Ezechiela 43 SNP

1. Następnie poprowadził mnie do bramy wschodniej.

2. Tam zobaczyłem chwałę Boga Izraela. Zbliżała się ze wschodu. Jej odgłos był jak szum potężnych wód. Od Jego chwały jaśniała ziemia.

3. To, na co patrzyłem, przypominało mi widzenie, które miałem, gdy przybył, aby zniszczyć miasto, a także to, którego dostąpiłem nad rzeką Kebar. Upadłem na twarz.

4. A chwała PANA weszła do świątyni bramą zwróconą ku wschodowi.

5. Wtedy uniósł mnie Duch i wprowadził na dziedziniec wewnętrzny. Zobaczyłem, jak chwała PANA wypełnia świątynię!

6. Wtedy usłyszałem kogoś przemawiającego do mnie ze świątyni. To nie był mój przewodnik, ponieważ ten stał przy mnie.

7. Synu człowieczy! — usłyszałem. — To jest miejsce mojego tronu, miejsce podnóżka dla moich stóp. Tu zamieszkam na wieki wśród synów Izraela. Dom Izraela nie będzie już kalał mojego świętego imienia — ani lud, ani jego królowie — przez swój nierząd, przez oddawanie czci zwłokom swoich królów,

8. przez to, że budowali swe domy zbyt blisko moich progów i ustawiali swoje odrzwia zbyt blisko moich odrzwi, tak że tylko ściany oddzielały Mnie od nich. Kalali moje święte imię przez popełnianie obrzydliwości, tak że w końcu pochłonąłem ich w moim gniewie.

9. Niech teraz oddalą ode Mnie swój nierząd, przestaną czcić zwłoki swoich królów, a wtedy zamieszkam pośród nich na wieki.

10. Ty, synu człowieczy, ukaż domowi Izraela tę świątynię. Niech ich okryje wstyd z powodu ich win. Niech sobie mierzą jej plan!

11. A gdy się zaczną rumienić z powodu swoich postępków, to przedstaw im plan świątyni, opowiedz im, jak jest urządzona, pokaż wyjścia i wejścia — tak, cały jej plan! Zapoznaj ich z jej ustawami i porządkami, ze wszystkimi jej przepisami. Wyrysuj ją w ich obecności, by uchwycili się tego planu i wszystkich ustaw świątyni, i zapragnęli ich strzec!

12. Oto prawo dotyczące świątyni: Cały jej obszar na szczycie góry ma być najwyższą świętością — takie jest właśnie prawo dotyczące świątyni.

13. Takie natomiast są wymiary ołtarza w łokciach powiększonych o dłoń: zagłębienie wokół ołtarza ma mieć łokieć głębokości i łokieć szerokości. Krawędź zagłębienia ma mierzyć jedną piędź. A taka ma być wysokość ołtarza:

14. od dolnej podstawy, na gruncie, do dolnego uskoku — dwa łokcie wysokości i łokieć szerokości. Od tego niższego uskoku do uskoku wyższego — cztery łokcie wysokości i jeden szerokości.

15. Palenisko ma mierzyć cztery łokcie wysokości, a z paleniska dla ofiar mają wystawać w górę cztery narożniki.

16. Palenisko ma mieć długość dwunastu łokci i szerokość dwunastu łokci, a zatem ma być kwadratowe.

17. Uskok ma mierzyć czternaście łokci długości na czternaście łokci szerokości z każdej strony. Wokół paleniska ma być listwa wysokości pół łokcia o podstawie jednego łokcia na całej swej długości. Stopnie ołtarza mają być umieszczone po stronie wschodniej.

18. Następnie powiedział do mnie: Synu człowieczy! Tak mówi Wszechmocny PAN: Takie przepisy dotyczą ołtarza: W dniu, w którym zostanie wykonany, aby składać na nim ofiary całopalne i skrapiać go krwią,

19. dasz kapłanom lewickim, potomkom Sadoka, mogącym przystępować do Mnie po to, by Mi służyć, cielca z bydła na ofiarę za grzech — oświadcza Wszechmocny PAN. —

20. Weźmiesz nieco z jego krwi i pomażesz nią cztery narożniki paleniska, cztery narożniki uskoku oraz listwę wokoło. Tak oczyścisz go od skalania grzechem i dokonasz przebłagania za związane z nim winy.

21. Następnie weźmiesz cielca ofiary zagrzesznej i spalisz go w wyznaczonym miejscu świątyni, jednak poza świętym obrębem.

22. Drugiego dnia złożysz kozła bez skazy na ofiarę zagrzeszną. Oczyścisz w ten sposób ołtarz ze związanych z nim grzechów, podobnie jak oczyszczono go ofiarą z cielca.

23. A gdy dokonasz oczyszczenia z grzechu, złożysz cielca z bydła bez skazy i barana z owiec bez skazy.

24. Te zwierzęta złożycie na ofiarę przed PANEM. Kapłani posypią je solą i złożą je PANU na ofiarę całopalną.

25. Przez siedem dni, codziennie, będziesz przygotowywał kozła na ofiarę zagrzeszną. Będziesz też przygotowywał cielca z bydła i barana z owiec bez skazy.

26. Przez siedem dni należy dokonywać przebłagania za ołtarz, oczyszczać go i w ten sposób całkowicie poświęcić.

27. A gdy dopełnią się te dni, wówczas ósmego dnia, a potem w dni następne, kapłani będą mogli składać na ołtarzu wasze ofiary całopalne i ofiary pojednania, a okażę wam przychylność — oświadcza Wszechmocny PAN.