAN.

16. Oto pieśń żałobna. Zanucą ją kobiety w różnych krajach, nad Egiptem z jego armią — oświadcza Wszechmocny PAN.

17. W dwunastym roku, w pierwszym miesiącu, w piętnastym dniu tego miesiąca PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

18. Synu człowieczy! Zapłacz nad armią Egiptu. Wraz z córkami potężnych narodów sprowadź ją do podziemnej krainy, do tych, którzy zeszli do grobu.

19. Kogo przewyższasz wdziękiem? Zstąp tu, legnij wśród nieobrzezanych!

20. Padną oni wśród pobitych mieczem! Pod miecz z nimi! Wyciągnęli go i całą jego armię.

21. Przemówią do niego najwaleczniejsi wodzowie z głębi świata umarłych, oni wraz z giermkami: Schodźcie! Kładźcie się wśród nieobrzezanych, legnijcie między pobitymi mieczem!

22. Tam jest Aszur i jego poddani leżą już w grobach wokół niego, sami pobici, ci, co padli od miecza,

23. którym groby dano w zakamarkach przepaści. Tam spoczęła wokół niego gromada — sami pobici, ci, co padli od miecza, choć siali grozę w krainie żyjących.

24. Elam i cała jego armia leży tam wokół jego grobu, sami pobici, ci, co padli od miecza, którzy zeszli nieobrzezani do podziemnej krainy, choć siali grozę w krainie żyjących. A tymczasem ponieśli swoją hańbę razem z tymi, którzy zeszli do grobu.

25. Między przebitymi dostał Elam łoże i cała jego armia wokół niego — sami nieobrzezani, pobici mieczem, choć siali grozę w krainie żyjących. A tymczasem ponieśli swoją hańbę razem z tymi, którzy zeszli do grobu; położono ich między pobitymi.

26. Tam Mesech i Tubal z całą swą armią leżą wokół ich grobu — sami nieobrzezani i pobici mieczem! Tak, siali grozę w krainie żyjących.

27. A teraz leżą między padłymi bohaterami. Leżą oni wśród nieobrzezanych, którzy weszli w świat umarłych z orężem — miecze dano im pod głowy, a tarczami okryto kości, choć jako bohaterzy siali grozę w krainie żyjących.

28. Ty też pokonany legniesz między nieobrzezanymi, między tymi, którzy padli od miecza.

29. Tam jest Edom, jego królowie i wszyscy panujący, których złożono pośród bohaterów, razem z pobitymi mieczem. Legli oni z nieobrzezanymi, z tymi, którzy zeszli do grobu.

30. Tam są wszyscy wodzowie północy oraz wszyscy Sydończycy. Pobito ich, choć sami niegdyś siali grozę. Mimo męstwa zostali pokonani. Legli jak nieobrzezani razem z pobitymi mieczem. Ponieśli swą hańbę z tymi, którzy zeszli do grobu.

31. Gdy faraon ich zobaczy, pocieszy się po stracie swojej armii, po klęsce tych, którzy padli od miecza. Pocieszy się faraon i całe jego wojsko — oświadcza Wszechmocny PAN.

32. Ponieważ siał grozę w krainie żyjących, legł między nieobrzezanymi, pobitymi mieczem, faraon i cała jego armia — oświadcza Wszechmocny PAN.