Ezdrasza 7 SNP

1. Po tych wydarzeniach, za panowania króla perskiego Artachszasta, [z Babilonu wyruszył] Ezdrasz. Był on potomkiem Serajasza, który z kolei był synem Azariasza, ten zaś synem Chilkiasza,

2. a ten synem Szaluma, który z kolei był synem Sadoka, a ten synem Achituba,

3. ten zaś synem Amariasza, który był synem Azariasza, a ten synem Merajota,

4. który z kolei był synem Zachariasza, ten natomiast synem Uzjego, który urodził się Bukiemu,

5. synowi z kolei Abiszui, który był synem Pinechasa, a ten synem Eleazara, którego ojcem był Aaron, pierwszy kapłan.

6. Ten właśnie Ezdrasz wyruszył z Babilonu. Był on uczonym, człowiekiem biegłym w Prawie Mojżesza nadanym przez PANA, Boga Izraela. Król natomiast spełniał każdą prośbę Ezdrasza, stosownie do tego jak PAN, jego Bóg, otaczał go swoją opieką.

7. Wraz z Ezdraszem do Jerozolimy wyruszyli także inni potomkowie Izraela, a w tym kapłani, Lewici, śpiewacy, odźwierni i słudzy świątynni. Było to w siódmym roku panowania króla Artachszasta.

8. Ezdrasz zatem przybył do Jerozolimy w siódmym roku panowania tego króla, a w piątym miesiącu.

9. Opuścił on Babilon pierwszego dnia pierwszego miesiąca, a do Jerozolimy dotarł pierwszego dnia piątego miesiąca, ponieważ spoczywała na nim dobrotliwa ręka jego Boga.

10. Ezdrasz bowiem położył sobie na sercu badanie Prawa PANA, wprowadzanie go w życie — i nauczanie w Izraelu jego postanowień i zasad.

11. A oto odpis listu, który Ezdrasz, kapłan, uczony, znawca treści przykazań i ustaw PANA nadanych Izraelowi, otrzymał od króla Artachszasta:

12. Artachszast, król królów. Do Ezdrasza, kapłana, znawcy prawa Boga niebios. Wszelkiej pomyślności! Rzecz dotyczy tego, co następuje:

13. Wydaję zezwolenie, mocą którego każdy, kto w moim królestwie należy do ludu izraelskiego, jest kapłanem lub Lewitą, a pragnie udać się z tobą do Jerozolimy, może to uczynić.

14. Otrzymałeś bowiem posłannictwo króla i jego siedmiu doradców, aby w świetle prawa twojego Boga, które dzierżysz w ręce, zbadać sprawy w Judei i Jerozolimie.

15. Udajesz się tam także jako posłany, by dostarczyć srebro i złoto dobrowolnie ofiarowane przez króla i jego doradców na rzecz Boga Izraela, który na miejsce swego przebywania obrał Jerozolimę.

16. Masz jednocześnie dostarczyć całe srebro i złoto, które ci przekażą ludzie zamieszkali w różnych miejscowościach prowincji babilońskiej, wraz z dobrowolnymi darami od ludu i kapłanów, które zechcą oni złożyć na potrzeby świątyni swego Boga w Jerozolimie.

17. Otrzymane pieniądze bezzwłocznie przeznaczysz na zakup cielców, kozłów i jagniąt oraz na to wszystko, co wraz z tymi zwierzętami składa się jako ofiarę z pokarmów i z płynów. To wszystko złożysz na ołtarzu w świątyni waszego Boga w Jerozolimie.

18. Resztę srebra i złota ty i twoi bracia możecie przeznaczyć na to, co uznacie za właściwe, zgodnie z wolą i upodobaniem waszego Boga.

19. Naczynia powierzone ci do przekazania w świątyni twojego Boga mają być tam, przed Bogiem, w Jerozolimie, oddane do użytku zgodnego z ich przeznaczeniem.

20. Co do pozostałych potrzeb świątyni twojego Boga, które przyjdzie ci pokryć, uczynisz to na koszt skarbu królewskiego.

21. Ja, król Artachszast, nakazuję ponadto wszystkim podskarbim obszarów położonych za Eufratem, aby wszystko, o co poprosi was Ezdrasz, kapłan, znawca prawa Boga niebios, zostało przez was w trybie pilnym uwzględnione,

22. aż do stu talentów srebra, stu korców pszenicy, stu batów wina i stu batów oliwy, a co do soli — bez ograniczeń.

23. Wszystko, co Bóg niebios rozkaże, ma być na rzecz świątyni tego Boga niebios uczynione z całą starannością, tak aby Jego gniew nie spadł ani na rządy króla, ani na jego synów.

24. Przyjmijcie też do wiadomości, że na żadnego z kapłanów, Lewitów, śpiewaków, odźwiernych, sług świątynnych oraz innych posługujących w świątyni Bożej nie wolno nakładać podatków, danin ani innych opłat.

25. Ezdraszu, stosownie do udzielonej ci przez twojego Boga mądrości, ustanów pisarzy i sędziów, którzy będą rozpatrywać sprawy całego ludu za Eufratem — tych wszystkich, którym znane jest prawo twojego Boga. Tego zaś, kto go nie zna, będziecie go nauczać.

26. Każdego zaś, kto nie będzie podporządkowywał się prawu twojego Boga oraz prawu króla, należy bezzwłocznie karać śmiercią, banicją, przepadkiem mienia lub więzieniem.

27. Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg naszych ojców, który w ten sposób natchnął serce króla, aby ozdobić dom PANA w Jerozolimie,

28. i który nade mną samym rozciągnął łaskę wobec króla i jego doradców, i wszystkich jego potężnych dostojników. Wzmocniony dowodami troski PANA, mojego Boga, zebrałem naczelników Izraela i zachęciłem, aby poszli ze mną.