Ezdrasza 8 NBG

1. A to są przedniejsi ze swych ojcowskich domów oraz spis tych, co wyszli ze mną z Babelu, za panowania króla Artakserksesa:

2. Z synów Pinchasa – Gerson, z synów Ithamara – Daniel, z synów Dawida – Chattusz,

3. z synów Szekaniasza, z synów Parposza – Zacharjasz, a z nim stu pięćdziesięciu spisanych mężów;

4. z synów Pachat Moaba – Elioenaj, syn Zerachiasza, a z nim dwustu mężów;

5. z synów Szekaniasza – syn Jechazjela, a z nim trzystu mężów;

6. z synów Adina – Ebed, syn Jonatana, a z nim pięćdziesięciu mężów;

7. z synów Elama – Jezajasz, syn Atalji, a z nim siedemdziesięciu mężów;

8. z synów Szefata – Zebadiasz, syn Michaela, a z nim osiemdziesięciu mężów;

9. z synów Joaba – Obadjasz, syn Jechiela, a z nim dwustu osiemnastu mężów;

10. z synów Szelomitha – syn Josifiasza, a z nim stu sześćdziesięciu mężów;

11. z synów Bebaja – Zacharjasz, syn Bebaja, a z nim dwudziestu ośmiu mężów;

12. z synów Azgada – Jochanan, syn Hakkatana, a z nim stu dziesięciu mężów;

13. z synów Adonikama – ostatni, których są takie imiona: Elifelet, Jejel i Szemaja, a z nimi sześćdziesięciu mężów;

14. z synów Bigwaja – Utaj i Zabud, a z nimi siedemdziesięciu mężów.

15. To ich zgromadziłem przy rzece wpadającej do Ahawy i leżeliśmy tam obozem przez trzy dni. Obserwowałem lud oraz kapłanów, lecz z potomków Lewiego nikogo tam nie znalazłem.

16. Dlatego posłałem przedniejszych: Eliezera, Ariela, Szymeja, Elnatana, Jariba, Elnatana, Natana, Zacharjasza i Meszullama, oraz uczonych mężów: Jojariba i Elnatana;

17. oraz poleciłem im, by wyruszyli do Iddo, przełożonego nad miejscem Kasifia. W ich usta włożyłem słowa, które mieli powiedzieć w Kasifii miejscu ich przebywania, do brata Iddo oraz Netynejczyków, i przyprowadzić nam sługi dla Domu naszego Boga.

18. Zatem przyprowadzili nam osiemnastu, według łaskawej nad nami ręki Boga: Uczonego męża z synów Machli, syna Lewiego, syna Israela, oraz Szerebiasza, i jego synów, i braci;

19. Chaszabiasza, a z nim Jezajasza z synów Merariego oraz jego braci i synów – dwunastu;

20. nadto z Netynejczyków, których do posługi Lewitom zatrudnił Dawid oraz przedniejsi. Netynejczyków było dwustu dwudziestu. Ci wszyscy wyznaczeni byli z imienia.

21. Wtedy, nad rzeką Ahawa, zapowiedziałem tam post, abyśmy się gnębili przed naszym Bogiem i od Niego szukali prostej drogi dla nas, naszych dzieci i całego naszego dobytku.

22. Bo wstydziłem się prosić króla o zastęp jezdnych, aby nam w drodze byli do pomocy przeciwko wrogom. Gdyż powiedzieliśmy królowi, mówiąc: Ręka naszego Boga jest nad wszystkimi, którzy Go rozumnie szukają; lecz Jego moc i Jego popędliwość jest przeciwko wszystkim, którzy Go opuszczają.

23. A kiedy pościliśmy i prosiliśmy o to naszego Boga – wysłuchał nas.

24. Wtedy odłączyłem dwunastu z przedniejszych kapłanów: Szerebiasza, Chaszabiasza, i z nimi dziesięciu ich braci,

25. oraz odważyłem im srebro, złoto oraz narzędzia do ofiary podnoszenia w domu naszego Boga, które ofiarował król, jego rada, jego książęta i cały izraelski lud, ile się go znalazło.

26. Odważyłem do ich rąk sześćset pięćdziesiąt talentów srebra, sto talentów srebrnych naczyń i sto talentów złota.

27. Nadto dwadzieścia złotych czasz, ważących po tysiąc lutów i dwa naczynia z wybornego mosiądzu, tak pięknego jak złoto.

28. Potem do nich powiedziałem: Wy jesteście poświęceni WIEKUISTEMU, jak również są poświęcone te naczynia, zaś to srebro i złoto zostało dobrowolnie ofiarowane WIEKUISTEMU, Bogu waszych przodków.

29. Zatem pilnujcie tego i strzeżcie, aż to odważycie przed przedniejszymi kapłanami, Lewitami oraz naczelnikami ojców w Israelu, w Jeruszalaim, w gmachu Domu WIEKUISTEGO.

30. A kapłani oraz Lewici wzięli ciężar owego srebra, złota oraz naczynia, by je odnieść do Jeruszalaim, do Domu naszego Boga.

31. Zatem dwunastego dnia, pierwszego miesiąca, ruszyliśmy znad rzeki Ahawy, by pójść do Jeruszalaim. A nad nami była ręka naszego Boga i wyrwała nas z mocy czyhającego w drodze wroga.

32. I przyszliśmy do Jeruszalaim oraz przebywaliśmy tam trzy dni.

33. A czwartego dnia odważono srebro, złoto oraz owo naczynie z domu naszego Boga, do ręki Meremota, syna kapłana Uriasza, z którym był Eleazar, syn Pinchasa, i nadto z nimi Lewici: Jozabad, syn Jeszui oraz Noadiasz, syn Binnuja.

34. Wszystko według liczby i wagi, a wagę tego wszystkiego zapisano owego czasu.

35. Zatem, gdy wrócili z niewoli ci, co byli uprowadzeni, za całego Israela ofiarowali Bogu Israela dwanaście cielców, dziewięćdziesiąt sześć baranów, siedemdziesiąt siedem jagniąt i dwanaście zagrzesznych kozłów – to wszystko na całopalenie dla WIEKUISTEGO.

36. I oddali królewskie rozkazy królewskim namiestnikom oraz rządcom za rzeką, a ci byli pomocą dla ludu i Domu Boga.