Ezechiela 36 SNP
1. A ty, synu człowieczy, prorokuj o górach Izraela. Powiedz: Góry Izraela, słuchajcie Słowa PANA!
2. Tak mówi Wszechmocny PAN: Nieprzyjaciel powiedział o was: Nareszcie! Prastare wzgórza należą do nas!
3. Dlatego prorokuj: Tak mówi Wszechmocny PAN: Właśnie dlatego, że was spustoszono i zewsząd na was nastawano, chcąc, byście stały się własnością reszty narodów i były tematem ludzkich plotek,
4. właśnie dlatego słuchajcie, góry Izraela, Słowa Wszechmocnego PANA: Tak mówi Wszechmocny PAN do gór i pagórków, do parowów i dolin, do spustoszonych ruin i do opuszczonych miast, które stały się łupem i pośmiewiskiem dla reszty okolicznych narodów,
5. właśnie dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Na pewno, i z całym gniewem, przemówię do reszty narodów — w tym do całego Edomu — do tych, którzy przejęli mą ziemię z radością w sercu i z pogardą w duszy, gdy była wystawiona na łup.
6. Prorokuj więc o ziemi Izraela, powiedz do gór i pagórków, do parowów i dolin: Tak mówi Wszechmocny PAN: Oto Ja przemówiłem w mojej żarliwości i w moim wzburzeniu, ponieważ znosiliście pohańbienie ze strony narodów.
7. Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Podnoszę do góry mą dłoń: Zapewniam, że narody, które was otaczają, poniosą swe pohańbienie.
8. Wy natomiast, góry Izraela, wypuścicie gałązki i przyniesiecie owoc Izraelowi, mojemu ludowi, bo zbliża się jego przybycie.
9. Zajmę się wami, otoczę was troską, będziecie uprawiane i znów obsiewane.
10. I pomnożę na was ludzi całego domu Izraela — ich wszystkich. Miasta będą zamieszkane, a ruiny odbudowane!
11. Pomnożę wam ludzi i bydło, rozmnożą się i rozplenią. Osiedlę was jak w waszych dawnych czasach i sprawię, że będzie wam się powodziło lepiej niż na początku — i przekonacie się, że Ja jestem PAN.
12. I sprowadzę na was ludzi, mój lud, Izrael. Posiądą was oni i będziecie ich dziedzictwem. I nie będą już na was ginąć ich dzieci.
13. Tak mówi Wszechmocny PAN: Mówią o was, że pożeracie ludzi i pozbawiacie swój naród dzieci!
14. Dlatego nie pożresz już ludzi i nie pozbawisz swego narodu dzieci — oświadcza Wszechmocny PAN. —
15. I sprawię, że już nie usłyszysz u siebie obelgi narodów i nie będziesz już znosić pohańbienia ze strony innych ludów, nie będziesz też czyniła swego narodu bezdzietnym — oświadcza Wszechmocny PAN.
16. PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
17. Synu człowieczy! Gdy dom Izraela mieszkał w swojej ziemi, skalał ją swym postępowaniem i swoimi czynami — to, co robili wobec Mnie, było jak nieczystość krwawienia miesiączkującej kobiety.
18. Dlatego wylałem na nich mój gniew za krew, którą przelali w swym kraju, i za skalanie go ich bóstwami.
19. Rozproszyłem ich wśród narodów. Rozsiałem po różnych krajach. Osądziłem ich według ich postępowania i czynów.
20. Lecz gdziekolwiek przybyli do narodów, plamili moje święte imię. Bo mówiono o nich: Niby to lud PANA, a jednak stracił swój kraj.
21. I żal Mi było z powodu mojego świętego imienia, które plamił dom Izraela wśród narodów, do których przybył.
22. Dlatego powiedz domowi Izraela: Tak mówi Wszechmocny PAN: Ja działam nie ze względu na was, domu Izraela, lecz ze względu na moje święte imię. Splamiliście je wśród narodów, do których przybyliście.
23. Dlatego uświęcę moje wielkie imię, splamione pośród narodów, bo splamiliście je pośród nich. Narody przekonają się, że Ja jestem PAN — oświadcza Wszechmocny PAN — gdy na ich oczach okażę się święty wśród was.
24. Zabiorę was spośród narodów. Zgromadzę was ze wszystkich ziem. Sprowadzę was do waszej ziemi!
25. I pokropię was czystą wodą. Staniecie się czyści od wszystkich waszych nieczystości. Oczyszczę was też od wszystkich waszych bóstw.
26. Dam wam serce nowe, nowego ducha włożę w wasze wnętrza. Usunę z was serce kamienne, a dam wam serce mięsiste.
27. Mojego Ducha włożę w wasze wnętrze i sprawię, że będziecie postępować według moich ustaw, będziecie przestrzegać moich praw i stosować je.
28. Zamieszkacie też w ziemi, którą dałem waszym ojcom, i będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem.
29. I wybawię was od wszystkich waszych nieczystości. Sprawię urodzaj, zaszumią łany zbóż. I już nigdy nie wydam was na pastwę głodu.
30. Pomnożę owoce drzew, wzbogacę plony pól, abyście już nie musieli znosić hańby głodu pośród narodów.
31. Wtedy wspomnicie swoje złe postępowanie i czyny dalekie od tego, co dobre. Będziecie się sobą brzydzić z powodu swych własnych win i z powodu swoich obrzydliwości.
32. Nie działam ze względu na was — oświadcza Wszechmocny PAN — niech to wam będzie wiadome! Wstydźcie się, wstydźcie za swe postępowanie — wy, domu Izraela!
33. Tak mówi Wszechmocny PAN: W dniu, gdy was oczyszczę ze wszystkich waszych win, zaludnię miasta i będą odbudowane ruiny.
34. Ta spustoszona ziemia będzie uprawiana. Już nie będzie pustkowiem w oczach wszystkich przechodniów.
35. Powiedzą raczej: Ta ziemia, niegdyś spustoszona, stała się jak ogród Eden! Miasta, zrujnowane, spustoszone i zburzone, są znów obwarowane i mają mieszkańców.
36. I przekonają się narody sąsiadujące z wami, że Ja, PAN, odbudowałem to, co było zburzone, i zasadziłem tam, gdzie były pustki. Ja, PAN, tak postanowiłem — i tak uczynię.
37. Tak mówi Wszechmocny PAN: Również o to dam się uprosić domowi Izraela, jeszcze to im uczynię: Pomnożę im ludzi jak owiec.
38. Będzie ich tyle, co owiec poświęcanych Mi w Jerozolimie, gdy nadchodzą jej święta! Zrujnowane miasta będą pełne ludzi niczym owczych stad — i przekonają się, że Ja jestem PAN.