Rodzaju 25 SNP

1. Abraham po raz kolejny pojął żonę. Miała na imię Ketura.

2. Urodziła mu ona Zimrana, Jokszana, Medana, Midiana, Jiszbaka i Szuacha.

3. Synami Jokszana byli Saba i Dedan. Synami Dedana byli: Aszurim, Letuszim i Leumim.

4. Synami Midiana byli natomiast: Efa, Efer, Henoch, Abida i Eldaa — ci wszyscy byli synami Ketury.

5. Abraham przekazał Izaakowi wszystko, co posiadał.

6. Natomiast synom swoich nałożnic Abraham rozdzielił dary i jeszcze za życia wyprawił ich na wschód, tak aby byli daleko od jego syna Izaaka.

7. Życie Abrahama trwało sto siedemdziesiąt pięć lat.

8. Zakończył je w pięknej starości, sędziwy i syty dni, i dołączył do swoich przodków.

9. Pochowali go jego synowie, Izaak i Ismael, w jaskini Makpela, na polu Chetyty Efrona, syna Sochara, naprzeciw Mamre,

10. na polu, które Abraham nabył od synów Cheta. Tam właśnie został pochowany Abraham i Sara, jego żona.

11. Po śmierci Abrahama Bóg błogosławił jego syna Izaaka. Zamieszkał on przy studni zwanej Studnią Żyjącego, który mnie widzi.

12. Oto dzieje rodów Ismaela, syna Abrahama, którego urodziła Abrahamowi Egipcjanka Hagar, służąca Sary.

13. To są imiona synów Ismaela, według nazw ich pokoleń. Pierworodnym Ismaela był Nebajot. Następnymi synami byli Kedar, Adbeel, Mibsam,

14. Miszma, Duma, Masa,

15. Chadad, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma.

16. To są imiona synów Ismaela i od nich pochodzą nazwy ich zagród i obozowisk, zarządzanych przez dwunastu książąt ich plemion.

17. Ismael dożył stu trzydziestu siedmiu lat. Po śmierci dołączył do grona swoich przodków.

18. Zamieszkiwali oni obszar od Chawili po Szur, które leży na wschód od Egiptu, idąc w kierunku Asyrii. Rozmieszczali oni swoje siedziby na przekór swoim braciom.

19. To natomiast są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Otóż Abraham był ojcem Izaaka.

20. Gdy Izaak miał czterdzieści lat, pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Padan-Aram, a siostrę Aramejczyka Labana.

21. Rebeka była niepłodna, lecz Izaak wstawiał się za swą żoną do PANA i PAN dał się ubłagać — jego żona, Rebeka, poczęła.

22. W czasie ciąży dzieci walczyły w jej wnętrzu. To ją zastanawiało: Skoro już jestem w ciąży, to dlaczego mnie to spotyka? I poszła zapytać PANA.

23. PAN jej odpowiedział: Dwa narody nosisz w swoim łonie, ludy już w twoim wnętrzu podzielone. Jeden nad drugim będzie miał przewagę — starszy będzie służył młodszemu.

24. Gdy nadszedł czas rozwiązania, Rebeka rzeczywiście urodziła bliźnięta.

25. Pierwszy wyszedł cały rudy, włochaty niczym płaszcz — i nadano mu imię Ezaw.

26. Za nim pojawił się brat. Ponieważ rączką trzymał Ezawa za piętę, nazwano go Jakub. Izaak miał sześćdziesiąt lat, kiedy został ich ojcem.

27. Gdy chłopcy wyrośli, Ezaw okazał się wspaniałym łowczym, był człowiekiem otwartych przestrzeni. Jakub był spokojnego usposobienia. Trzymał się namiotów.

28. Izaak wolał Ezawa, ponieważ lubił dziczyznę, Rebeka natomiast kochała Jakuba.

29. Pewnego razu Jakub przyrządził posiłek. Ezaw akurat przyszedł z pola zmęczony.

30. Poprosił Jakuba: Daj mi się najeść tej twojej czerwonej zupy, bo padam ze zmęczenia. Dlatego nazwano go Edom.

31. Najpierw sprzedaj mi pierworództwo — odpowiedział Jakub.

32. Posłuchaj — wyrzucił z siebie Ezaw — ja umieram! Co mi po pierworództwie?!

33. Jakub nie ustępował: Więc najpierw mi przysięgnij. I Ezaw przysiągł. Sprzedał swe pierworództwo Jakubowi!

34. Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb oraz potrawę z soczewicy — ten zaś jadł i pił, i wstał, i poszedł. I tak pogardził Ezaw pierworództwem.